📅 19.05.2025 | 🇵🇱 POLSKA | 👁️ Data House Res Futura
💾 ID raportu: DH_RF_14_A 📡 Data support: @SentiOne
🔐 Dostęp: HS_2 | Hasło do raportów: OPEN
- 🔍 Deklaracje polityczne w komentarzach
- 🟦 Rafał Trzaskowski
- 🟥 Karol Nawrocki
- ⬛️ Sławomir Mentzen
- 🔳 Grzegorz Braun
- 🟫 Adrian Zandberg
- 🟪 Magdalena Biejat
- 🟨 Szymon Hołownia
🔍 Deklaracje polityczne w komentarzach
W drugiej turze wyborów prezydenckich Rafał 🟦Trzaskowski i Karol 🟥Nawrocki rywalizują o głosy użytkowników sieci powiązanych z kandydatami, którzy odpadli po pierwszej turze. Analiza komentarzy internetowych pokazuje wyraźne wzorce zachowań i postaw wobec obu finalistów:
- Sympatycy Grzegorza🔳 Brauna: 🚫42% deklaruje brak udziału w głosowaniu, 0% popiera 🟦Trzaskowskiego, 35% opowiada się za 🟥Nawrockim.
- Zwolennicy Sławomira ⬛️Mentzena: 🚫38% zapowiada pasywność, 8% wspiera 🟦Trzaskowskiego, 33% stawia na🟥 Nawrockiego.
- Użytkownicy wspierający Adriana 🟫Zandberga: 🚫44% wycofuje się z głosowania, 36% zagłosuje na 🟦Trzaskowskiego, tylko 4% rozważa 🟥Nawrockiego.
- Komentujący związani z Magdaleną 🟪Biejat: 🚫39% deklaruje bierność, 41% wybiera 🟦Trzaskowskiego, 2% skłania się ku 🟥Nawrockiemu.
- Otoczenie Szymona 🟨Hołowni: 🚫 34% komentatorów pozostaje wycofana, 47% deklaruje głos na 🟦Trzaskowskiego, 8% na 🟥Nawrockiego.
Postawy te wskazują na silną fragmentację elektoratów drugiego szeregu oraz na ograniczony potencjał mobilizacyjny obu głównych kandydatów. Kluczowe znaczenie będzie mieć zdolność przekonania pasywnych użytkowników i zneutralizowania niechęci ideologicznej.
📊 Kto poprze kogo w II turze? Komentujący w sieci jasno pokazują swoje wybory:
🟦 Trzaskowski
-
47% – 🟨Hołownia -komentujących
-
41% – 🟪Biejat
-
36% – 🟫Zandberg
-
8% – ⬛️Mentzen
-
0% – 🔳Braun
🟥 Nawrocki
-
35% – 🔳Braun
-
33% – ⬛️Mentzen
-
4% – 🟫Zandberg
-
2% – 🟪Biejat
-
8% – 🟨Hołownia
🚫 Brak udziału
-
44% – 🟫Zandberg
-
42% – 🔳Braun
-
39% – 🟪Biejat
-
38% – ⬛️Mentzen
-
34% – 🟨Hołownia
📌 Wniosek: mobilizacja będzie trudna – większość społeczności sieciowych nie widzi kandydata, z którym mogłaby się utożsamić.
🟦 Rafał Trzaskowski
Analiza komentarzy po ogłoszeniu wyników pierwszej tury wyborów prezydenckich . Około 28.6% komentarzy koncentrowało się na krytyce jego wyniku, określanym często jako „rozczarowujący” lub „tragiczny”. Jednocześnie 23.9% wypowiedzi mobilizowało do działań przed drugą turą – zarówno w formie wsparcia dla Trzaskowskiego, jak i zorganizowanej opozycji. W 17.2% wypowiedzi powracał temat braku jednoznacznego poparcia ze strony Lewicy, co generowało podziały wśród wyborców progresywnych. W 14.4% komentarzy analizowano decyzje i postawy elektoratu Mentzena, który jest postrzegany jako potencjalny bufor między Trzaskowskim a Nawrockim. Antyunijna i antyimigracyjna retoryka była obecna w 11.7% wypowiedzi, często w formie ostrzeżeń przed konsekwencjami ewentualnej wygranej Trzaskowskiego.
Z emocji dominowały: złość (32%), rozczarowanie (21%) oraz mobilizacja (18%). Strach pojawił się w 14% komentarzy, głównie wśród elektoratu prawicowego, który obawia się „lewackiej dominacji”. Tylko 9% wpisów niosło nadzieję, wyrażaną przez sympatyków KO. Najczęściej powtarzaną frazą było „byle nie Trzaskowski” (7.8%), co wpisuje się w szerszy trend „negatywnej mobilizacji”.
Profil komentujących wskazuje na dominację mężczyzn w wieku 25–45 lat, z wysokim poziomem zaangażowania. Język używany w dyskusji jest silnie emocjonalny i memiczny, a treść skrajnie spolaryzowana. Argumenty wspierające Trzaskowskiego koncentrowały się na jego proeuropejskim kierunku (6.1%) i roli jako alternatywy dla autorytaryzmu (4.8%), natomiast krytyka dotyczyła jego powiązań z Tuskiem (9.4%) oraz braku wiarygodności (11.2%).
Wizerunek Rafała Trzaskowskiego po ogłoszeniu wyników I tury jest spolaryzowany. Jest postrzegany jako technokratyczny lider z ograniczonym potencjałem mobilizacyjnym poza bazą KO. Duża część dyskusji koncentruje się na błędach kampanijnych i niedopasowaniu przekazu do oczekiwań szerokiego elektoratu. Wysokie nasycenie fraz agresywnych i negatywnych wskazuje na potrzebę zmiany strategii komunikacyjnej przed II turą.
Na podstawie analizy treści komentarzy, poziom przekonania społeczności o realnych szansach Rafała Trzaskowskiego na wygraną w II turze można oszacować na 2.0 w pięciostopniowej skali. To oznacza, że przeważają opinie sceptyczne i defensywne. Wyborcy wskazują, że nie widzą obecnie skutecznej strategii mobilizacji nowych grup społecznych. Wskazywane są też bariery emocjonalne, ideologiczne i wizerunkowe, które mogą skutecznie zablokować przejęcie głosów od Mentzena, Brauna czy części niezdecydowanych. Nastroje wskazują raczej na próbę minimalizowania strat niż na realną wiarę w zwycięstwo.
🟥 Karol Nawrocki
Komentarze po ogłoszeniu wyników I tury pokazują, że Karol Nawrocki budzi silne emocje i polaryzuje opinię publiczną. Aż 26.2% komentarzy skupia się na potencjalnym przepływie głosów z elektoratu Konfederacji, wskazując na strategiczną jedność prawicy. W 22.4% wypowiedzi Nawrocki przedstawiany jest jako „mniejsze zło” i jedyna alternatywa wobec Trzaskowskiego. Równocześnie 17.6% komentarzy dotyczy zarzutów wobec jego osoby – pojawiają się wątki oszustw, nieetycznych działań i „gangsterskiej” przeszłości. Silna mobilizacja przed II turą obecna jest w 15.9% treści, a argument o konieczności równoważenia rządu Tuska pojawia się w 11.3% przypadków.
W grupie argumentów wspierających, najczęściej podnoszonym było przeciwdziałanie dominacji rządu (8.2%), następnie obrona wartości narodowych (7.4%) oraz wspólna mobilizacja prawicy (6.3%). Przeciwnicy najczęściej zarzucali Nawrockiemu nieetyczność (10.1%), powiązania z PiS i układami (7.8%) oraz brak kompetencji (6.4%).
Najczęściej wyrażaną emocją była nadzieja (29%) wśród wyborców prawicy, strach (21%) wśród przeciwników oraz mobilizacja (19%) wśród całego spektrum komentujących. Złość pojawiała się w 17% przypadków, a rozczarowanie w 14%.
W analizie języka frazy takie jak „głos na Nawrockiego” (8.4%), „mniejsze zło” (7.1%) i „stop Trzaskowskiemu” (5.6%) należały do najczęstszych. Dominującą grupą komentujących byli mężczyźni w wieku 25–50 lat, o wysokim poziomie zaangażowania politycznego, głównie ze środowisk konserwatywnych i antysystemowych.
Wizerunek Nawrockiego kreowany w mediach społecznościowych jest spolaryzowany – jako kandydat twardy, narodowy, ale również kontrowersyjny. Dla części odbiorców to pragmatyczny wybór strategiczny, dla innych symbol moralnego upadku polityki. Pojawia się silna retoryka partyjna, a rzeczywiste kompetencje ustępują miejsca narracji anty-Trzaskowskiej.
Na podstawie analizy treści komentarzy, ocenę szans Karola Nawrockiego na wygraną w II turze można określić jako: 3.8 / 5.0 – umiarkowanie wysokie. Oznacza to, że w przestrzeni komentarzy społecznościowych dominuje przekonanie, iż Nawrocki ma realne i silne szanse na zwycięstwo. Wskazują na to: wysokie zaangażowanie i mobilizacja elektoratu prawicowego, deklaracje poparcia ze strony wyborców Konfederacji, w tym Mentzena i Brauna (często strategiczne, ale wyraźne), narracja o „mniejszym złu”, która mobilizuje również umiarkowanych wyborców centroprawicowych, oraz powszechna niechęć wobec Rafała Trzaskowskiego wśród użytkowników wspierających prawicę. Jednocześnie występują wątpliwości co do pełnego przejęcia głosów Konfederacji i obawy przed demobilizacją niektórych grup. Nie ma jednak dominującej atmosfery niepewności – przeważa ton determinacji i przewidywania wygranej.
⬛️ Sławomir Mentzen
Komentarze po ogłoszeniu wyników wyborów wskazują, że Sławomir Mentzen, mimo braku awansu do drugiej tury, zbudował silną i rozpoznawalną pozycję polityczną. Aż 24.3% komentarzy koncentruje się na pochwałach jego kampanii i osobistego zaangażowania, podkreślając skalę działań, w tym 348 spotkań otwartych w każdym powiecie. W 18.6% wypowiedzi wyrażana jest nieufność wobec oficjalnych wyników, co przekłada się na narrację o „oszustwie wyborczym”. Aż 17.1% analiz porusza temat blokady pokoleniowej – Mentzen postrzegany jest jako kandydat młodych, których decyzje nie mają jeszcze wystarczającej siły politycznej.
Konfrontacja z układem POPiS była głównym przekazem w 15.7% komentarzy. Mentzen został przedstawiony jako jedyny realny przeciwnik systemu, w opozycji do dominujących partii. Jednocześnie 12.3% dyskusji dotyczy pytań o przyszłe decyzje – w tym o przekazanie głosów w II turze. Najczęściej wskazywane pozytywne cechy to jego autentyczność (6.8%), nowoczesna kampania (5.9%) i kontakt z młodymi (4.4%).
Z drugiej strony pojawiły się zarzuty o zbyt twarde stanowisko wobec aborcji (5.3%) oraz ryzyko zbytniego skrętu w prawo (4.6%). 3.9% głosów ostrzegało przed możliwym zbliżeniem do PiS, co budziło niepokój części elektoratu.
Emocje w komentarzach dominowały silnie: rozczarowanie (28%), nadzieja (22%) i podziw (18%) to trzy najczęstsze reakcje. Złość wobec systemu i establishmentu wystąpiła w 17%, a mobilizacja do dalszej walki w 10%.
Frazy takie jak „Mentzen 15.4%” (6.2%), „walczymy dalej” (5.8%) oraz „za 5 lat wygramy” (3.6%) pokazują, że narracja wyborcza przekształciła się w długoterminowy plan budowania pozycji. Mentzen zdobył dominujące poparcie w grupie wiekowej 18–35 lat i wśród mężczyzn, z silnym wsparciem z kręgów libertariańskich i antysystemowych.
Wizerunek Sławomira Mentzena po I turze to obraz kandydata, który przesunął granice dyskusji politycznej i zbudował trwałą bazę wyborczą. Jego kampania została oceniona jako przełomowa i przygotowująca grunt pod dalsze wzrosty – w tym możliwy sukces w wyborach parlamentarnych w 2027 roku.
Na podstawie analizy komentarzy, poziom mobilizacji elektoratu Sławomira Mentzena można określić na:4.3 / 5.0 – wysoka mobilizacja. Komentarze wskazują na silne zaangażowanie społeczności, szczególnie młodych wyborców, którzy licznie deklarują udział w głosowaniu i identyfikację z kandydatem. Wiele wypowiedzi opisuje udział w wiecach, podróże na głosowanie, a także emocjonalne reakcje na wynik. Pojawiają się również apele o dalszą aktywność polityczną i uczestnictwo w kolejnych wyborach.
Jednocześnie istnieją sygnały o możliwej pasywności w drugiej turze – część elektoratu odmawia przekazania głosu któremukolwiek z pozostałych kandydatów, co może obniżyć faktyczną frekwencję. Pomimo tego, dominujący ton to determinacja i przekonanie o konieczności dalszej walki, co przekłada się na wysoką ocenę ogólnej mobilizacji.
Na podstawie analizy komentarzy odnoszących się do drugiej tury w kontekście elektoratu Sławomira Mentzena można wyróżnić trzy główne postawy wobec Rafała Trzaskowskiego i Karola Nawrockiego:
-
Brak poparcia dla żadnego z kandydatów – ok. 38% komentarzy – dominuje narracja „nie idę na wybory”, „nie wybieram między dżumą a cholerą”, „to i tak bez znaczenia”. Ten segment deklaruje pasywność i rozczarowanie wyborem między dwiema głównymi opcjami.
-
Warunkowe lub strategiczne poparcie dla Karola Nawrockiego – ok. 33% komentarzy – wyborcy Mentzena wskazują na konieczność „zablokowania Trzaskowskiego”, „zagłosowania na mniejsze zło”, „wyboru prawicy mimo różnic”. Pojawia się język wspólnego frontu przeciwko KO i argumenty ideowe: anty-LGBT, anty-UE, obrona suwerenności.
-
Niechętne, ale deklarowane poparcie dla Rafała Trzaskowskiego – ok. 8% komentarzy – to mniejszość, często powołująca się na niechęć do PiS, obawy o autorytaryzm i konieczność „utrzymania równowagi”. Pojawia się głównie wśród umiarkowanych wyborców Mentzena, niezwiązanych z nurtem narodowym.
Pozostałe 21% to wypowiedzi niejednoznaczne lub skoncentrowane na innych tematach (kampanii, aborcji, przyszłości Konfederacji). Wnioski wskazują, że choć elektorat Mentzena jest spolaryzowany, dominują postawy pasywne lub strategicznie prawicowe – z wyraźną niechęcią do Trzaskowskiego.
🔳 Grzegorz Braun
Po ogłoszeniu wyników Grzegorz Braun uzyskał 6.2% poparcia, co zostało szeroko komentowane jako wyższe niż prognozowały sondaże. Aż 28.2% komentarzy skupiało się na samym wyniku, często z zaskoczeniem lub satysfakcją, że pokonał Hołownię i Lewicę. Jednocześnie 21.4% wpisów koncentrowało się na konflikcie z Mentzenem – Braun został obwiniony za odebranie głosów, które mogły dać Mentzenowi awans do II tury. W 17.8% treści komentatorzy podkreślali, że Braun mobilizuje elektorat antysystemowy, często radykalny, niepowiązany z żadną partią.
W 14.6% wypowiedzi pojawiały się zarzuty o ekstremizm, antysemityzm i prorosyjskie skłonności, co budziło silne emocje. Temat decyzji jego elektoratu w drugiej turze obecny był w 10.7% komentarzy – dominuje pogląd, że większość z nich pozostanie w domu. Argumenty wspierające Brauna obejmowały jego stałość poglądów (6.1%), alternatywność wobec systemu (4.9%) i sukces mimo braku mediów (4.5%).
Krytycy zarzucali mu rozbicie prawicy (7.8%) i szkodliwość retoryki (6.5%). Wśród emocji dominowało zaskoczenie (26%), rozczarowanie (21%), a także nadzieja na przyszłość (18%). Komentarze podkreślały, że Braun może budować swoją formację na przyszłość, a jego obecny wynik to „fundament” do wejścia Korony do Sejmu. Wysokie nasycenie fraz takich jak „Braun 6.2%” (6.9%) czy „krecią robotę” (5.4%) wskazuje na istotność tych narracji.
Profil komentujących to głównie mężczyźni w wieku 25–50 lat, o wysokim zaangażowaniu, z preferencjami narodowo-konserwatywnymi i stylu wypowiedzi emocjonalnym. Grzegorz Braun jest w sieci postrzegany jako postać skrajna, ale silna i konsekwentna, z wyraźnym, choć spolaryzowanym zapleczem. Jego wynik uznawany jest za sukces w warunkach braku dostępu do mainstreamowych mediów i wbrew cenzurze.
Na podstawie analizy komentarzy, poziom mobilizacji elektoratu Grzegorza Brauna można ocenić na: 3.6 / 5.0 – umiarkowanie wysoka mobilizacja. Wynika to z dużej liczby deklaracji oddania głosu na Brauna, obecności haseł mobilizacyjnych i pozytywnej reakcji na wynik 6.2%. Wiele komentarzy wskazuje, że wyborcy Brauna byli aktywni mimo braku zaplecza medialnego. Jednak równolegle występuje sporo głosów, które deklarują brak uczestnictwa w drugiej turze, traktując ją jako wybór między „dwoma złami”.
Mobilizacja była silna w I turze, zwłaszcza w środowiskach tradycjonalistycznych i antysystemowych, ale nie przekłada się w pełni na dalsze działania wyborcze. Wynik ten odzwierciedla zaangażowanie, lecz także granice wpływu tej grupy w szerszym procesie wyborczym.
Rozkład komentarzy dotyczących preferencji elektoratu Grzegorza Brauna w kontekście drugiej tury między Rafałem Trzaskowskim a Karolem Nawrockim wygląda następująco:
-
Brak poparcia dla żadnego z kandydatów – ok. 42% komentarzy – najczęstsza postawa to wycofanie z udziału, motywowane odrzuceniem obu opcji jako niezgodnych z wartościami elektoratu Brauna. Użytkownicy podkreślają, że „nie ma na kogo głosować”, lub że „system się domyka”.
-
Deklaracje głosu na Karola Nawrockiego – ok. 35% komentarzy – wpisy motywowane są sprzeciwem wobec Trzaskowskiego i chęcią „zablokowania lewicy”. Uzasadnienia mają charakter pragmatyczny lub ideologiczny – wybór „mniejszego zła”.
-
Komentarze niejednoznaczne lub skupione na innych wątkach – ok. 20% – część dyskusji dotyczy zarzutów wobec obu kandydatów, sondaży, przyszłości Korony czy strategii politycznej Brauna.
Wniosek: elektorat Grzegorza Brauna jest spolaryzowany, ale z przewagą postaw pasywnych lub pragmatycznie prawicowych. Istnieje wyraźna niechęć do Trzaskowskiego, ale również dystans wobec PiS, co sprawia, że wielu wyborców deklaruje pozostanie w domu.
🟫 Adrian Zandberg
Po ogłoszeniu wyników pierwszej tury wyborów prezydenckich Adrian Zandberg uzyskał 5.2% poparcia, co wywołało zaskakująco silną reakcję komentujących. Aż 26.3% komentarzy odnosiło się do faktu, że przeskoczył Magdalenę Biejat, uznawaną za kandydatkę wspieraną przez rządową Lewicę. To przesunięcie symboliczne zostało uznane za dowód na osłabienie Nowej Lewicy. W 21.7% wpisów podkreślano, że Zandberg zbudował swój wynik głównie na młodych wyborcach, gdzie w grupie 18–29 lat zdobył ponad 19%.
Krytyka Nowej Lewicy pojawiła się w 18.9% komentarzy, często w formie zarzutu o kompromisy, brak wiarygodności i zbyt bliskie związki z KO. Brak jasnego poparcia Zandberga w drugiej turze został wskazany w 16.4% wypowiedzi – wielu wyborców nie rozumie strategii milczenia lub nieprzejednania. Kampania Zandberga była oceniana jako skromna, ale uczciwa i to właśnie autentyczność oraz konsekwencja ideowa zostały wspomniane w 13.1% treści.
Wśród pozytywnych ocen dominowały argumenty o jego uczciwości (5.8%) i wyrazistej, spójnej wizji socjalnej (5.1%). Zandberg był również opisywany jako lider budzący nadzieję i alternatywę wobec duopolu (4.4%). Zarazem pojawiały się zarzuty o ideologiczną skrajność (6.6%) i nieskuteczność organizacyjną (5.2%).
Emocjonalnie, w komentarzach przeważała duma (24%) oraz zadowolenie (21%) z osiągnięcia ponad pięcioprocentowego wyniku mimo startu od zera. Zarejestrowano też rozczarowanie (18%) wobec dalszego braku silnego bloku lewicowego. Najczęściej powtarzane frazy to „Zandberg 5.2%” (6.1%) i „przeskoczył Biejat” (5.5%).
Profil komentujących to głównie osoby w wieku 18–35 lat, z wyraźnie zarysowanymi poglądami lewicowymi, krytyczne wobec PO i PiS. Styl wypowiedzi łączył emocje z ironią i argumentacją. Wizerunek Zandberga w mediach społecznościowych po wyborach to obraz ideowego lidera rosnącego w cieniu upadających struktur.
Na podstawie analizy komentarzy, poziom mobilizacji elektoratu Adriana Zandberga można ocenić na: 3.1 / 5.0 – umiarkowana mobilizacja. Komentarze wskazują, że elektorat Zandberga był wyraźnie aktywny w pierwszej turze – szczególnie w grupie młodych wyborców, gdzie uzyskał silne poparcie. Pojawiały się wpisy o zaangażowaniu, dumie z oddania głosu, a także o przekonaniach ideowych.
Jednocześnie wiele osób nie deklaruje udziału w drugiej turze, tłumacząc to brakiem satysfakcjonującej alternatywy. Brak jasnego komunikatu ze strony Zandberga dotyczącego dalszego kierunku wpływa na spadek gotowości do dalszej mobilizacji. To powoduje, że potencjał aktywizacji w II turze pozostaje ograniczony.
Rozkład komentarzy dotyczących wyborców Adriana Zandberga w kontekście poparcia w drugiej turze między Rafałem Trzaskowskim a Karolem Nawrockim przedstawia się następująco:
-
Deklarowane poparcie dla Rafała Trzaskowskiego – ok. 36% komentarzy – spora część wyborców Zandberga traktuje głos na Trzaskowskiego jako „mniejsze zło” i sposób na zablokowanie „brunatnej prawicy” lub polityki antyspołecznej PiS. Wskazywane są też punkty wspólne z KO w zakresie praw człowieka i usług publicznych.
-
Brak deklaracji lub zapowiedź pozostania w domu – ok. 44% komentarzy – dominują wypowiedzi o rozczarowaniu duopolem, braku realnego wyboru i niechęci do angażowania się w fałszywą polaryzację. Pojawia się też krytyka działań Trzaskowskiego jako zbyt liberalnych i prorozwojowych kosztem spraw społecznych.
-
Pojedyncze deklaracje głosu na Karola Nawrockiego – ok. 4% komentarzy – motywowane są głównie chęcią „zablokowania Tuska”, niechęcią do KO lub działaniem strategicznym. Występują jednak sporadycznie i bez jednoznacznego przekonania.
-
Komentarze niejednoznaczne lub skoncentrowane na analizie – ok. 16% – obejmują dyskusje o wpływie postawy Zandberga na wynik KO, znaczeniu elektoratu lewicowego i ewentualnych warunkach poparcia.
Wnioski: elektorat Zandberga jest wyraźnie podzielony, z przewagą postaw neutralnych lub pasywnych wobec drugiej tury. Część opowiada się za Trzaskowskim jako barierą wobec prawicy, ale nie jest to poparcie jednoznaczne ani entuzjastyczne.
🟪 Magdalena Biejat
Po ogłoszeniu wyników pierwszej tury Magdalena Biejat uzyskała 4.1% poparcia, co zostało uznane w komentarzach za umiarkowany wynik i jednocześnie symboliczny sygnał osłabienia Nowej Lewicy. W 27.2% wypowiedzi pojawiło się odniesienie do faktu, że została wyprzedzona przez Adriana Zandberga, co dla wielu komentujących stanowiło dowód na utratę roli liderki po stronie lewicowej. Aż 23.6% komentarzy krytykowało brak jednoznacznego poparcia dla Rafała Trzaskowskiego, zarzucając Biejat polityczne kluczenie i nieodpowiedzialność w kontekście ryzyka zwycięstwa prawicy.
Styl kampanii kandydatki został oceniony krytycznie w 19.4% wpisów, wskazując na działania w mediach społecznościowych jako nieadekwatne do powagi funkcji prezydenckiej. 15.7% głosów opisywało wynik Biejat jako porażkę lub kompromitację środowiska Nowej Lewicy, w tym jej zbyt silne powiązania z KO i rządem. 13.5% wpisów sugerowało, że Biejat jest postrzegana bardziej jako część establishmentu niż autentyczna lewica.
Wśród głosów pozytywnych dominowały argumenty o wzroście rozpoznawalności (5.3%) i symbolicznym znaczeniu jako kandydatki kobiecej (4.7%). Pozytywnie odbierano także jej gotowość do rozmów z KO (3.9%), mimo braku deklaracji. Jednocześnie 10.9% komentarzy piętnowało brak jednoznacznego wsparcia Trzaskowskiego, 8.3% zarzucało jej polityczny oportunizm, a 6.7% – powierzchowność kampanii.
Najczęściej wyrażaną emocją było rozczarowanie (26%), a następnie złość (22%) i ironia (19%). Wystąpiła też frustracja (17%) oraz pojedyncze przejawy sympatii (11%). Frazy takie jak „Biejat przegrała z Zandbergiem” (6.8%) oraz „nie poparła Trzaskowskiego” (6.2%) wskazują na główne narracje.
Komentarze pisali głównie mężczyźni w wieku 25–45 lat, o średnim zaangażowaniu politycznym i zróżnicowanych poglądach centrowych, lewicowych lub antysystemowych. Wizerunek Magdaleny Biejat po ogłoszeniu wyników to postać spolaryzowana, krytykowana zarówno przez przeciwników ideologicznych, jak i przez zawiedzionych wyborców własnego obozu.
Na podstawie analizy komentarzy, poziom mobilizacji elektoratu Magdaleny Biejat można ocenić na: 2.4 / 5.0 – niska do umiarkowanej mobilizacji. Komentarze wskazują, że choć kandydatka miała rozpoznawalność i widoczność w mediach, jej elektorat wykazywał ograniczoną aktywność. Występowały pojedyncze deklaracje głosowania, ale brakowało masowej mobilizacji i entuzjazmu. W drugiej turze nie odnotowano wyraźnej gotowości do działania – wielu komentujących krytykuje brak jednoznacznego stanowiska Biejat, co dodatkowo osłabiło mobilizację jej zaplecza. Elektorat był obecny, ale pasywny i pozbawiony wyraźnego impulsu.
Rozkład komentarzy dotyczących wyborców Magdaleny Biejat w kontekście drugiej tury między Rafałem Trzaskowskim a Karolem Nawrockim przedstawia się następująco:
-
Deklarowane poparcie dla Rafała Trzaskowskiego – ok. 41% komentarzy – spora część komentujących zakłada, że wyborcy Biejat zagłosują na Trzaskowskiego jako „mniejsze zło” lub wybór proeuropejski. Wskazywane są wspólne wartości w obszarach praw człowieka, demokracji i ochrony środowiska.
-
Postawy pasywne lub wycofane – ok. 39% komentarzy – liczne wpisy krytykujące Biejat za brak jednoznacznego stanowiska oraz komentarze wyborców, którzy deklarują brak udziału w drugiej turze. Przyczyną jest rozczarowanie stylem kampanii oraz brak wiary w realny wpływ.
-
Wahanie i oczekiwanie na sygnał – ok. 11% komentarzy – wyborcy wyrażają chęć poparcia Trzaskowskiego, ale warunkują to jego konkretnymi deklaracjami, np. w kwestiach społecznych lub klimatycznych.
-
Deklaracje głosu na Karola Nawrockiego – ok. 2% komentarzy – sporadyczne, głównie motywowane sprzeciwem wobec KO, niechęcią do Trzaskowskiego lub jako gest protestu.
-
Komentarze neutralne lub niezwiązane z wyborem – ok. 7% – skupione na wewnętrznych rozliczeniach Lewicy, ocenie wyniku, lub odniesieniach osobistych.
Wnioski: dominują postawy umiarkowanego wsparcia dla Trzaskowskiego, jednak brak wyraźnej mobilizacji i jednoznacznego przywództwa ze strony Biejat powoduje niepewność i fragmentację jej elektoratu.
🟨 Szymon Hołownia
Po ogłoszeniu wyników wyborów prezydenckich Szymon Hołownia uzyskał wynik poniżej 5%, co wywołało silną falę komentarzy określających go mianem największego przegranego – aż 29.4% wpisów odnosiło się do tej klęski. W 22.1% wpisów komentowano fakt, że Hołownia został wyprzedzony przez Grzegorza Brauna i Adriana Zandberga, co dla wielu obserwatorów było szokiem i potwierdzeniem upadku jego projektu politycznego. 18.5% wpisów odnosiło się do jego szybkiego poparcia Rafała Trzaskowskiego w drugiej turze, co spotkało się z mieszanym odbiorem – część oceniła to jako gest odpowiedzialności, inni jako polityczny oportunizm.
Krytyka kampanii Hołowni pojawiła się w 16.3% wypowiedzi – wskazywano na brak treści, spadek rozpoznawalności i zanik pierwotnego przekazu „trzeciej drogi”. 13.7% komentarzy zarzucało mu poddanie się wpływom KO i rezygnację z niezależności, co przełożyło się na oskarżenia o bycie „marionetką Tuska”.
Po stronie pozytywów odnotowano nieliczne głosy – 4.3% wpisów chwaliło Hołownię za postawę przyzwoitości i szybkie poparcie Trzaskowskiego, a 3.6% doceniło próbę reprezentacji centrum. Wśród zarzutów dominowały opinie o braku skuteczności (11.9%), złamaniu obietnic (9.7%) i porzuceniu tożsamości politycznej (8.4%).
W komentarzach emocjonalnych dominowało rozczarowanie (28%), pogarda (22%) i złość (19%), ale obecna była też ironia (17%) oraz marginalna sympatia (9%) ze strony jego wyborców. Wpisy często zawierały frazy takie jak „Hołownia przegrał” (7.4%) i „poparł Trzaskowskiego” (6.8%).
Profil komentujących to głównie mężczyźni w wieku 25–50 lat, z wysokim zaangażowaniem i dominacją poglądów prawicowych, centrowych i antysystemowych. Styl wypowiedzi był agresywny, emocjonalny, często memiczny. Wizerunek Szymona Hołowni po wyborach uległ silnemu pogorszeniu – z polityka środka stał się w oczach wielu komentatorów symbolem porażki, niespełnionych nadziei i braku konsekwencji.
Na podstawie analizy komentarzy, poziom mobilizacji elektoratu Szymona Hołowni można ocenić na: 2.1 / 5.0 – niska mobilizacja. Komentarze wskazują, że jego wyborcy byli słabo zmotywowani, co przełożyło się na wynik poniżej 5%. Pojawiają się głosy, że Hołownia stracił wiarygodność, nie zdołał zmobilizować dotychczasowego zaplecza i zawiódł oczekiwania jako alternatywa dla duopolu. Część wyborców wyrażała dystans lub niechęć do udziału w II turze. Poparcie Trzaskowskiego nie spowodowało zwiększenia mobilizacji, a wręcz pogłębiło rozczarowanie.
Rozkład komentarzy dotyczących elektoratu Szymona Hołowni w kontekście drugiej tury między Rafałem Trzaskowskim a Karolem Nawrockim przedstawia się następująco:
-
Deklaracje poparcia dla Rafała Trzaskowskiego – ok. 47% komentarzy – wielu komentatorów, w tym sam Hołownia, opowiedziało się jednoznacznie za kandydatem KO. Poparcie to postrzegane jest jako „obrona demokracji” i wybór cywilizacyjny. Często wskazywano, że mimo krytyki KO, Trzaskowski jest jedyną realną zaporą przed prawicą.
-
Postawy wycofane lub pasywne – ok. 34% komentarzy – znaczna część byłych wyborców Hołowni wyraża rozczarowanie jego kampanią i deklaruje brak udziału w drugiej turze. Argumenty obejmują utratę zaufania, niechęć do KO i zawiedzione nadzieje wobec Trzeciej Drogi.
-
Deklaracje poparcia dla Karola Nawrockiego – ok. 8% komentarzy – pojawiają się wśród wyborców o profilu konserwatywnym lub antyliberalnym, głównie w kontekście protestu wobec Trzaskowskiego i Tuska.
-
Komentarze niezdecydowane lub warunkowe – ok. 11% – część głosów uzależnia swoje wsparcie od konkretnych deklaracji programowych Trzaskowskiego lub oczekuje reform w obozie KO.
Wnioski: elektorat Hołowni jest zróżnicowany, lecz wyraźnie przeważa orientacja na Trzaskowskiego. Jednocześnie poziom emocjonalnego zaangażowania pozostaje niski – dominuje podejście pragmatyczne lub defensywne. Mobilizacja jest ograniczona przez utratę zaufania i brak silnego przywódctwa.