---

📊 Zasięg: 250MLN 

Współczesne wybory polityczne nie odbywają się wyłącznie w przestrzeni programów i spotkań, lecz przede wszystkim w strukturze informacyjnej zarządzanej przez algorytmy społeczno-medialne. Kandydaci, przekazy i wydarzenia – takie jak debata prezydencka – są przetwarzane nie tylko przez odbiorców, ale przez systemy, które decydują, kto ma być widoczny, a kto pominięty.

Algorytm przejmuje debatę, bo traktuje ją jak kolejny punkt kontaktu z marką – a nie jako proces demokratyczny. W jego logice użytkownik nie „głosuje”, tylko „decyduje się na opcję”, jakby wybierał produkt, subskrypcję lub trend. Jeśli debata pozwoliłaby ludziom naprawdę się zatrzymać i przemyśleć, mogliby zmienić „markę” – a to wprowadza chaos, którego algorytm nie toleruje. On musi wiedzieć, kto jest „klientem Trzaskowskiego”, kto „fanem Mentzena”, a kto „konsumentem PiS”. Zmiana zdania to utrata lojalności konsumenckiej, a to oznacza spadek efektywności sprzedaży treści, reklam, emocji i wizerunków. Dlatego debata nie jest po to, by ludzie wybrali – tylko po to, by utwierdzili się w wyborze, który algorytm już za nich zasugerował.

W kampanii prezydenckiej 2025 w Polsce szczególnym przypadkiem jest debata zapowiedziana w Końskich. Stała się ona nie tylko narzędziem konfrontacji kandydatów, ale przede wszystkim polem testowym dla algorytmu narracyjnego, który zarządza emocjami, zasięgami i mobilizacją elektoratu.

Algorytm nie został zaprojektowany po to, żeby manipulować polityką – tylko po to, żeby utrzymać cię jak najdłużej przy ekranie i przewidywać twoje reakcje. Żeby to osiągnąć, musi ci pokazywać treści, które potwierdzają to, w co już wierzysz, bo wtedy najczęściej reagujesz, komentujesz, udostępniasz. To, co stabilne, znane i emocjonalne – działa najlepiej. Debata, w której ktoś zmieni zdanie, to ryzyko: algorytm nie wie, co pokazać tej osobie jutro. Dlatego zamiast pozwolić na realne myślenie, system woli dostarczać gotowe narracje – bo wtedy wie, kto zareaguje, jak i kiedy. To czysta optymalizacja wydajności treści – nie spisek, tylko produkt dobrze działającego marketingu zachowań.

❌Algorytm nie próbuje Cię oszukać – on po prostu nie ma czasu, żeby czekać, aż się zastanowisz.❌

Celem tej analizy jest pokazanie:

• jak działa algorytm narracyjny w kontekście debaty,
• kogo wspiera i kogo marginalizuje,
• jakie emocje promuje, a jakie tłumi,
• oraz kto z kandydatów jest dla niego zagrożeniem – i dlaczego.

Analiza opiera się na wektorach: widoczność – emocja – zgodność – ryzyko. Pokazuje nie tylko, kto „dobrze wypada”, ale kto jest funkcjonalnie wspierany lub ograniczany przez system informacyjny, niezależnie od wyników sondażowych czy merytorycznych.

Element	Opis działania
Format debaty	1:1, bez wszystkich kandydatów – uruchamia oskarżenia o manipulację
Media dopuszczone/niedopuszczone	TVP, TVN, Polsat – obecne; Republika, wPolsce24 – wykluczone
Historia (np. 2020)	Porównania do debat Duda-Trzaskowski
Stronniczość organizatora	Odbierana jako manipulacja narracyjna

Stymulator	Efekt
Obecność tylko wybranych kandydatów	wzrost oskarżeń o „ustawki”, emocje negatywne
Niedopuszczenie mediów prawicowych	silna reakcja zwolenników PiS (poczucie cenzury)
Ataki osobiste	dominacja języka pogardy, wyzwisk i memicznego hejtu
Kontekst kampanijny	podgrzanie atmosfery, traktowanie debaty jako areny walki narracji

📈 DYSTRYBUCJA TREŚCI (funkcja rozpływu) – To sposób, w jaki algorytm rozprowadza treści między użytkowników w zależności od ich wcześniejszych zachowań i preferencji. Treści nie są dystrybuowane równo – lecz tam, gdzie mogą wywołać maksymalną reakcję.

Dominanta dystrybucji	Charakterystyka
Anty-Trzaskowski	ok. 50–55% – głównie emocje pogardy i oskarżenia o tchórzostwo
Anty-PiS / Nawrocki	ok. 20–25% – zarzuty o hipokryzję i symulowanie debaty
Metakomentarze	ok. 10% – refleksje o samej formule debaty i przekazie medialnym
Nienakierowane emocje	ok. 10–15% – język ogólny, agresja, memizacja, chaos

🚨 TRIGGERS (aktywatory narracyjne) – To konkretne słowa, gesty, obrazy lub sytuacje, które uruchamiają gotowe schematy interpretacyjne. Triggery tworzą natychmiastowe emocje i reakcje – bez potrzeby głębszej analizy treści.

Ognisko	Przykładowe wątki i funkcje
TVP / media rządowe	Zarządzanie narracją, kontrola informacji
Trzaskowski – postać	Osoba jako symbol konfliktu: polaryzująca figura
Republika TV	Medium jako nośnik ideologii – podmiot kontrowersji
„Ustawka”	Kluczowa rama interpretacyjna – podważa legalność debaty

STRUKTURA INTERPRETACJI – ETAPY PRZETWARZANIA DEBATY W OPINII PUBLICZNEJ

1. Etap wyzwolenia (triggering)

Wypowiedzi są aktywowane przez konkretne słowa-klucze i sytuacje, np.:

• „debata tylko z Nawrockim”
• „TV Republika nie została dopuszczona”
• „Trzaskowski nie przyjdzie”

➡ To uruchamia natychmiastowe reakcje emocjonalne i przypisanie winy bez potrzeby analizy kontekstu.

2. Etap klasyfikacji (ramowanie winy)

Mechanizm ten opiera się na uproszczonym schemacie „kto zawinił”:

• Jeśli debata jest niepełna → wina KO / Trzaskowskiego (dominujący wzorzec).
• Jeśli nie ma Republiki → „system” ogranicza wolność mediów.
• Jeśli Trzaskowski zaprosił Nawrockiego → to prowokacja medialna.

➡ Pojawia się binarna logika: sprawca – ofiara. Nie ma miejsca na wieloczynnikowe analizy.

3. Etap polaryzacji (eskalacja emocji)

Po klasyfikacji narracja ulega:

• upolitycznieniu: „platformerska ustawka”, „pisowski cyrk”
• personalizacji: „tchórz Trzaskowski”, „manipulant Nawrocki”
• dehumanizacji: „szczujnia”, „szambo medialne”, „idioci z TVN”

➡ To prowadzi do dalszego radykalizowania postaw i eskalowania języka.

4. Etap stabilizacji narracyjnej (utrwalenie przekonania)

Na koniec pojawia się wewnętrzna racjonalizacja:

• „To oni zawsze tak robią” → przeszłe wydarzenia (np. debaty 2020) są reinterpretowane zgodnie z bieżącym schematem.
• „Nie było pytania z zewnątrz? To było ustawione!”
• „Nie ma Mentzena? To manipulacja!”

➡ To tworzy domknięty system poznawczy, odporny na nowe dane.

Funkcja	Opis
Emocjonalna regulacja	Umożliwia odreagowanie frustracji, daje poczucie zrozumienia chaosu
Tożsamościowa	Wzmacnia przynależność do „mojej strony” przeciw „ich stronie”
Redukcja niepewności	Upraszcza wielowątkowy konflikt do jednego podziału: winny vs ofiara
Legitymizacja postaw	Usprawiedliwia własne uprzedzenia, hejt lub wykluczanie

 

Debata w Końskich w dyskursie sieciowym nie jest odczytywana jako proces merytorycznej wymiany, lecz jako scena konfliktu symbolicznego. Interpretacja oparta na emocjach, schematach wroga i memetyzacji zastępuje racjonalną analizę. Dominują tzw. reakcje szybkie, a nie przemyślane.

🧠 Mechanizm bazowy: interpretacja przez konflikty ram narracyjnych

Algorytm działa nie jako neutralny odbiorca informacji, lecz jako konstruktor znaczeń poprzez pryzmat sprzecznych narracji. W kontekście debaty w Końskich działa w logice konfliktu:

• „ustawiona ustawka vs. obrona przed manipulacją”
• „wolność mediów vs. selektywna propaganda”
• „debatowanie vs. unikanie”

---

🔄 Na czym żeruje: źródła aktywacji algorytmu

a) Polaryzacja polityczna

• Żeruje na silnym emocjonalnym podziale między KO, PiS i Konfederacją.
• Nie ma przestrzeni dla stanowisk neutralnych – każde działanie jest klasyfikowane jako „nasze” lub „ich”.

b) Pamięć zbiorowa

• Odwołania do debaty Duda–Trzaskowski z 2020 r.
• Wyciąganie starych schematów oskarżeń i nadpisywanie ich na aktualne wydarzenia.

c) Strukturalna nieufność do mediów

• Algorytm wykorzystuje niski poziom zaufania do TVP, TVN, Republiki.
• Wszelka selekcja mediów postrzegana jest jako próba „ustawienia” przekazu.

d) Antycypacja zdrady / manipulacji

• Użytkownicy nie czekają na wynik debaty – z góry zakładają manipulację.
• Każdy format debaty jest traktowany podejrzliwie: „coś się za tym kryje”.

⚙️Jak przetwarza informacje: operacje poznawcze

🔥Efekt końcowy: ustalony podział i wzmocnione przekonania

Algorytm prowadzi do:

• utrwalenia istniejących przekonań, bez otwarcia na nowe interpretacje,
• obustronnego delegitymizowania oponenta – każda strona widzi drugą jako manipulanta,
• spadku wiary w debatę jako formę dialogu politycznego – widziana jest jako teatr, nie proces.

📌 PODSUMOWANIE

Algorytm interpretacji debaty w Końskich:

• żeruje na emocjonalnej polaryzacji, niedowierzaniu i traumach medialnych,
• działa na zasadzie błyskawicznego przypisania intencji (np. tchórzostwo, manipulacja),
• wzmacnia nieufność i przekształca debatę z narzędzia deliberacji w pole walki symbolicznej.

Mechanizm działania algorytmu interpretacyjnego

Algorytm polaryzacyjny (Polarization Engine)

Zasada: automatyczne przypisywanie przekonań i intencji drugiej stronie konfliktu w celu podziału na „swoich” i „obcych”.

Zastosowanie w debacie:

• Trzaskowski zaprasza Nawrockiego → interpretowane jako „zasadzka”
• Republika wykluczona → interpretowane jako „cenzura”
• Debata 1:1 → traktowana jako „wykluczanie konkurencji”

Algorytm emocjonalnej amplifikacji (Emotional Amplifier)

Zasada: preferencja dla treści o wysokim ładunku emocjonalnym; emocje wpływają na kierunek interpretacji.

Zastosowanie:

• Hejt i szyderstwo są podbijane (np. „wafel”, „miękka faja”)
• Komentarze merytoryczne są ignorowane
• Obraźliwe określenia konstruują emocjonalne kotwice, np. „szczujnia”, „ustawka”

Algorytm zgodności poznawczej (Cognitive Consistency Engine)

Zasada: użytkownicy wybierają te informacje, które są zgodne z ich wcześniejszymi przekonaniami.

Zastosowanie:

• Zwolennik PiS: „Trzaskowski nie chce Republiki – bo się boi prawdy”
• Zwolennik KO: „Republika nie została zaproszona – bo to propaganda”
• Każda strona odbiera te same fakty inaczej i utrwala własną wersję rzeczywistości

Algorytm memetyczny (Memetic Relay)

Zasada: replikowanie i mutowanie form uproszczonych przekazów (memów narracyjnych) jako nośników przekonań.

Zastosowanie:

• Pojawiają się slogany: „Boi się debaty”, „Kto się boi pytań?”, „Tylko z Republiką”
• Przekaz nie wymaga dowodów – wystarczy forma powtarzalna
• Przykład: „TVPO”, „wafel”, „bonżur” – to nośniki narracji

SYNERGIA MECHANIZMÓW W KONTEKŚCIE DEBATY

Debata w Końskich nie jest analizowana jako wydarzenie, lecz interpretowana jako test lojalności wobec wybranego bloku politycznego.

Algorytmy te umożliwiają szybkie przypisanie intencji, eskalację emocji i zamrożenie stanowisk bez przestrzeni na zmianę poglądów.

Celem algorytmu nie jest rozumienie debaty, ale przechwycenie jej narracyjnego znaczenia i wykorzystanie go jako narzędzia tożsamościowego, emocjonalnego i politycznego.

Debata przestaje być aktem dialogu – staje się testem lojalności, polem bitwy i źródłem memów.

🔍 Co daje algorytmowi osiągnięcie jego celów? – Efekty działania

✅ Stabilność poznawcza u użytkownika (utrzymanie przekonań)Co mu to daje:
→ Zapewnia użytkownikowi poczucie, że „rozumie rzeczywistość” bez konieczności przetwarzania złożonych informacji.
→ Redukuje dysonans poznawczy, wzmacnia tożsamość polityczną.Efekt: → Użytkownik mniej podatny na zmianę zdania, bardziej podatny na polaryzację.

✅ Wysokie zaangażowanie emocjonalne (retencja i aktywność)Co mu to daje:
→ Użytkownik częściej komentuje, udostępnia, reaguje emocjonalnie – co zwiększa zasięgi.
→ Algorytmy platform społecznościowych (np. X, Facebook) promują treści generujące emocje.Efekt: → Treść debaty nie ma znaczenia – liczy się intensywność reakcji.

✅ Produkcja i dystrybucja narracji (wpływ społeczny)Co mu to daje:
→ Umożliwia szybkie tworzenie wiralnych form przekazu: slogany, ataki, hasła, memy.
→ Narracje te są łatwe do przekazania i trudne do podważenia.Efekt: → Debata staje się kanałem dla propagacji treści symbolicznych („on się boi”, „oni cenzurują”).

✅ Osłabienie przeciwnika (przewaga w konflikcie informacyjnym)Co mu to daje:
→ Deformuje wizerunek kandydata lub grupy poprzez manipulację skojarzeniami.
→ Buduje percepcję „prawdy” niezależnie od faktów.Efekt: → Wyklucza rywala z pola debaty – nie dając mu szansy na obronę.

✅ Utrzymanie obiegu zamkniętego (bańka informacyjna)Co mu to daje:
→ Odbiorca pozostaje w kręgu „potwierdzonych przekonań”.
→ Algorytm nie musi przetwarzać nowych danych – wystarczy podtrzymywać narrację.Efekt: → Brak kontaktu z alternatywnymi interpretacjami – zwiększenie radykalizacji.

Zyskuje pełną kontrolę nad znaczeniem wydarzenia – debata nie jest już oceniana według treści, ale według przypisanej roli: kto się boi, kto manipuluje, kto gra nieuczciwie.

Dla systemów społecznych i cyfrowych: → więcej zaangażowania = większe zasięgi = większa trwałość przekonań.

🧠 Po co algorytm to robi? – Cel systemowy i funkcjonalny

🧩 Po to, by utrzymać władzę nad interpretacją rzeczywistości

• Debata staje się symbolem – kto ją „kontroluje narracyjnie”, ten kształtuje sposób, w jaki ludzie postrzegają polityków, media i mechanizmy demokracji.
• Algorytm nie działa w próżni – służy utrwaleniu określonej wizji świata, gdzie podział na „my vs. oni” jest jasny i niepodważalny.

To nie debata jest ważna, lecz jej znaczenie.

Algorytm przejmuje debatę, bo boi się, że gdyby dopuścił do realnego myślenia, wymiany poglądów i nieoczekiwanych wniosków – utraciłby kontrolę nad tym, kto myśli co, z kim, i dlaczego.

W oczach algorytmu: chaos = zagrożenie, refleksja = błąd, zmiana zdania = systemowa porażka.

🔁  Po to, by sterować zachowaniem społecznym (reaktywność, mobilizacja, pasywność)

• Jeśli ludzie wierzą, że kandydat „się boi” – nie pójdą na jego wiece.
• Jeśli uwierzą, że media „cenzurują” – przestaną ufać przekazowi.
• Jeśli uznają, że „to ustawka” – zbojkotują debatę, a nie jej treść.

Efekt: zachowanie odbiorców można przewidzieć i zaprogramować.

📊  Po to, by zwiększać aktywność w systemach informacyjnych (algorytmy platform)

• Platformy społecznościowe (X, Facebook, TikTok) nagradzają treści emocjonalne.
• Algorytm „nakręca” cykle: oburzenie → komentarz → mem → kolejne oburzenie.

Czysta technologia reakcji = więcej zasięgu, więcej widoczności, większy wpływ.

🎯 Po to, by odciągnąć uwagę od treści i przesunąć uwagę na konflikt

• Gdy ludzie nie analizują treści, tylko skupiają się na tym, kto kogo pokona, znika pytanie: „Co właściwie ten kandydat powiedział?”
• W debacie w Końskich treść (pytania, odpowiedzi) niemal nie istnieje – dominuje emocjonalna narracja o tchórzostwie, manipulacji, cenzurze.

🛠️ Po to, by tworzyć trwałe mechanizmy lojalności i oporu wobec przeciwników

• Odbiorca staje się lojalnym nośnikiem narracji – sam ją powtarza, broni, rozwija.
• Nie potrzebuje już argumentów – wystarczy slogan, trigger, mem.

Algorytm działa, by kontrolować znaczenie wydarzeń, emocje odbiorców i ich decyzje.
Nie chodzi o debatę – chodzi o to, kto nadaje jej sens.

To mechanizm władzy nad postrzeganiem, a nie nad informacją.

📍 CO TO OZNACZA W PRAKTYCE:

✅ Debata nie funkcjonuje jako realne wydarzenie – lecz jako konstrukt narracyjny

• Większość odbiorców nie odnosi się do tego, co w debacie zostanie powiedziane, tylko do tego, jak debata została zorganizowana, przez kogo, z kim, z jakim udziałem mediów.

✅ Rzeczywisty przekaz debaty został wyparty przez metaprzekaz algorytmu

• Kto się bał, kto manipulował, kto ustawił pytania, kto nie zaprosił mediów – to są główne osie znaczeniowe.
• Debata jako narzędzie deliberacji demokratycznej została zdominowana przez konflikt symboliczny.

✅ Użytkownicy są sterowani emocjonalnie – bez względu na treść

• Decyzje (oglądać, nie oglądać, popierać, bojkotować) są wynikiem przetworzonych sygnałów narracyjnych, a nie faktów.
• Ludzie nie wybierają postawy wobec treści – wybierają stronę w wojnie narracji.

✅ To algorytm decyduje, co będzie zapamiętane z debaty

• „Trzaskowski stchórzył”, „Republika wykluczona”, „Mentzen zignorowany” – to są hasła pamięciowe, niekoniecznie zgodne z przebiegiem wydarzenia, ale utrwalone przez emocjonalny algorytm.

Debata w Końskich została „przejęta” przez algorytm narracyjny, który kieruje odbiorem, sensem, emocją i funkcją społeczną wydarzenia.

To oznacza, że realny wpływ na postawy, wybory i percepcję kandydatów nie pochodzi z tego, co powiedzą w debacie, ale z tego, jak algorytm rozegra przekaz wokół niej.

🎯 OSTATECZNY CEL DZIAŁANIA ALGORYTMU W KONTEKŚCIE DEBATY (i szerzej: kampanii)

👉 Nie chodzi o informowanie. Nie chodzi o prawdę. Nie chodzi o debatowanie.

---

💡 CHODZI O TO, ŻEBY UŻYTKOWNIK:

✅ Był stale obecny w systemie informacyjnym

• Śledził, komentował, udostępniał, reagował – nie dlatego, że coś go interesuje merytorycznie, ale dlatego, że czuje się emocjonalnie wciągnięty w grę.
• Algorytm potrzebuje ciągłej obecności – bo tylko wtedy może modulować zachowania i utrwalać przekaz.

✅ Traktował media jako jedyne źródło prawdy

• Nawet jeśli im nie ufa – wciąż z nich korzysta.
• Media (w tym tzw. „alternatywne”) stają się jedynym interfejsem rzeczywistości politycznej – bez nich nie istnieje polityka, nie istnieją kandydaci, nie istnieje debata.

✅ Uwierzył, że to, co widzi w mediach = rzeczywistość polityczna

• Gdy użytkownik zaczyna mówić: „Trzaskowski to tchórz, bo nie zaprosił Republiki”, albo „Nawrocki się boi pytań” – to znaczy, że został całkowicie wchłonięty przez algorytm narracyjny.
• Przestał być uczestnikiem debaty obywatelskiej – stał się nośnikiem komunikatu, zaprogramowanym do jego powielania.

✅ Zaczął myśleć i działać w rytmie mediów

• „Kto się boi?”, „kto wygra debatę?”, „czemu nie ma Mentzena?” – to pytania wygenerowane przez narrację medialną, nie przez treść programową.
• Debata jest tylko punktem zapalnym do uruchomienia narracyjnej wojny.

WNIOSKOWANIE KOŃCOWE:

Użytkownik nie ma już być uczestnikiem demokracji – ma być odbiorcą, przekaźnikiem i narzędziem systemu narracyjnego.

Siedzi, scrolluje, reaguje – i o to właśnie chodzi.

W momencie, gdy użytkownik przestaje analizować treści, a zaczyna tylko reagować na nie emocjonalnie, staje się elementem systemu, a nie jego odbiorcą. Algorytm nie ocenia, czy reakcja jest pozytywna czy negatywna – liczy się tylko to, że nastąpiła. Właśnie dlatego nawet krytyka czy hejt mają swoją funkcję w logice systemu. To szczególnie widoczne na przykładzie hejtu wobec Trzaskowskiego.

❗️Hejt na Trzaskowskiego się liczy – ale w określony sposób i z określoną funkcją.

🔍 CO SIĘ LICZY DLA ALGORYTMU?

✅ Nie liczy się intencja hejtu (atak, krytyka)

❗️Liczy się aktywność, polaryzacja i ekspozycja

📊 CO ROBI HEJT NA TRZASKOWSKIEGO Z PUNKTU WIDZENIA ALGORYTMU?

Zwiększa zasięg jego nazwiska i obecność w systemie informacyjnym

• Każdy hejt → nowy komentarz, udostępnienie, reakcja.
• Algorytm nie „rozumie”, czy post jest pozytywny czy negatywny – on rejestruje interakcję.

Efekt:➡ Trzaskowski jest cały czas obecny – a to oznacza dominację informacyjną.

Utrwala go jako główną oś konfliktu

• Jeśli użytkownicy hejtują Trzaskowskiego, to:

• budują jego rolę jako „głównego przeciwnika”,
• wskazują, że to on jest graczem pierwszego planu.

Efekt:➡ Trzaskowski zostaje „ukotwiczony” jako centralna postać scenariusza, nawet jeśli atakowana.

Zmienia postrzeganie, ale nie zmniejsza widoczności

• Hejt może osłabić wizerunek w oczach wyborców, ale wzmacnia go w systemie algorytmu.
• To paradoks: im więcej hejtu, tym więcej obecności, a więc więcej kontroli nad przestrzenią debaty.

📌 PODSUMOWANIE:

Hejt się liczy – ale nie jako opór. Liczy się jako paliwo systemowe.

Dla algorytmu to nie jest „atak na Trzaskowskiego” – to potwierdzenie, że Trzaskowski jest centralną figurą debaty.

❓Co by się stało, gdyby nie było hejtu na Trzaskowskiego ze strony Mentzena, Nawrockiego i ich zwolenników?

Spadłaby widoczność Trzaskowskiego w debacie

• Gdy przeciwnicy przestają atakować → algorytm traci sygnały emocjonalne powiązane z jego nazwiskiem.
• Brak kontrowersji → mniejsza rotacja treści, mniej komentarzy, mniej impulsów dla platform społecznościowych.

Efekt:➡ Algorytm przesunąłby uwagę na innych kandydatów (np. Mentzena), jeśli generują większą dynamikę.

Trzaskowski straciłby funkcję centralnego punktu narracyjnego

• Bez hejtu, nie byłby już głównym „przeciwnikiem” – nie miałby z kim „walczyć” narracyjnie.
• Odbiorcy nie byliby stale konfrontowani z jego nazwiskiem w kontekście walki.

Efekt: ➡ Jego rola w debacie zostałaby osłabiona – przesunąłby się na margines lub do roli „administratora”, a nie dominującej postaci.

Algorytm szukałby nowego generatora emocji

• W systemie debaty emocja = waluta.
• Jeśli Trzaskowski nie generuje emocji (brak hejtu, brak uwielbienia) → algorytm przesuwa uwagę na kogoś, kto to robi.

Efekt: ➡ Wzrosłaby szansa, że algorytm zacznie promować Mentzena (bardziej radykalnego, reaktywnego) lub Nawrockiego, jeśli podniesie agresję przekazu.

Straciłby swoją przewagę informacyjną opartą na byciu „celem”

• Trzaskowski żywi się konfliktem – nawet negatywnym.
• Bez hejtu → nie ma tarcia, nie ma dyskusji, nie ma klików.

Efekt:  ➡ Traci kontrolę nad polem dyskursu. System medialny nie ma powodu, by dalej go promować – „nie klika się”.

Bez hejtu ze strony Mentzena, Nawrockiego i ich elektoratów, Trzaskowski straciłby swoją centralną pozycję w debacie.

Nie zostałby osłabiony przez brak krytyki — zostałby osłabiony przez brak widoczności.
A w systemie informacyjnym, niewidoczność = nieistnienie.

🔥 Algorytmowi zależy, żeby:

✅ Podgrzewać emocje zwolenników Mentzena i Nawrockiego

Jak? Poprzez systematyczne wyświetlanie im treści, które wywołują gniew, pogardę, poczucie niesprawiedliwości:

• „Trzaskowski nie zaprosił wszystkich”
• „Media zamykają dostęp”
• „Ustawka w Końskich”
• „Mentzen wykluczony, bo się boją”

Dlaczego? Bo rozgrzany elektorat = więcej interakcji = większe zasięgi = większa dominacja tematu.

🚫  Równocześnie dociąć widoczność hejtu wobec Trzaskowskiego u jego własnych zwolenników

Jak? Algorytm platform (X, Facebook, TikTok) segmentuje odbiorców:

• Zwolennicy KO dostają treści „progresywne”, „stabilne”, „cywilizowane”.
• Hejt i brutalna krytyka są niewidoczne lub wyciszane.

Dlaczego?

• Aby utrzymać ich w pozytywnym nastawieniu, spójności narracyjnej i bez frustracji.
• Gdyby zobaczyli skalę hejtu → mogliby się zniechęcić, zdemobilizować, albo zrezygnować z udziału.

CO TO OZNACZA?

Grupa odbiorców	Co widzi?	Co odczuwa?
Zwolennicy Mentzena/Nawrockiego	„Trzaskowski manipuluje, cenzuruje, tchórzy”	Gniew, frustracja, mobilizacja
Zwolennicy Trzaskowskiego	„Debata jest trudna, ale robimy swoje”	Stabilność, ignorancja wobec hejtu

🏆 KTO WEDŁUG ALGORYTMU WYGRA DEBATĘ W KOŃSKICH?

👉 Odpowiedź: Wygra ten, kto pozostanie centralnym punktem narracji – bez względu na to, czy debata się odbędzie, czy nie.

✅ ALGORYTMICZNY ZWYCIĘZCA = OSOBA, KTÓRA:

• Generuje największy ruch emocjonalny (hejty, oburzenia, memy, kontrreakcje)
• Utrzymuje nieprzerwany przepływ interakcji (komentarze, udostępnienia, cytowania)
• Zachowuje rolę symbolicznego aktora debaty (nawet jeśli nie mówi nic nowego)

Debatę wygra ten, kto nie da się wyrzucić z narracji – i będzie stale „obecny” jako znaczeniowy węzeł debaty.

🧠 SKUTKI ALGORYTMICZNEGO ZARZĄDZANIA DEBATĄ W KOŃSKICH DLA MOBILIZACJI ELEKTORATU:

✅  Zwolennicy 🟦 Trzaskowskiego – efekt konsolidacji i samozadowolenia

• Utrwalona narracja zwycięstwa i kontroli sytuacji
• Poczucie: „idziemy po swoje, nie dajemy się sprowokować”
• Mobilizacja pozytywna: bazująca na przekonaniu o przewadze, stabilności, dominacji medialnej

Efekt: ➡ Wysoka retencja i stabilna mobilizacja elektoratu KO (nawet bez dodatkowego wysiłku sztabu)

🔥 Zwolennicy ⬛️Mentzena i 🟥Nawrockiego – efekt frustracji i rozgrzania emocjonalnego

• Uczucie marginalizacji, cenzury, wykluczenia
• Poczucie niesprawiedliwości → motywacja do odwetu politycznego
• Mobilizacja negatywna: bazująca na gniewie, oporze, potrzebie „zemsty przy urnach”

Ryzyko: ➡ Jeśli frustracja przekroczy próg logicznego działania → część elektoratu się wycofa (demobilizacja przez wypalenie)

🌀 Elektorat niezdecydowany – efekt przesunięcia do najbardziej widocznego

• Wybierają nie tego, kto miał rację – tylko tego, kogo widać
• Jeśli Trzaskowski dominuje w feedach, mediach i debacie → zostaje uznany za realnego pretendenta do prezydentury

Efekt: ➡ Mobilizacja centrowego elektoratu w kierunku dominującego przekazu – z braku alternatywy informacyjnej

---

#media

📍Temat: 📺 Media w debacie – TVP/TVN/Polsat/Republika

Spór medialny dotyczący debaty prezydenckiej w Końskich koncentruje się wokół czterech stacji: TVP, TV Republika, TVN i Polsat. Z analizy 100% komentarzy wskazujących sprawców braku porozumienia wynika, że najczęściej winnym uznawana jest TVP (38%) oraz sztab Rafała Trzaskowskiego (34%). Obie strony są obciążane odpowiedzialnością za próbę kontroli debaty i wykluczenie konkurencyjnych nadawców. Najczęściej powtarzana narracja wobec TVP to „organizator ustawki”, co łączy się z epitetami takimi jak „szczujnia” (39%) i „reżimowa” (24%).

TV Republika, wskazywana w 31% komentarzy dotyczących debaty, buduje wokół siebie obraz ofiary cenzury i medium domagającego się pluralizmu. Pojawiają się jednak również oceny przeciwstawne – „bojówka medialna” (29%) i „szczujnia PiS” (36%) – co świadczy o silnej polaryzacji percepcji tej stacji.

TVN, obecna w 15% wzmianek w kontekście debaty, jest najczęściej określana jako „szambo” (33%) i „lewacka” (28%), co przekłada się na wysoki wskaźnik nieufności (67% komentarzy ocenia ją jako nieobiektywną). Jest też postrzegana jako współuczestnik medialnego układu z TVP.

Polsat, z udziałem 12% w debacie, ma najniższy poziom ocen negatywnych, lecz traktowany jest jako bierny uczestnik – 42% epitetów to określenie „bierna stacja”. Mimo najniższego poziomu emocji, również nie uzyskał pozytywnej oceny jako obrońca standardów.

Emocjonalnie, najwięcej złości (49%) i pogardy (22%) przypisano TVP. W przypadku TVN również dominuje złość (42%) i pogarda (25%). Republika wywołuje bardziej spolaryzowany zestaw reakcji – zarówno złość (38%), jak i uznanie (8%). Polsat generuje przede wszystkim zniechęcenie (34%) i obojętność (27%).

Całość wskazuje na głęboko spolaryzowane oceny ról mediów w kampanii wyborczej, z wyraźnym oskarżeniem TVP i TVN o stronniczość, oraz próbą delegitymizacji Republiki przez przeciwników i jednoczesną jej heroizacją przez zwolenników. Tło sporu to walka o kontrolę nad formatem debaty i przekazem medialnym w warunkach ostrej polaryzacji społecznej.

Ocena obiektywizmu – (tylko komentarze z wyraźną oceną)

🔍 Interpretacja:

• Polsat – uznawany za najbliższy neutralności, najczęściej opisywany jako „pośrodku”, „nieangażujący się”, z niewielkimi zarzutami o stronniczość.
• TV Republika – oceniana spolaryzowanie: przez jednych jako jedyne „wolne media”, przez innych jako „szczujnia PiS”. W sumie jednak nieco więcej wskazań jako obiektywna.
• TVN – często oceniana jako ideologicznie stronnicza (głównie przez przeciwników PO), co przeważa nad głosami broniącymi jej niezależności.
• TVP – najczęściej wskazywana jako nieobiektywna; powiązana z zarzutami manipulacji, zarówno za obecne, jak i wcześniejsze władze.

🧬 Sentyment

TVP 

💊 Metanarracja:
TVP to narzędzie polityczne służące do kontrolowania debaty, faworyzujące kandydata obozu rządowego (Trzaskowskiego), organizujące „ustawkę” i blokujące inne media. Obecna debata ma być pozorna, zaplanowana i niesprawiedliwa wobec konkurencji.

Udział ogólny: 41% wzmianek

• 🔴Negatywne wzmianki: 74%
• 🟢Pozytywne wzmianki: 26%

Charakterystyka w komentarzach:

• Opisywana jako „w likwidacji”, „szczujnia Tuska”, „reżimowa”, „propagandowa”.
• Często łączona z zarzutami o cenzurę, manipulacje i układ z obozem władzy (obecnym lub poprzednim).
• Wypominana zarówno za działania obecne, jak i za przeszłe formy stronniczości.

TVP – Najczęściej występujące epitety (komentarze) 

Epitet / Określenie	Udział (%)
„szczujnia”	39%
„reżimowa”	24%
„TVP w likwidacji” (ironiczne)	17%
„propagandowa”	13%
„gadzinówka”	7%

TVP – rozkład emocji (komentarze)

Emocja	Udział (%)
Złość	49%
Pogarda	22%
Nieufność	14%
Sarkazm	10%
Oburzenie moralne	5%

TVN

💊 Metanarracja:

TVN to stronniczy gracz wspierający Trzaskowskiego, powiązany z PO. Jego udział w debacie oznacza brak obiektywizmu. Jest traktowany jako „partner propagandowy” – wspólnie z TVP tworzy medialną iluzję pluralizmu.

Udział ogólny: 28%

• 🔴Negatywne wzmianki: 68%
• 🟢Pozytywne wzmianki: 32%

Charakterystyka w komentarzach:

• Nazywana „lewacką”, „amerykańską”, „propagandową”, „szambem medialnym”.
• Wzmianki sugerujące związek z PO i Tuskiem.
• Część komentatorów broni stacji jako „przeciwwagi” dla TVP, ale dominują wpisy krytyczne.

TVN –  Najczęściej występujące epitet (komentarze)

Epitet / Określenie	Udział (%)
„szambo”	33%
„lewacka”	28%
„tuba Tuska”	21%
„kłamliwa”	12%
„niemiecka”	6%

TVN – rozkład emocji (komentarze)

Emocja	Udział (%)
Złość	42%
Pogarda	25%
Nieufność	20%
Zniechęcenie/zmęczenie	8%
Zawód	5%

TV Republika

💊 Metanarracja:

TV Republika to jedyna stacja walcząca o wolność słowa i pluralizm w debacie. Jest celowo wykluczana przez obóz władzy i „reżimowe media” (TVP, TVN, Polsat), co ma uniemożliwić rzetelne przedstawienie poglądów kandydata opozycyjnego wobec obozu liberalnego.

Udział ogólny: 22%

• 🔴Negatywne wzmianki: 61%
• 🟢Pozytywne wzmianki: 39%

Charakterystyka w komentarzach:

• Określana jako „szczujnia PiS”, „bojówka medialna”, ale też jako „jedyna wolna telewizja”.
• Wzmianki wskazujące na związki z Karolem Nawrockim, Sakiewiczem i PiS.
• Postrzegana spolaryzowanie – albo jako nadzieja dla prawicy, albo jako agresywna propaganda.

Najczęściej występujące epitet (komentarze)

Epitet / Określenie	Udział (%)
„szczujnia PiS”	36%
„bojówka medialna”	29%
„propaganda Sakiewicza”	19%
„ruskie medium”	11%
„oszołomska”	5%

Republika  – rozkład emocji (komentarze)

Emocja	Udział (%)
Złość	38%
Sarkazm	26%
Nieufność	18%
Zawiść/ironia	10%
Uznanie	8%

Polsat

💊 Metanarracja:

Polsat pełni funkcję technicznego operatora – jest „biernym uczestnikiem ustawki”. Nie angażuje się otwarcie politycznie, ale przez brak reakcji na wykluczenie innych stacji (szczególnie Republiki), wspiera nieme przyzwolenie na manipulację.

Udział ogólny: 9%

• 🔴Negatywne wzmianki: 47%
• 🟢Pozytywne wzmianki: 53%

Charakterystyka w komentarzach:

• Najbardziej neutralna w postrzeganiu użytkowników.
• Krytyka dotyczy głównie usług technicznych (np. Polsat Box Go), a nie politycznego przekazu.
• Pojawia się jako „trzecia siła” – potencjalnie mniej upolityczniona.

Najczęściej występujące epitet (komentarze): Brak

Stacja	Udział w kontekście debaty w Końskich
TVP	42%
TV Republika	31%
TVN	15%
Polsat	12%

🔍 Charakterystyka wzmiankowania:

• TVP – dominujące źródło kontekstu; wskazywana jako organizator debaty, krytykowana za próbę kontroli transmisji, nieobecność wszystkich kandydatów lub „ustawkę” na rzecz Trzaskowskiego.
• TV Republika – częste wzmianki jako stacja „wykluczona” z debaty lub obrońca „prawdziwej pluralistycznej dyskusji”. Użytkownicy domagają się jej udziału lub uważają, że debata powinna się odbyć wyłącznie tam.
• TVN – rzadziej wprost związany z organizacją debaty; często występuje w komentarzach jako „stronniczy partner Trzaskowskiego”, traktowany jako kanał wspierający jedną stronę polityczną.
• Polsat – wymieniany głównie jako jeden z „technicznych nadawców” lub „neutralnych partnerów transmisji”; najmniej nacechowany emocjonalnie.

Strona uznana za winną	Procent wskazań
TVP	38%
TVN	7%
Polsat	3%
TV Republika	5%
Sztab Rafała Trzaskowskiego	34%
Sztab Karola Nawrockiego	9%
Inna/niezidentyfikowana (np. „władza”, „system”)	4%

• TVP – najczęściej wskazywana jako organizator debaty, który nie dopuścił wszystkich stacji, szczególnie Republiki. Zarzuty dotyczą też „ustawienia debaty pod Trzaskowskiego”.
• Sztab Trzaskowskiego – również często oskarżany o próbę ograniczenia dostępu mediów prawicowych i „przygotowanie debaty pod siebie”.
• Sztab Nawrockiego – rzadziej obarczany winą, głównie przez zwolenników opozycji, którzy sugerują, że „nie chciał przyjść, by się nie skompromitować”.
• TVN/Polsat – traktowane jako bierni uczestnicy „ustawki”, raczej jako narzędzia niż inicjatorzy decyzji.
• TV Republika – oskarżana jedynie przez marginalne wpisy jako „prowokator konfliktu medialnego”.

---

📍Temat: 🕯️ Smoleńsk rocznica

🔍 Opinie o charakterze katastrofy smoleńskiej (baza komentarzy):

• Wypadek (niezamierzony incydent lotniczy) – 39% Komentarze wskazujące na błąd załogi, złe warunki pogodowe, zaniedbania organizacyjne oraz raporty techniczne jako podstawę uznania katastrofy za wypadek.
• Zamach (działanie celowe) – 27% Komentarze twierdzące, że katastrofa była efektem działań sabotażowych, użycia ładunków wybuchowych, rozpylenia sztucznej mgły lub innej formy zamierzonej ingerencji.
• Niejasne / ironiczne / mieszane / brak jednoznacznego stanowiska – 34% Wypowiedzi ironiczne, prześmiewcze, pełne wątpliwości, niejednoznaczne lub zawierające sprzeczne stwierdzenia, bez jasnego stanowiska co do przyczyny.

🔍Wskazywani winni tragedii smoleńskiej (baza komentarzy):

• 🟥Jarosław Kaczyński – 31% Komentatorzy oskarżają go o wywieranie presji na lądowanie, tworzenie „religii smoleńskiej”, organizację wyjazdu oraz polityczne wykorzystywanie tragedii.
• 🟥Antoni Macierewicz – 18% Najczęściej wskazywany jako twórca teorii zamachu i „kłamstw smoleńskich”, w wielu wypowiedziach jako propagator dezinformacji.
• 🟥Andrzej Duda – 14% Uznawany za współodpowiedzialnego z racji pracy w kancelarii prezydenta i wspierania obecnej narracji PiS wokół Smoleńska.
• 🟥Jacek Sasin – 12% Oskarżany bezpośrednio o udział w organizacji lotu i jego logistyczne aspekty.
• 🟦Donald Tusk – 7% Wzmiankowany przez część użytkowników jako ten, który „oddał śledztwo Rosji” lub miał „nie reagować”.
• 🟥Lech Kaczyński (jako decydent) – 5% Pojawiają się głosy obarczające go za decyzję o zabraniu całej delegacji w jednym locie.
• Inne osoby/podmioty (m.in. BOR, załoga samolotu, kancelaria prezydenta) – 9%Pojawiają się wzmianki o błędach organizacyjnych, chaos

Smoleńsk jako narzędzie polityczne do dzielenia społeczeństwa

Ta metanarracja stanowi największy odsetek analizowanych wypowiedzi. Katastrofa nie jest w niej postrzegana jako wydarzenie jednoczące naród wokół pamięci i żałoby, lecz jako trwale wykorzystywany element politycznej strategii — głównie przez PiS — do budowania tożsamości politycznej, mobilizowania elektoratu i atakowania przeciwników.

Elementy tej narracji obejmują:

• oskarżenia o „taniec na trumnach”,
• zarzuty o instrumentalne użycie rocznicy w kampanii wyborczej,
• zmęczenie społeczne powtarzanym rytuałem miesięcznic i obchodów,
• dystans wobec postaci takich jak Antoni Macierewicz i Jarosław Kaczyński jako centralnych nośników narracji o „zamachu”.

Narracja ta przejawia się zarówno w komentarzach o charakterze krytycznym wobec obozu rządzącego, jak i w formie ironii, kpiny, bądź negacji potrzeby dalszego „dochodzenia do prawdy”. Stanowi ona najpełniejsze odzwierciedlenie nastroju społecznego widocznego w tej próbce — dominującego braku wiary w przełom w śledztwie i poczucia, że katastrofa stała się elementem utrwalonego, jałowego sporu politycznego.

💊 Najbardziej widoczna kontr-narracja wobec dominującej metanarracji (czyli przekazu, że katastrofa smoleńska jest wykorzystywana do dzielenia społeczeństwa):

Smoleńsk jako zamach i nierozliczona zbrodnia przeciwko państwu polskiemu

Ta kontrnarracja:

• zakłada, że doszło do celowego zamachu, a nie katastrofy,
• twierdzi, że śledztwo zostało świadomie utrudnione lub zafałszowane przez ówczesne władze, w tym Donalda Tuska i środowisko PO,
• utrzymuje, że istnieją dowody materiałowe (np. ślady materiałów wybuchowych), które zostały zignorowane lub ukryte,
• przedstawia katastrofę jako element „zdrady stanu” i współpracy z Rosją,
• wzywa do dalszego „dochodzenia prawdy” i potępia przeciwników tej wersji jako cyników, zdrajców lub osoby o „zatrutym sumieniu”.

Często pojawia się tu również moralna narracja ofiary i patriotyzmu — Smoleńsk jako symbol walki o prawdę i sprawiedliwość, a także jako trwały element polskiej tożsamości narodowej. Kontrnarracja ta występuje w formie ofensywnej, często emocjonalnej i silnie spersonalizowanej (atakującej konkretne osoby i media), i stanowi zdecydowaną opozycję wobec przekazu o „wykorzystywaniu tragedii”.

Analiza komentarzy dotyczących rocznicy tragedii smoleńskiej w mediach społecznościowych wskazuje, że kluczowym tematem dominującym, mającym największy wpływ, jest kontestacja wykorzystywania Smoleńska w celach politycznych, w szczególności przez środowiska związane z PiS. 🔴 67% użytkowników wyraża negatywne opinie, podkreślając głównie wykorzystywanie katastrofy do kampanii wyborczych, budowanie „religii smoleńskiej”, nadużywanie retoryki zamachu, krytykę Antoniego Macierewicza, Jarosława Kaczyńskiego oraz prezydenta Andrzeja Dudy. Wśród emocji dominujących w komentarzach negatywnych 44% to złość, 31% frustracja, 25% pogarda.🟢 8% komentarzy ma pozytywny charakter, argumentując swoje stanowisko głównie przez szacunek dla ofiar katastrofy, obronę prawa do obchodów rocznicy, wdzięczność wobec Andrzeja Dudy i Jarosława Kaczyńskiego za pamięć oraz wyrażanie patriotyzmu. W grupie pozytywnych wypowiedzi przeważają emocje takie jak 42% satysfakcja, 37% radość, 21% entuzjazm.🟣 14% komentarzy ma charakter ironiczny lub sarkastyczny, odnosząc się krytycznie w sposób humorystyczny lub prześmiewczy do miesięcznic, przemówień polityków oraz samej koncepcji „pamięci smoleńskiej”. Najczęstsze obiekty ironii to „schody smoleńskie”, Antoni Macierewicz i cotygodniowe rytuały upamiętniania.🟠 7% komentarzy ma charakter mieszany, wyrażając niejednoznaczność wobec tematu. Często łączą elementy współczucia z jednoczesną krytyką formy obchodów lub postępowania polityków. Dominującymi emocjami są 49% ambiwalencja, 34% smutek, 17% niepewność.🔵 4% komentarzy utrzymanych jest w tonie neutralnym, koncentrując się przede wszystkim na obiektywnych aspektach tematu, jak data rocznicy, skład delegacji, przebieg uroczystości, kontekst historyczny lub medialny.W grupie komentarzy negatywnych dominują podkategorie: 38% polityzacja katastrofy, 35% krytyka retoryki zamachowej, 27% oskarżenia o manipulację i podział społeczny. Najsilniejszym wektorem zwiększającym negatywny sentyment jest temat „religii smoleńskiej” i publicznego wykorzystywania tragedii przez liderów PiS.Wśród komentarzy pozytywnych wyróżniają się podkategorie: 41% obrona upamiętniania, 36% pochwała postawy władz państwowych, 23% wyrażenie patriotyzmu i lojalności wobec ofiar. Najbardziej pozytywny wektor zasięgu dotyczy tematu „hołdu dla ofiar i znaczenia pamięci narodowej”.