🇪🇺 PE debata o prowokacjach Federacji Rosyjskiej

1. Cel analizy

Celem niniejszego raportu jest analiza publicznego odbioru debaty w Parlamencie Europejskim na temat rosyjskich prowokacji i budowy muru dronowego. Analiza opiera się na danych z monitoringu mediów społecznościowych, identyfikując kluczowe narracje, podział opinii, hierarchię odpowiedzialności za kryzys oraz główne triggery emocjonalne kształtujące dyskusję.

2. CEO BRIEF

Debata w Parlamencie Europejskim na temat muru dronowego wywołała w Polsce skrajnie spolaryzowaną reakcję, w której dominują emocje, a nie analiza strategiczna. Blisko 62% wypowiedzi obarcza winą Ursulę von der Leyen, UE i powiązanych polityków za eskalację napięć i polityczne fiasko. Jest ona postrzegana jako uosobienie nieskuteczności, niemieckiej dominacji i ideologicznego zarządzania, a sama debata jako propagandowy gest. Z drugiej strony, 38% komentujących broni unijnego podejścia, widząc w nim dowód jedności i realnej ochrony przed rosyjską agresją. Głównym winnym w tej narracji jest Ursula von der Leyen (29%), postrzegana jako symbol nieskuteczności i hipokryzji. Dyskurs jest nacechowany agresją, pogardą i wrogością, a zaufanie do instytucji unijnych jest na krytycznie niskim poziomie.

Warto zwrócić uwagę na poniższe wnioski:

Dominująca metanarracja wskazuje na von der Leyen jako symbol podporządkowania UE Niemcom, co scala większość krytycznych narracji. Najczęstszym triggerem emocjonalnym jest strach o suwerenność Polski, a mur dronowy jest traktowany instrumentalnie – dla jednych to realna obrona, dla drugich przykrywka dla bezradności UE. W dyskusji widoczna jest silna obecność treści prorosyjskich i antyzachodnich.

3. Raport Szczegółowy: Omówienie Danych Ilościowych

3.1. Podział stanowisk

W debacie na temat muru dronowego i działań UE wyraźnie dominują głosy krytyczne. Stanowisko PRZECIW, oskarżające Brukselę o hipokryzję, brak skuteczności i dominację interesów Niemiec, stanowi 62% wszystkich analizowanych komentarzy. Z kolei stanowisko ZA, popierające wspólne działania obronne i podkreślające rolę Polski, reprezentuje 38% wypowiedzi.

3.2. Główne argumenty

Przeciwnicy działań UE opierają swoją krytykę na zarzutach o brak przejrzystości, działania na rzecz Niemiec i hipokryzję, zwłaszcza w kontekście przeszłych decyzji (np. Nord Stream). Podważają realność projektu muru dronowego, przedstawiając go jako propagandowy gest. Występuje silna obecność eurosceptycyzmu, w tym wezwania do polexitu i zarzuty o zdradę narodową.

❌ Stanowisko PRZECIW – 62% komentarzy

• Von der Leyen nie reprezentuje interesów Europy – zarzuty o brak przejrzystości, działania na rzecz Niemiec.

• UE nie rozwiązuje problemów, tylko je tworzy – opinie o fikcyjności projektów i nieefektywności instytucji.

• Mur dronowy jako propagandowa przykrywka – narracja o braku realnych efektów.

• Polska jako ofiara polityki unijnej – pogląd, że kraj jest marginalizowany.

• Postulaty wyjścia z UE – podkreślenie, że suwerenność można odzyskać tylko poza strukturami unijnymi.

Zwolennicy debaty w PE i działań UE koncentrują się na potrzebie wspólnej odpowiedzi na zagrożenia ze strony Rosji. Podkreślają rolę Polski jako lidera bezpieczeństwa na wschodniej flance i pozytywnie oceniają działania Ursuli von der Leyen w zakresie bezpieczeństwa. W tej narracji UE, mimo wad, stanowi najlepszą gwarancję stabilności.

✅ Stanowisko ZA – 38% komentarzy

• UE musi reagować na prowokacje Rosji – silna potrzeba wspólnej odpowiedzi na zagrożenia hybrydowe.

• Polska jako lider bezpieczeństwa – poparcie dla uznania Polski za kluczowego aktora.

• Mur dronowy to konkretna ochrona – deklaracje o konieczności fizycznej i technologicznej bariery.

• Solidarność europejska – akceptacja dla działań UE jako przejawu jedności.

• Konieczność stanowczości wobec dezinformacji – uznanie, że UE powinna eliminować rosyjskie wpływy.

4. 🔍 Wektory dystrybucji narracji

4.1. Propagatorzy i źródła

• Komentatorzy o profilu eurosceptycznym, antyniemieckim i prorosyjskim.

• Użytkownicy Facebooka identyfikujący się z Konfederacją, ruchem polexitowym lub środowiskami prawicowymi.

• Platformy dominujące: Facebook (komentarze pod postami politycznymi), Twitter/X (wątki z hasztagami #UE, #vonderleyen, #MurDronowy).

4.2. Formy przekazu

• Krótkie, nacechowane emocjonalnie hasła (np. „niemiecka marionetka”, „brukselska dyktatura”, „Von der Gestapo”).

• Ironiczne i pogardliwe porównania (m.in. do Merkel, Hitlera, gestapo).

• Powtarzanie oskarżeń o zdradę, agenturalność, kontrolę Niemiec nad UE.

• Techniki: powielanie tych samych określeń, użycie pejoratywnych neologizmów, wizualne memy.

5. 📊Podsumowanie wyników analizy

Analiza komentarzy wskazuje, że dominującym tematem wpływającym na sentyment jest postać Ursuli von der Leyen jako symbolu polityki unijnej.

🔴 51 procent komentarzy wyraża negatywny stosunek i koncentruje się głównie na zarzutach wobec UE, braku skuteczności, podporządkowaniu interesom Niemiec, zdradzie narodowej oraz propagandowym charakterze inicjatywy. Najczęściej występują emocje: 46 procent złość, 32 procent frustracja, 22 procent rozczarowanie.

🟢 18 procent komentarzy ma charakter pozytywny i wskazuje przede wszystkim na konieczność wspólnej reakcji UE na zagrożenia ze strony Rosji, uznanie dla twardej postawy polityków i wsparcie dla strategii bezpieczeństwa. Dominujące emocje w pozytywnych wypowiedziach to 41 procent nadzieja, 37 procent satysfakcja, 22 procent entuzjazm.

🟣 9 procent komentarzy ma charakter ironiczny lub sarkastyczny i w humorystyczny sposób komentuje głównie wypowiedzi polityków i postać von der Leyen.

W ramach kategorii negatywnej najwięcej komentarzy dotyczy krytyki von der Leyen jako reprezentantki niemieckich interesów (38%) oraz ogólnej krytyki UE i jej polityki (27%).

W pozytywnej kategorii dominują komentarze chwalące twardą postawę polityków wobec Rosji (34%) oraz uznanie dla solidarności europejskiej (28%).

Wektor zasięgu negatywnego jest najsilniej napędzany przez narrację o von der Leyen jako „niemieckiej protektorce Tuska” oraz przez zarzuty o zdradę suwerenności Polski.

6. 📌Wnioski końcowe

Analiza dyskursu internetowego jednoznacznie wskazuje na ukształtowanie się dominującej metanarracji, której fundamentem jest oskarżenie Ursuli von der Leyen o działanie jako niemiecka marionetka, która niszczy Europę i podporządkowuje ją interesom Berlina.

„Von der Leyen to niemiecka marionetka niszcząca Europę i prowadząca UE do upadku pod pozorem walki o bezpieczeństwo”.

Główne przesłanie tej narracji sugeruje, że działania KE to część większego planu osłabienia Europy i podporządkowania jej interesom elit politycznych, a mur dronowy jest jedynie przykrywką dla głębszych problemów, takich jak korupcja i brak suwerenności. W efekcie, wizerunek UE i jej liderów jest skrajnie negatywny, a zaufanie do instytucji unijnych jest na krytycznie niskim poziomie.

7. Komentarz analityka: Wzorce manipulacyjne

W zakresie wykrytych manipulacji i wzorców nienaturalnych, występują powtarzalne komentarze kopiowane na wielu kontach z identycznymi frazami antyunijnymi, głównie wokół narracji o zdradzie i polexicie, co może wskazywać na aktywność zorganizowanych grup lub botów. Komentarze tego typu wzmacniają dominację sentymentu negatywnego i zaniżają udział wypowiedzi umiarkowanych lub rzeczowych, zaburzając organiczny charakter dyskusji. Silne nacechowanie emocjonalne, użycie wulgaryzmów i historycznych porównań o charakterze oskarżycielskim (np. „gestapo w spódnicy”) dodatkowo polaryzuje debatę i utrudnia merytoryczną dyskusję.

⬆️ Powrót na górę

🟥 P. Czarnek o 🐶 psach

1. Cel analizy

Celem niniejszego raportu jest analiza publicznego odbioru wypowiedzi Przemysława Czarnka na temat trzymania psów na łańcuchach. Analiza opiera się na danych z monitoringu mediów społecznościowych, identyfikując kluczowe narracje, podział opinii, triggery emocjonalne oraz hierarchię odpowiedzialności za wywołany kryzys wizerunkowy.

2. CEO BRIEF

Wypowiedź Przemysława Czarnka na temat psów na łańcuchach wywołała falę skrajnie negatywnych emocji, z przytłaczającą dominacją komentarzy krytycznych (94%). Odbiór społeczny jest jednoznacznie negatywny, a Czarnek jest postrzegany jako główny winny zamieszania (71% wskazań), z zarzutami o brak empatii i pogardę wobec zwierząt. Jego wizerunek został trwale powiązany z brutalnością i moralnym upadkiem. Głównym triggerem emocjonalnym jest cierpienie zwierząt, które uruchomiło silną reakcję opartą na wartościach moralnych i etycznych. Niskie poparcie dla stanowiska Czarnka (6%) pokazuje, że jego argumenty o bezpieczeństwie nie znalazły szerokiego zrozumienia.

Warto zwrócić uwagę na poniższe wnioski:

Dominująca metanarracja „Czarnek sam powinien być na łańcuchu, skoro cieszy się z widoku uwiązanych psów” funkcjonuje jako zbiorowy akt dezaprobaty i publicznego zawstydzania poprzez odwrócenie ról. PiS i jego elektorat są współobwiniani (łącznie 24%), co pokazuje, że wypowiedź Czarnka jest postrzegana jako szerszy problem systemowy. Wypowiedź ta uruchomiła społeczne mechanizmy oceny polityków przez pryzmat ich stosunku do zwierząt.

3. Raport Szczółowy: Omówienie Danych Ilościowych

3.1. Podział stanowisk

W debacie na temat wypowiedzi Przemysława Czarnka panuje niemal całkowita jednomyślność w negatywnej ocenie. Stanowisko PRZECIW, krytykujące jego słowa za brak empatii i akceptację znęcania się nad zwierzętami, stanowi 94% wszystkich analizowanych wypowiedzi. Z kolei stanowisko ZA, broniące jego wypowiedzi z pobudek pragmatycznych lub bezpieczeństwa, to zaledwie 6%.

3.2. Główne argumenty

Przeciwnicy wypowiedzi Czarnka opierają swoją krytykę na zarzutach o brak empatii, okrucieństwo i oderwanie od europejskich standardów. Traktowanie psów na łańcuchach jest postrzegane jako forma przemocy, a wypowiedź polityka jako jej publiczna normalizacja. W tej narracji Czarnek reprezentuje archaiczne, „chłopskie” podejście do zwierząt, a jego wizerunek zostaje trwale powiązany z brutalnością.

❌ Argumenty PRZECIW (94%)

• Znęcanie się nad zwierzętami – traktowanie psów na łańcuchach jako formy przemocy.

• Brak empatii i odhumanizowanie – opinia, że wypowiedź wskazuje na brak współczucia.

• Przestarzałe podejście wiejskie – zarzuty, że Czarnek reprezentuje archaiczne, „chłopskie” podejście.

• Symboliczne porównania do więzienia – wielokrotne odniesienia do „kojca”, „budy”, „łańcucha”.

• Utrwalony negatywny wizerunek Czarnka – wypowiedź odczytywana jako kolejny przykład jego kontrowersyjnych poglądów.

Zwolennicy wypowiedzi Czarnka, stanowiący niewielką mniejszość, skupiają się na argumentach pragmatycznych. Dominującą narracją jest konieczność ochrony ludzi przed agresywnymi psami. Wypowiedź Czarnka jest interpretowana jako troska o bezpieczeństwo publiczne. Wskazywane są również realia wiejskie, gdzie brak odpowiedniej infrastruktury uzasadnia stosowanie łańcuchów.

✅ Argumenty ZA (6%)

• Bezpieczeństwo ludzi – główny motyw, według którego pies na łańcuchu to mniejsze ryzyko pogryzień.

• Brak infrastruktury – na wielu wsiach brak ogrodzeń lub kojców.

• Ochrona własności – pies pilnujący posesji musi mieć ograniczoną przestrzeń.

• Wypaczenie intencji wypowiedzi – opinia, że słowa zostały wyrwane z kontekstu.

• Pies jako zagrożenie – wskazania na frustrację psów wobec rowerów i hulajnóg.

4. 🔍 Wektory dystrybucji narracji

4.1. Propagatorzy i źródła

• Użytkownicy Facebooka i X (Twitter) o liberalno-lewicowych poglądach.

• Profile anty-PiS i konta komentujące sprawy społeczne, prawa zwierząt, działania polityków.

• Grupy tematyczne związane z prawami zwierząt oraz społeczności komentujące wydarzenia polityczne.

4.2. Formy przekazu

• Powtarzające się frazy typu „Czarnek na łańcuch”, „dajcie mu budę”, „przywiązać go jak psa”.

• Silne wykorzystanie ironii, hiperboli, porównań degradujących (np. zamiana miejsc z psem).

• Komentarze stylizowane na memiczne wypowiedzi, krótkie sarkastyczne riposty, emocjonalne hasła.

• Techniki: uproszczenia moralne, zestawienia z innymi przypadkami przemocy wobec zwierząt, przypisywanie cech zwierząt do polityka celem jego dehumanizacji.

5. 📊Podsumowanie wyników analizy

Analiza komentarzy wskazuje, że dominującym tematem wpływającym na sentyment jest publiczne wyrażenie przez polityka zadowolenia z widoku uwiązanych zwierząt.

🔴 66 procent komentarzy wyraża negatywny stosunek i koncentruje się głównie na zarzutach o brak empatii, promocję przemocy wobec zwierząt oraz kompromitację w oczach opinii publicznej. Najczęściej występują emocje: 41 procent złość, 34 procent frustracja, 25 procent rozczarowanie.

🟢 6 procent komentarzy ma charakter pozytywny i wskazuje przede wszystkim na argument bezpieczeństwa ludzi na wsi i uzasadnienie potrzeby trzymania psów na uwięzi. Dominujące emocje w pozytywnych wypowiedziach to 52 procent satysfakcja, 29 procent nadzieja, 19 procent radość.

🟣 15 procent komentarzy ma charakter ironiczny lub sarkastyczny i w humorystyczny sposób komentuje głównie osobę Przemysława Czarnka, często przyrównując go do psa i domagając się „odwrócenia ról”.

W kategorii negatywnej najwięcej komentarzy należy do podkategorii „brak empatii i okrucieństwo wobec zwierząt” (45 procent) oraz „skompromitowany wizerunek polityka” (30 procent).

W kategorii pozytywnej przeważa podkategoria „względy bezpieczeństwa i obrona ludzi” (63 procent).

Wektor negatywnego zasięgu buduje się głównie wokół wątku „cierpienia zwierząt” oraz „postawy nieludzkiej i pozbawionej empatii u polityków”.

6. 📌Wnioski końcowe

Analiza dyskursu internetowego jednoznacznie wskazuje na ukształtowanie się dominującej metanarracji, której fundamentem jest publiczne zawstydzenie i symboliczne ukaranie Przemysława Czarnka poprzez odwrócenie ról.

„Czarnek sam powinien być na łańcuchu, skoro cieszy się z widoku uwiązanych psów”.

Główne przesłanie tej narracji przedstawia Przemysława Czarnka jako osobę pozbawioną empatii, której wypowiedź jest odbierana jako dowód jego moralnego upadku i oderwania od rzeczywistości. Powtarzający się motyw odwrócenia ról ma na celu zdyskredytowanie go nie tylko jako człowieka, ale także jako uczestnika życia publicznego. W efekcie, wizerunek Czarnka zostaje trwale powiązany z brutalnością, a jego wypowiedź staje się symbolem szerszego problemu systemowego, obejmującego także jego formację polityczną i kulturowe zaplecze.

7. Komentarz analityka: Wzorce manipulacyjne

W zakresie manipulacji i nienaturalnych wzorców wykryto ok. 2 procent komentarzy powtarzających te same frazy lub o identycznym brzmieniu, głównie związanych z określeniem „dzban” oraz powielaniem negatywnych epitetów. Skala powielania nie zniekształca jednak ogólnego rozkładu sentymentu – dominacja negatywnego tonu ma charakter organiczny, a nie wynikający z automatycznych lub zorganizowanych działań. Znaczny poziom powtarzalności fraz, szczególnie w komentarzach ironicznych, gdzie sarkastyczne odwrócenie ról jest powielane w różnych formach, wskazuje na wirusowy charakter narracji, a nie na zorganizowaną kampanię.

⬆️ Powrót na górę

🟨 Kryzys w koalicji: Analiza hierarchii winnych i nastrojów wokół ultimatum Szymona Hołowni

Zasięg: 22 MLN | Sentyment ost 24h: 🟢 19% / 🔴 55% / ⚫ 8% / 🟡 10% / 🟣 8%

1. Cel analizy

Celem niniejszego raportu jest analiza publicznego odbioru kryzysu w koalicji rządzącej, wywołanego ultimatum Szymona Hołowni w sprawie nominacji wicepremiera. Analiza opiera się na danych z monitoringu mediów społecznościowych, identyfikując kluczowe narracje, podział opinii, hierarchię odpowiedzialności oraz główne triggery emocjonalne kształtujące dyskusję.

2. CEO BRIEF

Kryzys koalicyjny wywołany przez Szymona Hołownię doprowadził do gwałtownej erozji jego wizerunku w social mediach. Dominujący sentyment jest negatywny (68% komentarzy krytycznych), a on sam jest głównym adresatem krytyki, obarczanym winą za eskalację napięcia (53% wskazań). Internauci postrzegają jego ultimatum jako polityczny szantaż, zdradę i działanie destabilizujące rząd. Wśród zwolenników rządu dominuje poczucie zdrady i zagrożenia dla stabilności, podczas gdy nieliczni obrońcy Hołowni (32%) wskazują na potrzebę politycznej równowagi i frustrację z powodu marginalizacji Polski 2050. Donald Tusk, choć również krytykowany (21%), pojawia się znacznie rzadziej, głównie w kontekście zarzutów o brak elastyczności.

Warto zwrócić uwagę na poniższe wnioski:

Dominująca metanarracja oskarża Hołownię o cyniczne rozbijanie koalicji, a jej przekaz jest powielany przez szerokie spektrum użytkowników i dominuje na kluczowych platformach. Debata jest silnie emocjonalna, często agresywna, z elementami memizacji i powtarzanych fraz, co wskazuje na wysoki stopień radykalizacji nastrojów. Kryzys, który miał być taktyczny, urósł do symbolu napięć w całym obozie władzy.

3. Raport Szczegółowy: Omówienie Danych Ilościowych

3.1. Podział stanowisk

W debacie na temat ultimatum Szymona Hołowni zdecydowanie dominują głosy krytyczne. Komentarze PRZECIW jego działaniom, zarzucające mu destabilizację i egoizm, stanowią 68% wszystkich analizowanych wypowiedzi. Z kolei stanowisko ZA, wspierające jego prawo do walki o wpływy i realizację umowy koalicyjnej, reprezentuje 32% komentujących.

3.2. Główne argumenty

Przeciwnicy Szymona Hołowni opierają swoją krytykę na zarzutach o szantaż polityczny, nielojalność i hipokryzję. Uważają, że jego działania są formą wymuszenia personalnego awansu pod groźbą destabilizacji rządu i są sprzeczne z interesem koalicji. Często pojawia się narracja o grze na dwa fronty – z KO i PiS – oraz o braku mandatu politycznego do stawiania tak radykalnych żądań.

❌ Komentarze PRZECIW – 68%

• Szantaż polityczny wobec koalicji: działania Hołowni są formą wymuszenia personalnego awansu.

• Zdrada polityczna i nielojalność: narracja o grze na dwa fronty – z KO i PiS.

• Hipokryzja i podwójne standardy: wskazywanie na wcześniejsze niekonsekwencje Hołowni.

• Brak mandatu politycznego i legitymacji do żądań: argumenty, że sukces wyborczy PL2050 był możliwy tylko dzięki KO i Lewicy.

• Rozgrywki personalne i brak merytoryki: oskarżenia o działanie w interesie konkretnych osób, a nie programu.

Zwolennicy Szymona Hołowni, stanowiący mniejszość, koncentrują się na legitymacji jego działań jako lidera partii koalicyjnej. Podkreślają konieczność obrony równowagi w rządzie i wskazują, że postulat nominacji wicepremiera jest odpowiedzią na marginalizację Polski 2050. W tej narracji działania Hołowni są próbą wzmocnienia pozycji mniejszych partii wobec dominacji KO.

✅ Komentarze ZA – 32%

• Realizacja interesu politycznego PL2050: działania konieczne dla uzyskania realnych wpływów.

• Zabezpieczenie warunków umowy koalicyjnej: wskazanie wicepremiera jako forma równoważenia zmiany marszałka.

• Obrona własnej pozycji w koalicji: potrzeba „wybicia się” mniejszego ugrupowania.

• Obrona Pełczyńskiej-Nałęcz jako symbolu merytoryczności: nominacja wynika z jej kwalifikacji, a nie rozgrywek.

• Odpowiedź na niesprawiedliwe traktowanie: reakcja na ignorowanie głosu PL2050.

3.3. Oczekiwania internautów

Ten raport nie zawiera odrębnej sekcji z oczekiwaniami internautów, jednak dane te są zawarte w analizie postaw i hierarchii winnych.

4. 🔍 Wektory dystrybucji narracji

4.1. Propagatorzy i źródła

• Użytkownicy o sympatiach pro-KO i pro-Lewica, przeciwnicy Polski 2050.

• Komentujący na Facebooku i X (Twitter), głównie w obrębie profili medialnych, politycznych i prywatnych.

• Profile powiązane z PiS, Konfederacją oraz konta o radykalnie antysystemowym tonie.

4.2. Formy przekazu

• Hasłowe oskarżenia: „zdrajca”, „szantażysta”, „konfident”, „koń trojański”.

• Powtarzanie fraz o „wejściu do Sejmu na plecach Tuska” i „rozbijaniu koalicji”.

• Ironia i uproszczenia: porównania do dzieci w piaskownicy, memowe odniesienia.

• Kontrastowe zestawienia działań Hołowni z jego wcześniejszymi deklaracjami.

5. 📊Podsumowanie wyników analizy

Analiza komentarzy wskazuje, że dominującym tematem wpływającym na sentyment jest ultimatum Szymona Hołowni w sprawie przekazania funkcji marszałka Sejmu w zamian za nominację Katarzyny Pełczyńskiej-Nałęcz na wicepremiera.

🔴 55 procent komentarzy wyraża negatywny stosunek i koncentruje się głównie na zarzutach o zdradę, destabilizację koalicji, hipokryzję i osobiste ambicje. Najczęściej występują emocje: 38 procent złość, 34 procent rozczarowanie, 28 procent frustracja.

🟢 19 procent komentarzy ma charakter pozytywny i wskazuje na potrzebę równoważenia sił w koalicji, obronę pozycji mniejszego partnera i legitymację do stawiania warunków. Dominujące emocje w pozytywnych wypowiedziach to 41 procent nadzieja, 33 procent satysfakcja, 26 procent entuzjazm.

🟣 8 procent komentarzy ma charakter ironiczny lub sarkastyczny i w humorystyczny sposób komentuje głównie osobę Hołowni, jego taktykę negocjacyjną oraz całą koalicję.

W ramach kategorii negatywnej wyodrębniają się trzy główne podkategorie: „zarzuty zdrady i nielojalności” (41 procent), „szantaż polityczny” (36 procent) oraz „krytyka kompetencji i intencji Hołowni” (23 procent).

W pozytywnej kategorii dominują podkategorie: „obrona Hołowni jako strażnika równowagi koalicyjnej” (46 procent) oraz „poparcie dla nominacji Pełczyńskiej-Nałęcz” (33 procent).

Wektor zasięgu negatywnego jest najsilniej podbijany przez wątki zdrady koalicji, w których emocje złości i frustracji wyraźnie dominują.

6. 📌Wnioski końcowe

Analiza dyskursu internetowego jednoznacznie wskazuje na ukształtowanie się dominującej metanarracji, której fundamentem jest oskarżenie Szymona Hołowni o zdradę, cynizm i działanie na rzecz rozpadu koalicji dla własnych korzyści.

„Hołownia to zdrajca, który rozwala rząd dla własnych korzyści”.

Główne przesłanie tej narracji przedstawia Hołownię jako głównego winowajcę destabilizacji, który zdradził partnerów i wyborców. Jego ultimatum jest postrzegane jako szkodliwe dla państwa, a on sam jako cyniczny aktor polityczny, który podważa zaufanie i jedność koalicji 15 października. W efekcie, wizerunek Hołowni ulega drastycznemu pogorszeniu, a on sam staje się symbolem partykularnych interesów ponad dobrem wspólnym.

7. Komentarz analityka: Wzorce manipulacyjne

W komentarzach zauważono obecność nienaturalnych wzorców, takich jak liczne powtórzenia identycznych lub niemal identycznych fraz, m.in. „rozwala rząd”, „dogadany z PiS”, „zdrajca koalicji”. Pojawia się też zjawisko spamowych wtrętów w formie memicznych odpowiedzi i powielanych ocen moralnych bez uzasadnienia. Tego typu treści zwiększają objętość kategorii negatywnej, częściowo zniekształcając rzeczywisty rozkład emocjonalny debaty i wzmacniając narracje radykalne. Może to wskazywać na częściowo zorganizowaną kampanię mającą na celu wzmocnienie negatywnego wizerunku Szymona Hołowni, co intensyfikuje polaryzację i ogranicza pole do merytorycznej dyskusji.

⬆️ Powrót na górę

🟥 J. Kaczyński o ⬛ S. Mentzenie: Analiza nastrojów, narracji i hierarchii winnych na polskiej prawicy

Zasięg: 5MLN | Sentyment ost 24h: 🟢 26% / 🔴 49% / ⚫ 7% / 🟡 10% / 🟣 8%

1. Cel analizy

Celem niniejszego raportu jest analiza publicznego odbioru konfliktu między Sławomirem Mentzenem a Jarosławem Kaczyńskim. Analiza opiera się na danych z monitoringu mediów społecznościowych, identyfikując kluczowe narracje, podział opinii, triggery emocjonalne oraz hierarchię odpowiedzialności za eskalację sporu na polskiej prawicy.

2. CEO BRIEF

Spór między Sławomirem Mentzenem a Jarosławem Kaczyńskim wywołał w mediach społecznościowych głęboką polaryzację i silne emocje, z wyraźną przewagą narracji negatywnych wobec Mentzena (74% komentarzy krytycznych). Jest on postrzegany jako główny winny eskalacji konfliktu (46% wskazań), a zarzuty wobec niego dotyczą niedojrzałości, arogancji i działania na szkodę jedności prawicy. Wizerunek Jarosława Kaczyńskiego, mimo kontrowersji, pozostaje niepodważalnym autorytetem dla wielu komentujących. Konflikt ten stał się punktem zapalnym szerszego sporu pokoleniowego i kulturowego na prawicy, a jego wynik może zadecydować nie tylko o układzie koalicji, ale i o przyszłości Konfederacji.

Warto zwrócić uwagę na poniższe wnioski:

Dominująca metanarracja to degradacja Mentzena, sprowadzająca go do roli „gówniarza” niszczącego spójność prawicy. Wizerunek Mentzena jest skonstruowany wokół niedojrzałości i braku szacunku. Debata jest silnie emocjonalna, z dominacją złości, pogardy i rozczarowania, a przekaz nacechowany jest wysokim poziomem agresji werbalnej. Propozycja paktu senackiego z Nawrockim nie zdołała odwrócić negatywnej narracji.

3. Raport Szczegółowy: Omówienie Danych Ilościowych

3.1. Podział stanowisk

W debacie na temat konfliktu Mentzen–Kaczyński zdecydowanie dominują głosy krytyczne wobec Sławomira Mentzena. Komentarze PRZECIW jego postawie, zarzucające mu brak kompetencji i arogancję, stanowią 74% wszystkich analizowanych wypowiedzi. Z kolei stanowisko ZA, broniące go jako głosu młodego pokolenia i polityka niezależnego od PiS, reprezentuje 26% komentujących.

3.2. Główne argumenty

Przeciwnicy Sławomira Mentzena opierają swoją krytykę na zarzutach o niedojrzałość polityczną, arogancję i brak szacunku dla Jarosława Kaczyńskiego. Uważają, że jego działania są destrukcyjne dla potencjalnej współpracy sił prawicowych. W tej narracji Mentzen jest przedstawiany jako „gówniarz” i „smarkacz”, a jego postawa jest porównywana do nieudanych projektów politycznych z przeszłości.

❌ Argumenty PRZECIW (74%)

• Mentzen jest niedojrzały politycznie – najczęstszy zarzut, wskazywany jako „gówniarz”.

• Brak szacunku wobec Jarosława Kaczyńskiego – ujęte jako atak personalny i przejaw braku kultury.

• Rozbijanie jedności prawicy – krytyka za osłabianie szans na wspólny front prawicowy.

• Porównania do Palikota, Petru, Kukiza – przestroga przed „kolejnym efemerycznym liderem”.

• Hipokryzja i zmienność stanowisk – wskazanie, że Mentzen deklaruje jedno, a postępuje inaczej.

Zwolennicy Sławomira Mentzena, stanowiący mniejszość, przedstawiają go jako głos młodego pokolenia i polityka niezależnego od PiS. Chwalą jego odwagę w konfrontacji z Kaczyńskim i krytyczne podejście do koalicji „na siłę”. Wskazują, że jest jednym z nielicznych polityków prawicy, który nie daje się wciągnąć w „grę o przystawkę”.

✅ Argumenty ZA (26%)

• Mentzen jako głos młodego pokolenia – podkreślanie potrzeby nowych liderów i odwagi.

• Kaczyński nie dotrzymuje umów – poparcie dla stanowiska Mentzena o braku wiarygodności lidera PiS.

• Odmowa bycia „przystawką” PiS – pozytywnie oceniana niezależność Mentzena.

• Potrzeba nowego lidera prawicy – sugestie, że Karol Nawrocki mógłby skuteczniej zjednoczyć prawicę.

• Mentzen konsekwentny ideowo – wskazanie, że jego przekaz pozostaje spójny.

4. 🔍 Wektory dystrybucji narracji

4.1. Propagatorzy i źródła

• Użytkownicy o poglądach konserwatywnych, zwolennicy PiS, osoby identyfikujące się z „tradycyjną prawicą”.

• Główne miejsca: Facebook (komentarze pod postami politycznymi), X (Twitter) – szczególnie pod wypowiedziami polityków i mediów związanych z prawicą.

4.2. Formy przekazu

• Narracja budowana głównie przez inwektywy, uproszczenia, porównania do skompromitowanych polityków.

• Powielanie fraz: „nie dorasta do pięt”, „gówniarz”, „smarkacz”, „rozbija prawicę”.

• Techniki: zestawienia Mentzen–Kaczyński w kontrastującym ujęciu, powtarzanie hasłowych ocen, emocjonalne etykietowanie.

5. 📊Podsumowanie wyników analizy

Analiza komentarzy wskazuje, że dominującym tematem wpływającym na sentyment jest konflikt Mentzen-Kaczyński i jego skutki dla jedności prawicy.

🔴 49 procent komentarzy wyraża negatywny stosunek i koncentruje się głównie na krytyce Mentzena, jego stylu wypowiedzi, braku szacunku wobec Kaczyńskiego oraz przekonaniu, że jego postawa osłabia prawicę. Najczęściej występują emocje: 45 procent złość, 33 procent frustracja i 22 procent rozczarowanie.

🟢 26 procent komentarzy ma charakter pozytywny i wskazuje przede wszystkim na niezależność Mentzena, jego odwagę wobec PiS i chęć politycznej zmiany pokoleniowej. Dominujące emocje w pozytywnych wypowiedziach to 40 procent nadzieja, 35 procent satysfakcja i 25 procent entuzjazm.

🟣 8 procent komentarzy ma charakter ironiczny lub sarkastyczny i w humorystyczny sposób komentuje głównie wzajemne ataki polityków i osobowość Mentzena.

W kategorii negatywnej dominują trzy podkategorie tematyczne: atak na Mentzena jako polityka niedojrzałego (46%), obrona Kaczyńskiego jako symbolu prawicy (34%) oraz obawa o rozpad jedności obozu konserwatywnego (20%).

W grupie pozytywnej najliczniejsze podkategorie to poparcie dla niezależności Mentzena (44%) oraz uznanie dla odwagi i nowego stylu komunikacji (33%).

Wektor zasięgu wskazuje, że najsilniej sentyment negatywny podbijają tematy braku szacunku wobec Kaczyńskiego i oskarżeń o niedojrzałość Mentzena.

6. 📌Wnioski końcowe

Analiza dyskursu internetowego jednoznacznie wskazuje na ukształtowanie się dominującej metanarracji, której fundamentem jest oskarżenie Sławomira Mentzena o bycie niedojrzałym i aroganckim politykiem, który rozbija prawicę i nie dorasta do poziomu Jarosława Kaczyńskiego.

„Mentzen to gówniarz, który rozbija prawicę i nie dorasta Kaczyńskiemu do pięt”.

Główne przesłanie tej narracji przedstawia postawę Mentzena jako wyraz braku kultury i politycznego rozsądku, a jego obecność w Konfederacji jako czynnik destabilizujący. W efekcie, wizerunek Mentzena w tej debacie jest skrajnie negatywny, a on sam jest postrzegany jako zagrożenie dla spójności i szans wyborczych obozu konserwatywnego.

7. Komentarz analityka: Wzorce manipulacyjne

W zakresie manipulacji i spamu odnotowano częste powtarzanie tych samych fraz i zwrotów, co może wskazywać na amplifikację określonej narracji przez konta o zbieżnym profilu politycznym. Zjawisko to wzmocniło udział komentarzy negatywnych kosztem bardziej zrównoważonych opinii. Mimo tego, rozkład sentymentów pozostaje spójny, a zidentyfikowana dominacja tonu negatywnego odzwierciedla autentyczny kierunek emocji w debacie wokół konfliktu Mentzen-Kaczyński. Powtarzalność fraz wskazuje na wysoki stopień zaangażowania emocjonalnego i tworzenie się swoistej „bańki informacyjnej”, w której te same argumenty są wielokrotnie powielane.

⬆️ Powrót na górę

🇪🇺 KE skarga przeciwko 🇵🇱 Polsce: Analiza nastrojów, narracji i kryzysu zaufania do UE

Zasięg: 11MLN  Sentyment ost 24h: 🟢 12% / 🔴 63% / ⚫ 8% / 🟡 7% / 🟣 10%

1. Cel analityczny

Celem niniejszego raportu jest analiza publicznego odbioru decyzji Komisji Europejskiej o skierowaniu skargi przeciwko Polsce do TSUE w związku z brakiem aktualizacji krajowego planu energetyczno-klimatycznego. Analiza opiera się na danych z monitoringu mediów społecznościowych, identyfikując kluczowe narracje, podział opinii, hierarchię odpowiedzialności oraz główne triggery emocjonalne kształtujące dyskusję.

2. CEO BRIEF

Decyzja Komisji Europejskiej o pozwaniu Polski do TSUE wywołała w mediach społecznościowych falę skrajnie negatywnych emocji, z przytłaczającą dominacją nastrojów antyunijnych (81% komentarzy przeciw działaniom KE). Skarga jest postrzegana nie jako procedura techniczna, lecz jako akt politycznego nacisku i atak na suwerenność Polski. Głównym winnym w tej narracji jest sama Unia Europejska (38%), oskarżana o działanie jak „zewnętrzny agresor”, oraz obecny rząd Donalda Tuska (26%), któremu zarzuca się uległość wobec Brukseli. W tle pojawia się krytyka Zielonego Ładu i elit proklimatycznych. Dyskusja ujawnia głęboką erozję zaufania do instytucji UE, a symboliczne pojęcie „Polexitu” staje się coraz częściej elementem mainstreamowej debaty.

Warto zwrócić uwagę na poniższe wnioski:

Dominująca metanarracja „Unia nas gnębi, bo nie chcemy płacić za ich zielone fanaberie – czas się z tego bagna wycofać!” skutecznie kształtuje odbiór, przedstawiając UE jako siłę narzucającą niekorzystne rozwiązania i karzącą za brak uległości. Przekaz jest silnie emocjonalny, nacechowany gniewem, ironią i poczuciem krzywdy. Donald Tusk jest postrzegany jako wewnętrzny symbol winy i główny wykonawca unijnej agendy.

3. Raport Szczegółowy: Omówienie Danych Ilościowych

3.1. Podział stanowisk

W debacie na temat skargi Komisji Europejskiej zdecydowanie dominują głosy krytyczne. Komentarze PRZECIW działaniom KE, wyrażające niechęć do instytucji unijnych i uznające skargę za przejaw politycznego nacisku, stanowią 81% wszystkich analizowanych wypowiedzi. Z kolei stanowisko ZA, popierające działania KE i zwracające uwagę na obowiązki członkowskie, reprezentuje zaledwie 12%. Pozostałe 7% to głosy neutralne lub nieokreślone.

3.2. Główne argumenty

Przeciwnicy działań KE opierają swoją argumentację na poczuciu utraty suwerenności i niesprawiedliwości. Uważają, że KE ingeruje w decyzje Polski, a jej działania są formą szantażu. Krytykują Zielony Ład jako ideologiczny i kosztowny projekt, a rosnący odsetek głosów wzywa do opuszczenia UE jako jedynego rozwiązania.

❌ Narracje PRZECIW (81%)

• Utrata suwerenności: KE ingeruje w decyzje Polski, co jest zamachem na niezależność.

• Bruksela szantażuje Polskę: UE warunkuje dostęp do środków lub stosuje groźby kar finansowych.

• Zielony Ład to ideologiczny projekt: polityka klimatyczna jest absurdalna i kosztowna.

• Polska nic nie zmieni w skali globalnej: podważanie sensowności planu klimatycznego.

• Polexit jako rozwiązanie: rosnący odsetek głosów wzywających do opuszczenia UE.

Zwolennicy działań KE, stanowiący mniejszość, argumentują z pozycji racjonalnej i pragmatycznej. Podkreślają, że Polska musi realizować wspólne polityki, ponieważ wynikają one z przyjętych zobowiązań. Wskazują na odpowiedzialność za klimat, potrzebę praworządności i korzyści finansowe płynące z członkostwa.

✅ Narracje ZA (12%)

• Zobowiązania członkowskie: Polska musi realizować wspólne polityki.

• Odpowiedzialność za klimat: zmiany klimatu wymagają skoordynowanych działań.

• Dostęp do funduszy wymaga zgodności z regulacjami: środki unijne są przyznawane pod warunkiem wdrażania planów.

• UE broni wspólnego interesu: skarga to narzędzie dyscyplinujące państwa, które nie wypełniają obowiązków.

• Polska korzysta z UE: przypominanie o korzyściach finansowych i infrastrukturalnych.

4. 🔍 Wektory dystrybucji narracji

4.1. Propagatorzy i źródła

• Użytkownicy o profilu narodowo-konserwatywnym, sympatycy Konfederacji i PiS, konta antyunijne.

• Główne miejsca występowania to Facebook (komentarze pod postami informacyjnymi), Twitter/X (profile komentujące wydarzenia polityczne z negatywnym nastawieniem do UE).

4.2. Formy przekazu

• Hasła typu „Polexit”, „zielony obłęd”, „brukselski szantaż”.

• Użycie ironii, memów z UE jako opresorem, uproszczeń typu „my płacimy, oni decydują”.

• Techniki dystrybucji oparte na kontrastowym zestawianiu „Polska – UE”, oskarżeniach o zdradę narodowych interesów.

5. 📊Podsumowanie wyników analizy

Analiza komentarzy wskazuje, że dominującym tematem wpływającym na sentyment jest opór wobec unijnej ingerencji i polityki klimatycznej.

🔴 63 procent komentarzy wyraża negatywny stosunek i koncentruje się głównie na zarzutach szantażu ze strony Brukseli, obronie suwerenności, niechęci do Zielonego Ładu i sprzeciwie wobec kar. Najczęściej występują emocje: 41 procent złość, 32 procent frustracja, 27 procent rozczarowanie.

🟢 12 procent komentarzy ma charakter pozytywny i wskazuje przede wszystkim na potrzebę realizowania zobowiązań międzynarodowych, odpowiedzialność klimatyczną oraz przestrzeganie zasad. Dominujące emocje w pozytywnych wypowiedziach to 46 procent nadzieja, 31 procent satysfakcja, 23 procent entuzjazm.

🟣 10 procent komentarzy ma charakter ironiczny lub sarkastyczny i w humorystyczny sposób komentuje głównie działania KE, Zielony Ład i uległość polskich władz.

W kategorii negatywnej najczęstsze podkategorie tematyczne to: „Bruksela jako agresor” (38 procent), „sprzeciw wobec Zielonego Ładu” (26 procent) oraz „Polexit jako rozwiązanie” (18 procent).

W komentarzach pozytywnych dominują: „wspólna odpowiedzialność klimatyczna” (43 procent) oraz „konieczność przestrzegania reguł UE” (31 procent).

Wektor negatywnego zasięgu budują przede wszystkim wątki związane z suwerennością, karami finansowymi i Zielonym Ładem.

6. 📌Wnioski końcowe

Analiza dyskursu internetowego jednoznacznie wskazuje na ukształtowanie się dominującej metanarracji, której fundamentem jest oskarżenie Unii Europejskiej o gnębienie Polski i narzucanie jej niekorzystnych rozwiązań pod pretekstem polityki klimatycznej.

„Unia nas gnębi, bo nie chcemy płacić za ich zielone fanaberie – czas się z tego bagna wycofać!”.

Główne przesłanie tej narracji przedstawia UE jako zewnętrzną siłę, która karze Polskę za brak uległości i zmusza do rezygnacji z własnych interesów. Skarga do TSUE jest traktowana jako dowód na marginalizację Polski. W efekcie, metanarracja ta zawiera w sobie wezwanie do odrzucenia unijnego wpływu, a coraz częściej łączy się z postulatami opuszczenia Wspólnoty.

7. Komentarz analityka: Wzorce manipulacyjne

Zidentyfikowano obecność powtarzalnych komentarzy oraz identycznych lub niemal identycznych fraz, co może wskazywać na zorganizowaną aktywność kont lub automatyczne kopiowanie przekazów. Te powtarzalne wzorce miały wpływ na wzmocnienie kategorii negatywnej i mogły zaburzyć naturalny rozkład opinii, zwiększając odsetek skrajnych wypowiedzi w stosunku do umiarkowanych lub pozytywnych. Wskazuje to na próbę sztucznego wzmocnienia narracji antyunijnej i polaryzacji debaty, co może prowadzić do zniekształcenia realnego obrazu nastrojów społecznych.

⬆️ Powrót na górę

⬛ S. Mentzen 🍺 alkohol w Sejmie

Zasięg: 6MLN Sentyment ost 24h: 🟢 9% / 🔴 65% / ⚫ 5% / 🟡 11% / 🟣 10%

1. Cel analizy

Celem niniejszego raportu jest analiza publicznego odbioru dyskusji na temat obecności alkoholu w Sejmie, zapoczątkowanej wypowiedziami Sławomira Mentzena. Analiza opiera się na danych z monitoringu mediów społecznościowych, identyfikując kluczowe narracje, podział opinii, triggery emocjonalne oraz hierarchię odpowiedzialności za zaistniałą sytuację.

2. CEO BRIEF

Dyskusja o alkoholu w Sejmie wywołała w mediach społecznościowych falę skrajnego oburzenia i spolaryzowanych emocji, z przytłaczającą dominacją sentymentu negatywnego (90,6% wypowiedzi przeciw obecności alkoholu). Internauci w zdecydowanej większości domagają się całkowitego zakazu, traktując parlament jak każde inne miejsce pracy, a posłów jako uprzywilejowaną grupę. Główne emocje to oburzenie, frustracja i pogarda, a w tle pojawia się szersze oskarżenie wobec klasy politycznej o oderwanie od realiów. Głównym winnym w tej narracji są sami posłowie jako grupa zawodowa (36,7%), a na drugim miejscu Sławomir Mentzen (24,5%), którego wypowiedź stała się katalizatorem gniewu. Społeczne oczekiwania są jednoznaczne i restrykcyjne, obejmując całkowity zakaz alkoholu, kontrole trzeźwości i pozbawianie mandatu.

Warto zwrócić uwagę na poniższe wnioski:

Dominująca metanarracja oparta na kontraście Sejm-miejsce pracy skutecznie kształtuje negatywny odbiór, żądając równości wobec zasad zawodowych. Najsilniejsza metanarracja, czyli „wakacje za publiczne pieniądze”, sprowadza całą akcję flotylli do zarzutu autopromocji i medialnego show. W hierarchii winnych najczęściej obarczany odpowiedzialnością jest sam poseł Sterczewski (44%). Główne emocje to gniew i pogarda, a dyskusja jest silnie spolaryzowana, bez przestrzeni pośrodku.

3. Raport Szczegółowy: Omówienie Danych Ilościowych

3.1. Podział stanowisk

W debacie na temat obecności alkoholu w Sejmie panuje niemal całkowita jednomyślność w negatywnej ocenie. Komentarze PRZECIW, sprzeciwiające się obecności alkoholu, stanowią 91% wszystkich analizowanych wypowiedzi. Z kolei stanowisko ZA, broniące obecności alkoholu lub występujące przeciwko zakazowi, reprezentuje zaledwie 9%.

3.2. Główne argumenty

Przeciwnicy obecności alkoholu w Sejmie opierają swoją argumentację na zasadzie równości wobec prawa i norm zawodowych. Wskazują, że parlament to miejsce pracy, które powinno podlegać takim samym zasadom jak inne zakłady. Podkreślają brak przywilejów dla parlamentarzystów, kompromitację instytucji państwa oraz negatywny wpływ alkoholu na jakość legislacji.

❌ PRZECIW – 91% komentarzy

• Sejm to miejsce pracy: alkohol jest niedopuszczalny w miejscu pracy, a Sejm nie powinien być wyjątkiem.

• Brak przywilejów dla parlamentarzystów: posłowie nie powinni mieć innych standardów niż zwykli pracownicy.

• Kompromitacja instytucji państwa: obecność alkoholu jest postrzegana jako ośmieszanie instytucji.

• Związek alkoholu z jakością legislacji: picie alkoholu ma bezpośredni wpływ na podejmowanie błędnych decyzji.

• Argumenty personalne i zdrowotne: krytyka polityków jako osób potencjalnie uzależnionych.

Zwolennicy obecności alkoholu w Sejmie, stanowiący niewielką mniejszość, argumentują, że alkohol sprzyja relacjom i negocjacjom, a Sejm nie jest typowym zakładem pracy. W tej narracji dominuje sprzeciw wobec „państwa zakazów” i moralnej paniki.

✅ ZA – 9% komentarzy

• Alkohol sprzyja relacjom i negocjacjom: najczęściej powtarzany argument Mentzena.

• Nie popadajmy w przesadę: alkohol w stołówce nie oznacza, że posłowie pracują pod wpływem.

• Sejm nie jest typowym zakładem pracy: argumenty dotyczące specyfiki pracy parlamentarnej.

• Sprzeciw wobec moralnej paniki: obrona Mentzena jako osoby promującej wolność.

• Element tradycji politycznej: przywoływanie dawnej obecności alkoholu w Sejmie.

3.3. Oczekiwania internautów

Na podstawie analizy komentarzy można wyodrębnić wyraźne i restrykcyjne oczekiwania społeczne. Dominują postulaty całkowitego zakazu alkoholu, wprowadzenia kontroli trzeźwości i zrównania praw posłów z prawami zwykłych pracowników.

• Całkowity zakaz sprzedaży i spożywania alkoholu w Sejmie – 41,3%

• Wprowadzenie alkomatów i obowiązkowej kontroli trzeźwości dla posłów – 21,7%

• Zrównanie zasad pracy posłów z kodeksem pracy – 15,6%

• Pozbawianie mandatu za obecność pod wpływem alkoholu – 10,4%

• Upublicznienie informacji o przypadkach naruszeń i kar – 6,1%

4. 🔍 Wektory dystrybucji narracji

4.1. Propagatorzy i źródła

• Zwykli użytkownicy Facebooka, osoby z klas średnich i niższych, pracownicy najemni.

• Grupy i komentarze o profilu antyelitarnym, antysystemowym, społecznie egalitarnym.

• Platformy: głównie Facebook, w mniejszym stopniu X (Twitter); często pod materiałami medialnymi i satyrycznymi.

4.2. Formy przekazu

• Użycie porównań z innymi zawodami: lekarze, kierowcy, pracownicy sklepów.

• Ironia i sarkazm: sugestie „bareczków” w zakładach pracy, „dyscyplinarka dla posłów”.

• Częste powielanie fraz: „Sejm to miejsce pracy”, „w pracy się nie pije”, „chlanie za nasze”.

• Kontrastowe zestawienia: Sejm jako melina vs. zakład pracy obywatela.

• Techniki uproszczenia: uogólnianie na wszystkich posłów, eliminacja niuansów partyjnych.

5. 📊Podsumowanie wyników analizy

Analiza komentarzy wskazuje, że dominującym tematem wpływającym na sentyment jest postulat całkowitego zakazu sprzedaży i spożywania alkoholu w Sejmie.

🔴 65 procent komentarzy wyraża negatywny stosunek i koncentruje się głównie na traktowaniu Sejmu jako miejsca pracy, krytyce przywilejów posłów oraz sprzeciwie wobec obecności alkoholu w instytucjach publicznych. Najczęściej występują emocje: 41 procent złość, 35 procent frustracja, 24 procent rozczarowanie.

🟢 9 procent komentarzy ma charakter pozytywny i wskazuje przede wszystkim na potrzebę swobody relacji międzyludzkich w polityce oraz sprzeciw wobec zakazów. Dominujące emocje w pozytywnych wypowiedziach to 48 procent entuzjazm, 31 procent satysfakcja, 21 procent nadzieja.

🟣 10 procent komentarzy ma charakter ironiczny lub sarkastyczny i w humorystyczny sposób komentuje głównie styl wypowiedzi Mentzena, zjawisko picia w Sejmie i kontrast z realiami zawodowymi.

W kategorii negatywnej wyróżniono trzy podkategorie: „Sejm jako miejsce pracy” (38%), „przywileje posłów i brak odpowiedzialności” (34%) oraz „degrengolada klasy politycznej” (28%).

W kategorii pozytywnej najczęściej pojawiają się: „obrona wolności jednostki” (41%) oraz „relacje polityczne a nieformalność” (33%).

Wektor zasięgu pokazuje, że sentyment negatywny najmocniej podbijają tematy związane z „Sejmem jako miejscem pracy” i „przywilejami posłów”, zwłaszcza w zestawieniu z emocjami złości i frustracji.

6. 📌Wnioski końcowe

Analiza dyskursu internetowego jednoznacznie wskazuje na ukształtowanie się dominującej metanarracji, której fundamentem jest postulat równości wobec prawa i zniesienia przywilejów dla klasy politycznej w kontekście spożywania alkoholu w miejscu pracy.

„W Sejmie nie pracują, tylko piją – w każdej normalnej pracy za to byłaby dyscyplinarka”.

Główne przesłanie tej narracji opiera się na przekonaniu, że Sejm jest miejscem pracy, a posłowie powinni być traktowani według tych samych zasad co wszyscy inni obywatele. Obecność alkoholu w parlamencie jest postrzegana jako symbol oderwania klasy politycznej od norm społecznych, a także przywilejów, które kompromitują państwo i podważają zaufanie do instytucji publicznych. W efekcie, dyskusja o alkoholu staje się pretekstem do szerszej krytyki uprzywilejowania i braku odpowiedzialności elit.

7. Komentarz analityka: Wzorce manipulacyjne

W analizie nie stwierdzono manipulacji ani typowego spamu, ale odnotowano znaczny poziom powtarzalności fraz, szczególnie w komentarzach ironicznych. Skala powielania nie zniekształca jednak ogólnego rozkładu sentymentu – dominacja negatywnego tonu ma charakter organiczny, a nie wynikający z automatycznych lub zorganizowanych działań. Powtarzalne wzorce, takie jak określenie „dzban”, funkcjonują jako sygnały emocji i element wspólnego języka protestu, co świadczy o spontanicznym, wirusowym charakterze narracji.

⬆️ Powrót na górę

🟦 F. Sterczewski po powrocie z 🇮🇱 Izraela

Powrót Franciszka Sterczewskiego: Analiza nastrojów, narracji i hierarchii winnych

Zasięg: 17 MLN  Sentyment ost 24h: 🟢 7% / 🔴 63% / ⚫ 5% / 🟡 11% / 🟣 14%

1. Cel analizy

Celem niniejszego raportu jest analiza publicznego odbioru powrotu posła Franciszka Sterczewskiego z misji humanitarnej u wybrzeży Gazy. Analiza opiera się na danych z monitoringu mediów społecznościowych, identyfikując kluczowe narracje, podział opinii, hierarchię odpowiedzialności za wywołaną burzę medialną oraz główne oczekiwania społeczne.

2. CEO BRIEF

Powrót Franciszka Sterczewskiego z misji humanitarnej wywołał w polskich mediach społecznościowych lawinę komentarzy, z których zdecydowana większość (89%) ma charakter negatywny. Internauci oskarżają go o polityczny teatr, autopromocję i kompromitację kraju, a jego relacje o torturach są w większości uznawane za przesadzone lub niewiarygodne. Jest on postrzegany jako główny winny całej sytuacji (67% wskazań), a jego działania jako nieodpowiedzialne i samowolne. Mimo przytłaczającej fali krytyki, pojawia się wąska grupa (7%) broniąca posła jako „głosu sumienia”. Oczekiwania społeczne są bezwzględne: dominuje żądanie ukarania, rozliczenia i uciszenia, co pokazuje brak miejsca na dialog.

Warto zwrócić uwagę na poniższe wnioski:

Dominująca metanarracja „Pojechał na własne życzenie, robił show za nasze pieniądze, a teraz udaje ofiarę” skutecznie odrzuca wersję wydarzeń przedstawianą przez posła. Sterczewski stał się symbolem „rozpasanego aktywizmu parlamentarnego”, co wzbudziło szersze oczekiwania dotyczące kontroli i odpowiedzialności posłów. W dyskusji dominuje warstwa emocjonalna i dezinformacyjna, a krytyka miesza się z agresją i memizacją.

3. Raport Szczegółowy: Omówienie Danych Ilościowych

3.1. Podział stanowisk

W debacie na temat powrotu Franciszka Sterczewskiego i jego relacji z misji zdecydowanie dominują głosy krytyczne. Komentarze przeciwne, wyrażające dezaprobatę, pogardę i żądanie konsekwencji, stanowią 89% wszystkich analizowanych wypowiedzi. Z kolei stanowisko popierające, koncentrujące się na obronie praw człowieka i odwadze posła, reprezentuje zaledwie 7%. Pozostałe 4% to głosy neutralne lub niejednoznaczne.

3.2. Główne argumenty

Przeciwnicy Franciszka Sterczewskiego opierają swoją krytykę na zarzutach o autopromocję, nieautentyczność relacji o torturach, nadużycie funkcji posła i obciążenie budżetu. W tej narracji jego działania są postrzegane jako polityczny teatr, a on sam jako osoba nieodpowiedzialna, która działała poza mandatem i na szkodę Polski.

❌ Narracje i argumenty PRZECIW (89%)

• Lans, autopromocja, PR polityczny: oskarżenia o wykorzystanie misji jako narzędzia do autopromocji.

• Brak autentyczności relacji o „torturach”: narracja, że Sterczewski kłamie lub wyolbrzymia.

• Nieodpowiedzialność i nadużycie funkcji posła: działanie poza mandatem poselskim i narażanie się na ryzyko.

• Koszty i obciążenie budżetu publicznego: domaganie się, by poseł pokrył koszty podróży i akcji ratunkowej.

• Sympatia wobec Hamasu / szkalowanie Izraela: zarzuty o wspieranie działań terrorystycznych.

Zwolennicy Franciszka Sterczewskiego, stanowiący mniejszość, skupiają się na odwadze cywilnej posła, obronie praw człowieka i krytyce bierności elit. W tej narracji jego działania są postrzegane jako akt obywatelskiego nieposłuszeństwa i wyraz sprzeciwu wobec milczenia rządów.

✅ Narracje i argumenty ZA (7%)

• Odwaga i poświęcenie: pochwały za gotowość do narażenia się w imieniu ofiar.

• Obrona praw człowieka i sprzeciw wobec przemocy: uznanie dla prób nagłośnienia łamania prawa przez Izrael.

• Brak reakcji rządu RP: sugestie, że rząd powinien był szybciej i wyraźniej zareagować.

• Polaryzacja opinii publicznej jako cel akcji: próba przeciwdziałania dominującej narracji proizraelskiej.

• Poparcie dla misji jako aktu obywatelskiego nieposłuszeństwa: działania jako wyraz sprzeciwu wobec milczenia rządów.

3.3. Oczekiwania internautów

Na podstawie analizy komentarzy można wyodrębnić wyraźne i restrykcyjne oczekiwania społeczne. Dominują postulaty ukarania lub wyrzucenia posła z Sejmu/PO, zmuszenia go do zwrotu kosztów oraz publicznego sprostowania relacji o torturach.

• Ukarać lub wyrzucić Sterczewskiego z Sejmu / PO – 34%

• Zmuszenie do zwrotu kosztów podróży i interwencji – 26%

• Publiczne sprostowanie lub wycofanie się z narracji o torturach – 13%

• Odpowiedź i reakcja ze strony rządu (MSZ, premier) – 11%

• Zakaz podobnych działań w przyszłości przez posłów – 8%

• Publiczna debata lub komisja wyjaśniająca – 5%

4. 🔍 Wektory dystrybucji narracji

4.1. Propagatorzy i źródła

• Użytkownicy o poglądach konserwatywnych i narodowych.

• Grupy i konta krytyczne wobec KO, aktywizmu, lub popierające PiS i Konfederację.

• Najczęściej występuje na Facebooku, szczególnie w komentarzach pod postami o charakterze polityczno-informacyjnym.

4.2. Formy przekazu

• Używanie ironii, pogardliwych określeń, inwektyw i sformułowań wyśmiewających (np. „turysta”, „cyrk”).

• Powtarzanie schematycznych fraz („za nasze pieniądze”, „sam się pchał”, „nikt go nie prosił”).

• Zestawianie rzekomych tortur z błahymi sytuacjami w celu ich ośmieszenia.

• Uproszczenia i kontrasty z innymi konfliktami (Ukraina vs Gaza).

5. 📊Podsumowanie wyników analizy

Analiza komentarzy wskazuje, że dominującym tematem wpływającym na sentyment jest oskarżenie posła o polityczny teatr oraz zarzut działania na własne życzenie bez autoryzacji.

🔴 63 procent komentarzy wyraża negatywny stosunek i koncentruje się głównie na krytyce działań posła, jego wiarygodności oraz kosztach i konsekwencjach politycznych wyprawy. Najczęściej występują emocje: 41 procent złość, 32 procent frustracja, 27 procent rozczarowanie.

🟢 7 procent komentarzy ma charakter pozytywny i wskazuje przede wszystkim na odwagę posła, jego zaangażowanie w obronę praw człowieka i podjęcie tematu przemocy. Dominujące emocje w pozytywnych wypowiedziach to 45 procent nadzieja, 33 procent entuzjazm, 22 procent satysfakcja.

🟣 14 procent komentarzy ma charakter ironiczny lub sarkastyczny i w humorystyczny sposób komentuje głównie wiarygodność relacji Sterczewskiego i jego wcześniejsze działania medialne.

W kategorii negatywnej dominują trzy podkategorie: „Autopromocja i lans polityczny” (39 procent), „Nieodpowiedzialność i kompromitacja państwa” (34 procent) oraz „Kłamstwa o torturach i utrata wiarygodności” (27 procent).

W pozytywnej kategorii trzy główne podkategorie to: „Odwaga cywilna i świadome ryzyko” (44 procent), „Działanie na rzecz praw człowieka” (37 procent) oraz „Próba zwrócenia uwagi na tragedię cywilów w Gazie” (19 procent).

Wektor zasięgu negatywnego najsilniej wzmacnia temat „Autopromocja i brak odpowiedzialności”, który łączy dominujące emocje złość i frustrację.

6. 📌Wnioski końcowe

Analiza dyskursu internetowego jednoznacznie wskazuje na ukształtowanie się dominującej metanarracji, której fundamentem jest oskarżenie Franciszka Sterczewskiego o działanie na własną rękę, motywowane autopromocją, a nie autentyczną chęcią niesienia pomocy.

„Pojechał na własne życzenie, robił show za nasze pieniądze, a teraz udaje ofiarę”.

Główne przesłanie tej narracji przedstawia jego zatrzymanie i późniejsze relacje jako zaplanowany element autopromocji. Internauci odrzucają jego wersję wydarzeń i podważają wiarygodność, zarzucając mu kłamstwo i wykorzystywanie sytuacji w celach politycznych. W efekcie, wizerunek posła jako autentycznego aktywisty ulega erozji, a on sam staje się symbolem politycznego teatru i nieodpowiedzialności.

7. Komentarz analityka: Wzorce manipulacyjne

W analizowanych komentarzach pojawiają się wyraźne wzorce manipulacyjne, które wzmacniają emocjonalne reakcje i utrwalają jednostronny obraz sytuacji. Najczęstszym mechanizmem jest redukcja złożoności, sprowadzająca całą misję do „prywatnej wycieczki za publiczne pieniądze”. Często stosowane są kontrastowe zestawienia (np. „luksusowa wyprawa” kontra „rzekome tortury”), mające na celu ośmieszenie i zakwestionowanie wiarygodności relacji. Występuje również projekcja intencji, gdzie autorzy przypisują Sterczewskiemu cel autopromocji, mimo braku dowodów. Zauważalna jest amplifikacja powtarzalnych fraz, takich jak „po co tam pojechał” czy „za nasze pieniądze”, które funkcjonują jako slogany utrwalające dominującą narrację.

⬆️ Powrót na górę

⚖️ Zażalenie umorzenie sprawy S. Nowaka: Analiza nastrojów, narracji i kryzysu zaufania do wymiaru sprawiedliwości

Zasięg: 4 MLN Sentyment ost 24h: 🟢 12% / 🔴 61% / ⚫ 9% / 🟡 8% / 🟣 10%

1. Cel analizy

Celem niniejszego raportu jest analiza publicznego odbioru umorzenia sprawy Sławomira Nowaka. Analiza opiera się na danych z monitoringu mediów społecznościowych, identyfikując kluczowe narracje, podział opinii, hierarchię odpowiedzialności oraz główne oczekiwania społeczne wobec wymiaru sprawiedliwości w Polsce.

2. CEO BRIEF

Umorzenie sprawy Sławomira Nowaka wywołało w mediach społecznościowych falę oburzenia i spolaryzowanych emocji, z przytłaczającą dominacją sentymentu negatywnego (78% komentarzy krytycznych). Decyzja sądu jest postrzegana nie jako wynik procedur, lecz jako symbol uprzywilejowania elit politycznych i bezkarności osób związanych z Platformą Obywatelską. Głównym winnym w tej narracji jest Donald Tusk (32%), oskarżany o stworzenie „układu” chroniącego swoich ludzi. Sprawa Nowaka działa jako katalizator dla szerszej krytyki systemu, a internauci nie domagają się zemsty, lecz jawności, rozliczalności i końca selektywnej sprawiedliwości. Główne oczekiwanie to przeprowadzenie jawnego procesu sądowego.

Warto zwrócić uwagę na poniższe wnioski:

Dominująca metanarracja „Jak jesteś z Platformy, to możesz kraść i nic ci nie zrobią – układ cię ochroni” skutecznie kształtuje negatywny odbiór, budując obraz systemu, w którym elity są bezkarne. Głosy broniące decyzji sądu (22%) stanowią mniejszość i koncentrują się na argumentach proceduralnych, takich jak brak dowodów. Styl wypowiedzi jest nacechowany ironią i powtarzalnymi hasłami, co zwiększa zasięg debaty.

3. Raport Szczegółowy: Omówienie Danych Ilościowych

3.1. Podział stanowisk

W debacie na temat umorzenia sprawy Sławomira Nowaka zdecydowanie dominują głosy krytyczne. Stanowisko PRZECIW, krytykujące decyzję i oskarżające Nowaka, stanowi 78% wszystkich analizowanych wypowiedzi. Z kolei stanowisko ZA, uzasadniające umorzenie lub broniące Nowaka, reprezentuje 22% komentujących.

3.2. Główne argumenty

Przeciwnicy umorzenia opierają swoją krytykę na przekonaniu o winie Nowaka i istnieniu „układu” politycznego, który go chroni. Głównym argumentem jest rzekome znalezienie „4 milionów w szafkach”, co jest postrzegane jako dowód korupcji. W tej narracji dominuje brak wiary w sądy i prokuraturę, a umorzenie jest postrzegane jako cios dla idei sprawiedliwości.

❌ Stanowisko „PRZECIW” (78%)

• „4 miliony w szafkach” jako dowód winy: dominujący argument świadczący o korupcji.

• Polityczna ochrona i „doktryna Neumanna”: przekonanie, że osoby związane z PO nie podlegają konsekwencjom prawnym.

• Brak wiary w sądy i prokuraturę: zarzuty o uległość wobec władzy lub bezsilność.

• Narracje spiskowe: teorie o ukrywaniu dowodów i znikaniu świadków.

• Symbol upadku państwa prawa: sprawa Nowaka jako przykład degrengolady państwa.

Zwolennicy umorzenia, stanowiący mniejszość, koncentrują się na argumentach proceduralnych. Wskazują na brak twardych dowodów, niewiarygodność głównego świadka i polityczny charakter śledztwa. W tej narracji sąd działał zgodnie z przepisami, a umorzenie nie jest tożsame z uniewinnieniem.

✅ Stanowisko „ZA” (22%)

• Brak dowodów materialnych: nie przedstawiono dowodów łączących Nowaka z gotówką.

• Podważenie wiarygodności głównego świadka: kluczowe zarzuty opierały się na niewiarygodnych zeznaniach.

• Ocena sądu była zgodna z procedurą: sąd miał prawo do oceny zasadności oskarżenia.

• Śledztwo miało charakter polityczny: sprawa była częścią kampanii medialnej prowadzonej przez poprzednią władzę.

• Sąd badał sprawę rzetelnie, mimo nacisków: sąd wykazał się niezależnością.

3.3. Oczekiwania internautów

Na podstawie analizy komentarzy można wyodrębnić pięć głównych oczekiwań internautów. Dominują żądania o charakterze systemowym, które wykraczają poza sprawę Nowaka i dotyczą potrzeby przywrócenia zaufania do instytucji państwa.

• Przywrócenie sprawy do sądu i przeprowadzenie procesu

• Równość wobec prawa i odejście od selektywnej sprawiedliwości

• Rozliczenie winnych – nie tylko Nowaka, ale całego układu

• Zwiększenie niezależności i transparentności sądów i prokuratury

• Pełne ujawnienie faktów i dowodów

4. 🔍 Wektory dystrybucji narracji

4.1. Propagatorzy i źródła

• Najczęściej powielana przez użytkowników o poglądach antyrządowych, przeciwników KO i osób krytycznych wobec wymiaru sprawiedliwości.

• Widoczna głównie w komentarzach na Facebooku i Twitterze pod postami informacyjnymi o umorzeniu sprawy Nowaka.

4.2. Formy przekazu

• Uproszczone frazy („doktryna Neumanna”, „cztery bańki w szafkach”, „sądy są nasze”).

• Często stosowana ironia, hiperboliczne porównania, zestawienia z innymi politykami KO.

• Przekaz nasycony oskarżeniami, memetyzacją postaci oraz językiem wzmacniającym polaryzację.

• Powielanie identycznych motywów w różnych komentarzach sugeruje efekt echokomory.

5. 📊Podsumowanie wyników analizy

Analiza komentarzy wskazuje, że dominującym tematem wpływającym na sentyment jest przekonanie o istnieniu politycznego „układu” zapewniającego bezkarność członkom Koalicji Obywatelskiej.

🔴 61 procent komentarzy wyraża negatywny stosunek i koncentruje się głównie na oskarżeniach wobec Donalda Tuska, zarzutach o manipulacje wymiarem sprawiedliwości oraz domniemanym ukrywaniu przestępstw. Najczęściej występują emocje: 44 procent złość, 34 procent frustracja, 22 procent rozczarowanie.

🟢 12 procent komentarzy ma charakter pozytywny i wskazuje przede wszystkim na wiarę w niezależność sądu, uznanie dla decyzji o umorzeniu z powodu braku dowodów. Dominujące emocje w pozytywnych wypowiedziach to 46 procent satysfakcja, 33 procent nadzieja, 21 procent entuzjazm.

🟣 10 procent komentarzy ma charakter ironiczny lub sarkastyczny i w humorystyczny sposób komentuje głównie domniemane absurdy decyzji sądu i rolę polityków KO.

W ramach kategorii negatywnej największą podkategorią jest „układ polityczny PO” (42 procent), a drugą „zarzuty o upolitycznienie sądów i prokuratury” (31 procent).

W kategorii pozytywnej największą podkategorią jest „obrona niezależności sądu” (54 procent).

Wektor zasięgu negatywnego jest najsilniej napędzany przez temat „czterech milionów złotych” i motyw „doktryny Neumanna”.

6. 📌Wnioski końcowe

Analiza dyskursu internetowego jednoznacznie wskazuje na ukształtowanie się dominującej metanarracji, której fundamentem jest oskarżenie Koalicji Obywatelskiej o stworzenie systemu politycznej ochrony, który zapewnia bezkarność jej członkom.

„Jak jesteś z Platformy, to możesz kraść i nic ci nie zrobią – układ cię ochroni”.

Główne przesłanie tej narracji opiera się na przekonaniu, że wymiar sprawiedliwości został przejęty przez „swoich” i działa selektywnie. Postrzeganie decyzji o umorzeniu sprawy nie wynika z oceny dowodów, lecz z przekonania o istnieniu mechanizmu systemowej ochrony politycznej. W efekcie, sprawa Nowaka staje się symbolem upadku państwa prawa i głębokiego kryzysu zaufania do instytucji publicznych.

7. Komentarz analityka: Wzorce manipulacyjne

Zidentyfikowano występowanie powielanych fraz, takich jak „doktryna Neumanna”, „będą bronić jak niepodległości”, „cztery miliony”, co sugeruje obecność echokomór lub zorganizowanych przekazów. Ich wpływ na wynik analizy zwiększa udział kategorii negatywnej oraz podbija zasięg emocji takich jak złość i frustracja, jednocześnie spychając wypowiedzi mieszane i pozytywne do marginalnego udziału. Powtarzalność ta nie wskazuje jednak na techniczny spam, lecz na silnie utrwaloną i wspólnie reprodukowaną narrację społeczną, co świadczy o głębokim zakorzenieniu tych przekonań w debacie publicznej.

⬆️ Powrót na górę

🚫 Zakaz hodowli 🦊 zwierząt futerkowych

Zasięg: 3 MLN Sentyment ost 24h: 🟢 45% / 🔴 31% / ⚫ 8% / 🟡 9% / 🟣 7%

1. Cel analizy

Celem niniejszego raportu jest analiza publicznego odbioru propozycji zakazu hodowli zwierząt futerkowych w Polsce. Analiza opiera się na danych z monitoringu mediów społecznościowych, identyfikując kluczowe narracje, podział opinii, triggery emocjonalne oraz hierarchię odpowiedzialności za polityczny impas w tej sprawie.

2. CEO BRIEF

Dyskusja na temat zakazu hodowli zwierząt futerkowych jest jednym z najbardziej jednoznacznych tematów społecznych, z przytłaczającą dominacją stanowiska „za” zakazem (76% komentarzy). Główne triggery emocjonalne to obrazy cierpienia zwierząt, poczucie moralnego obowiązku i frustracja wobec bierności polityków. To właśnie parlamentarzyści (36%) są wskazywani jako główni winni braku zmian, oskarżani o bierność, korupcję i związki z lobby futrzarskim. Przeciwnicy zakazu (24%) skupiają się na narracji obrony gospodarki, argumentując utratą miejsc pracy i wolnością gospodarczą. Debata jest silnie spolaryzowana, a obie strony operują własnymi, zamkniętymi narracjami, bez przestrzeni na kompromis.

Warto zwrócić uwagę na poniższe wnioski:

Dominująca metanarracja „Politycy ignorują cierpienie zwierząt, mimo że społeczeństwo już dawno się opowiedziało po stronie zakazu” pokazuje, że głównym problemem nie jest brak zgody społecznej, lecz polityczny impas. Główne oczekiwanie to natychmiastowa legislacja bez okresów przejściowych. W hierarchii winnych, obok polityków, znajdują się hodowcy (27%), Kościół i środowiska konserwatywne (13%) oraz lobby futrzarskie (11%).

3. Raport Szczegółowy: Omówienie Danych Ilościowych

3.1. Podział stanowisk

W debacie na temat zakazu hodowli zwierząt futerkowych zdecydowanie dominują głosy poparcia dla wprowadzenia zakazu. Komentarze ZA zakazem stanowią 76% wszystkich analizowanych wypowiedzi. Z kolei stanowisko PRZECIW, broniące branży i wolności gospodarczej, reprezentuje 24% komentujących.

3.2. Główne argumenty

Przeciwnicy zakazu opierają swoją argumentację na obawach o wolność gospodarczą, miejsca pracy i przyszłość innych branż związanych ze zwierzętami. Wskazują na hipokryzję aktywistów i bronią etyczności dobrze prowadzonej hodowli. W tej narracji zakaz jest postrzegany jako „ideologiczny dyktat” i zagrożenie dla polskiej konkurencyjności.

❌ STANOWISKO „PRZECIW” (24%)

• Obrona miejsc pracy i rodzinnych gospodarstw: zakaz uderzy w ludzi, którzy żyją z hodowli.

• Zagrożenie dla wolności gospodarczej: sprzeciw wobec „ideologicznego dyktatu” i „lewackich pomysłów”.

• Hipokryzja konsumentów i aktywistów: argument „czym różni się zabijanie na futra od zabijania na kotlety?”.

• Futra jako produkt ekologiczny i trwały: argument, że naturalne futro jest bardziej ekologiczne niż syntetyczne.

• Korzyści dla zagranicy i utrata konkurencyjności: obawa, że zakaz doprowadzi do przeniesienia produkcji do Rosji, Ukrainy czy Chin.

Zwolennicy zakazu, stanowiący zdecydowaną większość, posługują się silnym przekazem moralnym. Koncentrują się na cierpieniu zwierząt, moralnym obowiązku jego zakończenia oraz na zmieniających się normach społecznych i globalnych trendach. W tej narracji futro jest postrzegane jako produkt generowany wyłącznie dla ludzkiej próżności.

✅ STANOWISKO „ZA” (76%)

• Cierpienie i tortury zwierząt: zwierzęta są traktowane przedmiotowo, a futro jest produktem ich cierpienia.

• Moralny i etyczny obowiązek: zakaz to wyraz dojrzałości społeczeństwa i empatii.

• Zmiana kulturowa i trend globalny: przywoływanie przykładów zakazów i decyzji światowych marek.

• Poparcie społeczne i dane statystyczne: cytowanie sondaży wskazujących na ponad 70% poparcia.

• Zanieczyszczenia i uciążliwości ferm: wskazywanie na problemy środowiskowe i pogorszenie jakości życia w otoczeniu ferm.

• Przestarzałość ekonomiczna branży: argument, że hodowla futerkowa to sektor schyłkowy.

3.3. Oczekiwania internautów

Na podstawie analizy komentarzy można wyodrębnić cztery główne grupy oczekiwań. Dominują żądania natychmiastowego uchwalenia zakazu, ale pojawiają się również postulaty rozliczenia polityków, zaostrzenia kar i działań edukacyjnych.

• Natychmiastowe uchwalenie zakazu hodowli zwierząt futerkowych – 61%

• Rozliczenie polityków i lobbystów blokujących zmiany – 18%

• Zwiększenie kar za znęcanie się nad zwierzętami i kontrola ferm – 12%

• Kampanie edukacyjne i zmiana świadomości społecznej – 6%

4. 🔍 Wektory dystrybucji narracji

4.1. Propagatorzy i źródła

• Użytkownicy o profilu prozwierzęcym, zwolennicy partii progresywnych i centrolewicowych, aktywiści oraz sympatycy organizacji takich jak Otwarte Klatki.

• Najczęstsze miejsca występowania to komentarze pod postami informacyjnymi, w grupach aktywistycznych, w wątkach na Facebooku i Twitterze związanych z posłanką Tracz lub kampaniami medialnymi.

4.2. Formy przekazu

• Narracja powielana przez emocjonalne hasła, wezwania do działania, wykrzykniki, kontrastowe zestawienia („oni w klatkach – my w XXI wieku”).

• Techniki dystrybucji obejmują powtarzanie fraz typu „czas na zakaz”, podkreślanie liczby nieudanych prób legislacyjnych, uproszczenia winy („politycy nie chcą”).

5. 📊Podsumowanie wyników analizy

Analiza komentarzy wskazuje, że dominującym tematem wpływającym na sentyment jest społeczna presja na polityków w sprawie szybkiego uchwalenia zakazu.

🔴 31 procent komentarzy wyraża negatywny stosunek i koncentruje się głównie na krytyce aktywistów, sprzeciwie wobec ingerencji ideologicznej w gospodarkę oraz obronie branży. Najczęściej występują emocje: 44 procent złość, 34 procent frustracja, 22 procent rozczarowanie.

🟢 45 procent komentarzy ma charakter pozytywny i wskazuje przede wszystkim na moralną konieczność zakazu, cierpienie zwierząt oraz postęp cywilizacyjny. Dominujące emocje w pozytywnych wypowiedziach to 38 procent nadzieja, 34 procent entuzjazm, 28 procent satysfakcja.

🟣 7 procent komentarzy ma charakter ironiczny lub sarkastyczny i w humorystyczny sposób komentuje głównie polityków i aktywistów.

W kategorii negatywnej (31%) dominują: Obrona wolności gospodarczej i branży (39%), Zarzuty o ideologiczną presję i manipulację (33%) oraz Sprzeciw wobec „lewackiej narracji” i aktywizmu (28%).

W kategorii pozytywnej (45%) wyróżniają się trzy główne podkategorie: Zakaz jako konieczność etyczna (42%), Poparcie dla działań posłanki Tracz i organizacji prozwierzęcych (34%) oraz Radość z międzynarodowego trendu przeciw futrom (24%).

Wektor zasięgu wskazuje, że sentyment negatywny jest najsilniej wzmacniany przez narrację o zagrożeniu dla wolności gospodarczej, a sentyment pozytywny jest silnie podbijany przez obrazy cierpienia zwierząt.

6. 📌Wnioski końcowe

Analiza dyskursu internetowego jednoznacznie wskazuje na ukształtowanie się dominującej metanarracji, której fundamentem jest oskarżenie systemu politycznego o ignorowanie cierpienia zwierząt i woli społeczeństwa w imię interesów lobby futrzarskiego.

„Zwierzęta cierpią, a politycy znowu zamiatają sprawę pod dywan – ile jeszcze mamy czekać?”.

Główne przesłanie tej narracji opiera się na przekonaniu, że politycy od lat ignorują oczywiste społeczne poparcie dla zakazu, ulegając wpływom lobby. Internauci wyrażają zniecierpliwienie kolejnymi nieudanymi próbami legislacyjnymi, uznając je za efekt bierności i braku odwagi moralnej. W efekcie, wizerunek klasy politycznej w tym kontekście jest skrajnie negatywny, a sprawa zakazu hodowli zwierząt futerkowych staje się symbolem szerszej dysfunkcji państwa.

7. Komentarz analityka: Wzorce manipulacyjne

W analizowanym zbiorze komentarzy występują wyraźne wzorce manipulacyjne, szczególnie po stronie zwolenników zakazu. Kluczowym mechanizmem jest powtarzalność fraz, takich jak „czas na zakaz” czy „zakończmy cierpienie zwierząt”, co wskazuje na udział działań kampanijnych. Wiele komentarzy ma strukturę sugestywnie apelacyjną, zawierając wezwania do działania i gotowe linki do petycji, co może wpływać na emocjonalną reakcję odbiorców i sztucznie zwiększać widoczność jednego stanowiska. Z drugiej strony, w komentarzach przeciwników obserwuje się wzorzec retorycznej eskalacji – mocne oskarżenia, uogólnienia i porównania ideologiczne. Zjawisko to potęguje emocjonalne napięcie i może wypaczać odbiór rzeczywistego spektrum opinii.

⬆️ Powrót na górę