📅 28.10.2025 |🇵🇱 Polska| 👁️ Data House Res Futura

📚 Spis treści

🪖 Bezpieczeństwo & 🌍 Świat & 🇪🇺 UE

🗳️ Polityka

💰 Gospodarka & 🔬 Nauka

 


🪖 Bezpieczeństwo & 🌍 Świat & 🇪🇺 UE


🇬🇧🟦 Wywiad Donalda Tuska w „Sunday Times”: Analiza narracji o zdradzie, polaryzacji i kryzysie zaufania

Sentyment ost 24h: 🟢 13% / 🔴 41% / ⚫ 18% / 🟡 16% / 🟣 12%

1. Cel analizy

Celem niniejszego raportu jest analiza publicznej reakcji na wywiad Donalda Tuska w „Sunday Times”. Analiza opiera się na danych z monitoringu mediów społecznościowych w Polsce, identyfikując kluczowe narracje, podział opinii, dominujące emocje oraz sposób, w jaki wypowiedzi premiera, zwłaszcza te dotyczące relacji z Niemcami i Rosją oraz Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, wpłynęły na debatę publiczną.

2. CEO BRIEF

Wywiad Donalda Tuska dla „Sunday Times” wywołał w polskiej sieci burzę, ale nie treścią, lecz sposobem jej odbioru. Debata pękła na dwie główne frakcje: tych, którzy widzą w premierze lidera ostrzegającego Europę, i tych, dla których jest on „berlińskim emisariuszem”. Negatywny sentyment (41%) dominuje, napędzany zarzutami o zdradę, agenturalność i atak na prawa człowieka. Pozytywne głosy (13%), choć rzadsze, akcentują ostrzeżenie przed Rosją i potrzebę reform. Wątkiem o największym potencjale polaryzacyjnym okazała się Europejska Konwencja Praw Człowieka – dla jednych narzędzie modernizacji, dla drugich symbol zagrożenia.

Warto zwrócić uwagę na poniższe wnioski:

Dominująca metanarracja o „niemieckim agencie” jest masowo powielana i funkcjonuje jako główna rama interpretacyjna, obecna zarówno w bezpośrednich komentarzach, jak i w memach. Europejska Konwencja Praw Człowieka stała się punktem zapalnym, wywołując skrajną polaryzację i stając się symbolem zarówno obrony wartości, jak i ich rzekomego zagrożenia. Styl wypowiedzi w debacie jest agresywny i sarkastyczny, zdominowany przez skróty myślowe i kontrasty, co obniża jakość dyskursu. Obecne wzorce manipulacyjne i spam wskazują na możliwość zorganizowanej amplifikacji określonej narracji.

3. Raport Szczegółowy: Omówienie Danych Ilościowych

3.1. Podział stanowisk

W debacie na temat wywiadu Donalda Tuska dominują głosy krytyczne, nacechowane silnymi emocjami i zarzutami personalnymi.

  • Negatywne: 41% komentarzy

  • Neutralne: 18% komentarzy

  • Mieszane: 16% komentarzy

  • Pozytywne: 13% komentarzy

  • Ironiczne lub sarkastyczne: 12% komentarzy

3.2. Główne argumenty

Zwolennicy (mniejszość) podkreślają doświadczenie Tuska i traktują jego wypowiedź jako głos w obronie demokracji i bezpieczeństwa. Zapowiedź reformy Konwencji Praw Człowieka odbierają jako potrzebną modernizację.

✅ ZA – 16% komentarzy

  • „Tusk ma rację, Rosja to zagrożenie dla Europy” – 6%

  • „To głos odpowiedzialnego lidera UE” – 4%

  • „Potrzebna jest reforma przestarzałego systemu praw człowieka” – 3%

  • „Polska musi być w głównym nurcie Europy” – 2%

  • „Lepszy taki głos niż prorosyjskie milczenie” – 1%

Przeciwnicy (największa grupa) zarzucają Tuskowi działanie na rzecz Niemiec, zdradę interesu narodowego i hipokryzję. Wypowiedź o Konwencji Praw Człowieka wywołuje zarzuty o autorytaryzm.

❌ PRZECIW – 38% komentarzy

  • „Agent Niemiec, nie reprezentuje Polski” – 13%

  • „Hipokryta – kiedyś wspierał Nord Stream, teraz ostrzega” – 9%

  • „To atak na prawa człowieka i demokrację” – 6%

  • „Robi wstyd Polsce za granicą” – 5%

  • „To tylko PR i straszenie Putinem dla zysku politycznego” – 5%

3.3. Główne oczekiwania internautów

Na podstawie analizy komentarzy sformułowano główne oczekiwania, które odzwierciedlają głębokie podziały i fundamentalne spory o kierunek polskiej polityki.

  •  Zdecydowane stanowisko wobec Rosji, ale bez hipokryzji
    Najczęściej pojawiającym się oczekiwaniem, obecnym po obu stronach debaty, jest potrzeba prowadzenia spójnej i konsekwentnej polityki wobec Rosji. Krytycy Tuska domagają się rozliczenia jego wcześniejszej, postrzeganej jako prorosyjska, polityki (np. w kontekście Nord Stream), zarzucając mu hipokryzję. Zwolennicy z kolei oczekują kontynuacji twardego kursu. Wspólnym mianownikiem, choć o różnym zabarwieniu emocjonalnym, jest żądanie spójności i wiarygodności w działaniach na arenie międzynarodowej, bez podwójnych standardów.

  • Reforma konwencji, ale z pełną ochroną obywatelskich praw
    Wątek Europejskiej Konwencji Praw Człowieka stał się punktem zapalnym, polaryzując oczekiwania. Jedna strona (zwolennicy Tuska) postrzega to jako potrzebę modernizacji przestarzałego prawa w kontekście nowych zagrożeń, takich jak dezinformacja. Druga strona (krytycy) wyraża fundamentalne oczekiwanie, że jakakolwiek reforma nie może naruszać podstawowych wolności obywatelskich. To żądanie jest wyrazem głębokiego lęku przed autorytaryzmem i ograniczeniem wolności słowa pod pretekstem bezpieczeństwa.

  • Polityczna reprezentacja Polski, a nie Berlina
    To oczekiwanie, dominujące w obozie krytyków, jest wezwaniem do prowadzenia polityki zagranicznej zorientowanej wyłącznie na polski interes narodowy. Internauci wyrażają sprzeciw wobec tego, co postrzegają jako podporządkowanie polskiej racji stanu interesom unijnym, a w szczególności niemieckim. Oczekują od premiera, by był reprezentantem Polski, a nie „emisariuszem Berlina”, co jest wyrazem silnych nastrojów suwerennościowych i nieufności wobec zewnętrznych partnerów.

  • Odpowiedzialność polityczna za wcześniejsze decyzje (Nord Stream)
    Wśród komentarzy pojawia się wyraźne żądanie rozliczenia polityków, w tym Donalda Tuska, za ich wcześniejszą współpracę z Rosją i zaangażowanie w projekty energetyczne, takie jak Nord Stream 2. Oczekiwanie to ma charakter historyczny i moralny – internauci domagają się, aby politycy ponieśli odpowiedzialność za decyzje, które, z dzisiejszej perspektywy, są oceniane jako strategiczne błędy wzmacniające Rosję. Jest to postulat sprawiedliwości i wyciągnięcia konsekwencji z przeszłości.

4. 🔍 Wektory dystrybucji narracji

4.1. Propagatorzy i źródła

  • Użytkownicy o profilu antyunijnym, antyniemieckim i prorosyjskim, aktywni głównie na Facebooku.

  • Grupy o tematyce politycznej, energetycznej i patriotycznej, często w komentarzach pod postami informacyjnymi.

  • Konta prywatne i profile komentujące wiadomości medialne, z dużą powtarzalnością przekazu.

4.2. Formy przekazu

  • Użycie skrótowych haseł: „agent Niemiec”, „zdrajca Polski”, „berliński lokaj”.

  • Powielanie tych samych fraz i zestawień personalnych: Tusk–Merkel–Putin.

  • Ironia i memiczny ton zbudowany wokół wizerunku Tuska jako polityka bez własnego zdania.

  • Kopiowanie tożsamych komentarzy, emocjonalne uproszczenia i kontrastowe zestawienia („Polska płaci – Niemcy zyskują”).

5. 📊Podsumowanie wyników analizy

Analiza komentarzy wskazuje, że dominującym tematem wpływającym na sentyment jest zarzut podporządkowania interesów Polski Niemcom i Brukseli.

🔴 41 procent komentarzy wyraża negatywny stosunek, koncentrując się na oskarżeniach o bycie „agentem Niemiec”, zdradę interesu narodowego i hipokryzję. Wśród emocji dominują pogarda (24%), drwina (19%) i oburzenie (13%).

🟢 13 procent komentarzy ma charakter pozytywny, wskazując na odwagę Tuska w ostrzeganiu przed Rosją i potrzebę modernizacji prawa. Dominujące emocje to zaufanie (6%), nadzieja (4%) i uznanie (3%).

Sentyment negatywny wzmacniają powtarzane narracje o agenturalności Tuska. Sentyment pozytywny budują cytaty z wywiadu o zagrożeniu ze strony Rosji.

6. 📌Wnioski końcowe

Analiza dyskursu internetowego jednoznacznie wskazuje na ukształtowanie się dominującej metanarracji, której fundamentem jest oskarżenie o działanie w obcym interesie.

„Donald Tusk to polityczny wykonawca niemieckich interesów, który udaje obrońcę Europy, a w rzeczywistości szkodzi Polsce.”

Główne przesłanie tej narracji koncentruje się na przedstawieniu Tuska jako figuranta, którego działania są podporządkowane Berlinowi i Brukseli. Jego wypowiedź w „Sunday Times” jest interpretowana jako element gry propagandowej – rzekomy kamuflaż, w którym Tusk ostrzega przed Rosją, by odwrócić uwagę od swoich faktycznych powiązań i działań przeciwko interesom narodowym.

7. Komentarz analityka: Wzorce manipulacyjne

W analizowanym zbiorze dominują manipulacyjne techniki narracyjne. Kluczowym mechanizmem jest powtarzalność fraz takich jak „agent Niemiec”, które nie odwołują się do faktów, lecz do stereotypów i emocji. Stosowanie metafor personalnych (np. Tusk–Merkel–Putin) pełni funkcję symbolicznego osadzenia Tuska w narracji o zdradzie. Obserwuje się technikę fałszywego kontrastu (zestawienie wypowiedzi o Rosji z poparciem dla Nord Stream 2 bez kontekstu) oraz zjawisko amplifikacji przez powielanie (identyczne komentarze w różnych miejscach). Złożone zagadnienia są redukowane do haseł o „zdradzie”. Te wzorce silnie wpływają na postrzeganie osoby publicznej, przesłaniając realną treść wywiadu.

⬆️ Powrót na górę


 Zamknięcie granicy 🇱🇹 Litwy z 🇧🇾Białorusią: Analiza polaryzacji, „ataku balonami” i kryzysu zaufania

Sentyment ost 24h: 🟢 14% / 🔴 39% / ⚫ 21% / 🟡 17% / 🟣 9%

1. Cel analizy

Celem niniejszego raportu jest analiza publicznej reakcji na decyzję władz Litwy o zamknięciu granicy z Białorusią w odpowiedzi na tzw. atak hybrydowy balonami przemytniczymi. Analiza opiera się na danych z monitoringu mediów społecznościowych w Polsce, identyfikując kluczowe narracje, podział opinii, dominujące emocje oraz sposób, w jaki incydent ten stał się przedmiotem polaryzacji i narzędziem do oceny polityki bezpieczeństwa w regionie.

2. CEO BRIEF

Decyzja Litwy o zamknięciu granicy z Białorusią w reakcji na incydenty z balonami wywołała w polskich mediach społecznościowych wyraźną polaryzację i falę krytyki. Blisko 40% komentarzy to głosy negatywne, uznające decyzję za przesadzoną i „teatralną”, a rząd Litwy za bohatera „własnego kabaretu”. Z drugiej strony, mniejszościowa, ale zdecydowana grupa 14% komentujących broni reakcji Wilna, doceniając twardą linię wobec prowokacji reżimu Łukaszenki. Temat „ataku hybrydowego balonami” stał się osią narracyjną – dla jednych to realne zagrożenie, dla innych obiekt kpin, co pokazuje, jak łatwo incydenty graniczne mogą być instrumentalizowane w wojnie informacyjnej.

Warto zwrócić uwagę na poniższe wnioski:

Dominująca metanarracja brzmi: „Litwa wyolbrzymia zagrożenie i robi pokazówkę, zamykając granicę z powodu kilku balonów”. Centralnym przekazem jest przekonanie, że decyzja władz litewskich jest nieproporcjonalna do zagrożenia i ma charakter polityczno-wizerunkowy. Narracja sugeruje, że incydenty z balonami są jedynie pretekstem do demonstracji siły. W dyskusji silnie obecne jest tło porównawcze do Polski, co wzmacnia polityczny kontekst wypowiedzi, a obecność manipulacji i spamerskich wzorców wskazuje na możliwą próbę wpływania na przekaz i sentyment.

3. Raport Szczegółowy: Omówienie Danych Ilościowych

3.1. Podział stanowisk

W debacie na temat decyzji Litwy o zamknięciu granicy z Białorusią zarysowuje się przewaga stanowisk krytycznych, choć znaczna część komentarzy ma charakter neutralny lub mieszany.

  • PRZECIW (sprzeciw wobec decyzji Litwy): 37%

  • ZA (poparcie decyzji Litwy): 22%

  • Pozostałe (neutralne, informacyjne, mieszane, ironiczne): 41%

3.2. Główne argumenty

Zwolennicy decyzji Litwy podkreślają konieczność ochrony granic jako element bezpieczeństwa narodowego w obliczu systemowych działań hybrydowych ze strony Białorusi i Rosji. Postrzegają zamknięcie granicy jako odpowiedzialną i stanowczą reakcję, która może być wzorem dla innych państw UE i NATO, w tym Polski.

✅ Argumenty ZA (22% całości)

  • Bezpieczeństwo granic – 9% – Litwa chroni swoją przestrzeń i reaguje na zagrożenie.

  • Obrona przed atakiem hybrydowym – 6% – zamknięcie granicy jako konieczność w obliczu działań służb białoruskich.

  • Przeciwdziałanie przemytowi – 4% – aktywność przemytników zagraża porządkowi państwowemu.

  • Wzór dla innych państw (w tym Polski) – 3% – Litwa działa stanowczo, czego brakuje innym.

Przeciwnicy wyśmiewają skalę reakcji, nazywając ją „absurdalną paniką” i „teatrem politycznym”. Uważają, że balony były zbyt małym zagrożeniem, by uzasadniać zamknięcie granicy, a decyzja była motywowana polityką wewnętrzną i chęcią autopromocji.

❌ Argumenty PRZECIW (37% całości)

  • Reakcja nieadekwatna do zagrożenia – 15% – balony jako zbyt małe zagrożenie.

  • Ośmieszenie władz litewskich – 11% – decyzja przedstawiana jako komiczna i „obsesyjna”.

  • Propaganda i autopromocja polityczna – 6% – zarzuty, że rząd używa incydentu do budowania wizerunku.

  • Szkodliwość gospodarcza i społeczna – 3% – zamknięcie granicy jako uderzenie w obywateli.

  • Porównania z Polską / UE jako krytyka – 2% – analogie mające wykazać absurdalność działań.

3.3. Oczekiwania internautów

Na podstawie analizy komentarzy sformułowano pięć głównych oczekiwań, które odzwierciedlają spolaryzowane nastroje i obawy związane z bezpieczeństwem w regionie.

  • Zamknięcie granic przez inne państwa (w tym Polskę) – 13%
    Najczęściej pojawiający się postulat, obecny zarówno w komentarzach popierających, jak i krytycznych, dotyczy rozszerzenia działań na inne kraje regionu. Zwolennicy decyzji Litwy oczekują, że Polska pójdzie w jej ślady i również zamknie granicę z Białorusią, traktując to jako akt solidarności i konieczny środek ostrożności. Krytycy z kolei używają tego argumentu ironicznie, sugerując, że jeśli reakcja Litwy jest absurdalna, to rozszerzenie jej na Polskę byłoby jeszcze większym absurdem.

  • Skuteczna kontrola przestrzeni powietrznej – 11%
    Internauci, niezależnie od oceny samej decyzji o zamknięciu granicy, oczekują od państw realnego i skutecznego reagowania na naruszenia przestrzeni powietrznej. Postulat ten jest wyrazem zmęczenia działaniami PR-owymi i domaganiem się konkretnych, technicznych rozwiązań, które zapewnią bezpieczeństwo. Oczekiwana jest inwestycja w systemy monitorowania i reagowania, a nie tylko polityczne deklaracje.

  • Jednolita polityka NATO/UE wobec prowokacji – 7%
    W komentarzach pojawia się apel o wypracowanie wspólnych, standardowych procedur reagowania na prowokacje ze strony Białorusi i Rosji. Oczekiwanie to jest wyrazem przekonania, że działania hybrydowe są zagrożeniem dla całego Sojuszu, a nie tylko dla poszczególnych krajów. Internauci domagają się jednolitej i solidarnej odpowiedzi, która pokaże siłę i determinację NATO oraz UE.

  • Przejrzystość działań rządu i dostęp do danych – 6%
    Część komentujących, zwłaszcza ci sceptyczni, domaga się od władz (zarówno litewskich, jak i polskich) większej transparentności. Oczekują ujawnienia pełnej skali zagrożeń i przedstawienia konkretnych dowodów, które uzasadniałyby tak radykalne decyzje jak zamknięcie granicy. To żądanie jest wyrazem braku zaufania do oficjalnych komunikatów i potrzeby niezależnej weryfikacji informacji.

  • Deeskalacja napięć międzynarodowych – 4%
    W dyskusji pojawia się również głos sceptyczny, wyrażający obawę przed nadmiernym eskalowaniem sytuacji. Komentatorzy ci ostrzegają przed wyolbrzymianiem zagrożeń i wzywają do deeskalacji napięć w relacjach z Białorusią. Oczekiwanie to jest motywowane lękiem przed niezamierzonym konfliktem i przekonaniem, że dyplomacja jest lepszym rozwiązaniem niż konfrontacja.

4. 🔍 Wektory dystrybucji narracji

4.1. Propagatorzy i źródła

  • Użytkownicy o profilu antyzachodnim, prorosyjskim lub eurosceptycznym.

  • Komentarze na Facebooku i X (Twitter), szczególnie pod postami mediów informacyjnych i politycznych.

  • Konta ironizujące sytuację geopolityczną oraz grupy komentujące politykę międzynarodową.

4.2. Formy przekazu

  • Użycie ironii i sarkazmu jako głównej formy narracji („balony wojny”, „pogodowe ataki”).

  • Powielanie tych samych fraz o „absurdalności” decyzji oraz zestawianie Litwy z Polską lub Rosją.

  • Uproszczenia i kontrastowe zestawienia („balony kontra granica”, „śmiech kontra panika”).

  • Rozprzestrzenianie w formie krótkich, memicznych wpisów i komentarzy o charakterze prześmiewczym.

5. 📊Podsumowanie wyników analizy

Analiza komentarzy wskazuje, że dominującym tematem wpływającym na sentyment jest reakcja władz Litwy na tzw. atak hybrydowy balonami przemytniczymi.

🔴 39 procent komentarzy wyraża negatywny stosunek, koncentrując się na postrzeganiu decyzji jako przesadnej, wyśmiewaniu litewskiej polityki obronnej i zarzutach o histerię. Wśród emocji dominują drwina (23%), pogarda (19%) i lęk polityczny (15%).

🟢 14 procent komentarzy ma charakter pozytywny, wskazując na determinację w ochronie granic i zasadność obrony. Dominujące emocje to ulga (6%), zadowolenie (5%) i duma narodowa (3%).

Sentyment negatywny wzmacniają sarkastyczne memy i komentarze o „wojnie z powietrzem”. Sentyment pozytywny podnoszą podkreślenie konsekwencji władz litewskich i nagłaśnianie danych o liczbie incydentów.

6. 📌Wnioski końcowe

Analiza dyskursu internetowego jednoznacznie wskazuje na ukształtowanie się dominującej metanarracji, której fundamentem jest oskarżenie o nieproporcjonalność i polityczny teatr.

„Litwa wyolbrzymia zagrożenie i robi pokazówkę, zamykając granicę z powodu kilku balonów.”

Główne przesłanie tej narracji koncentruje się na przekonaniu, że decyzja władz litewskich jest nieadekwatna do rzeczywistego zagrożenia i ma charakter polityczno-wizerunkowy. Incydenty z balonami są w tej opowieści jedynie pretekstem do demonstracji siły i odwracania uwagi od innych problemów. W efekcie, rząd Litwy przedstawiany jest jako działający w sposób teatralny, pozbawiony realnej skuteczności.

7. Komentarz analityka: Wzorce manipulacyjne

W analizowanym zbiorze widoczne są wyraźne wzorce manipulacyjne oparte na ośmieszaniu, upraszczaniu i wyrywaniu działań z kontekstu. Najczęstszym zabiegiem jest ironizowanie sytuacji poprzez sprowadzenie incydentów do groteski, co ma na celu zdyskredytowanie decyzji. Wzorce te operują językiem emocji, a nie faktów – pojawia się powtarzalne zestawianie „balonów” z „paraliżem państwa”. Użytkownicy posługują się też techniką „ad personam”, przerzucając ciężar oceny na osoby sprawujące władzę. Kolejnym wzorcem jest użycie kontrastowych analogii (z Polską lub Rosją), które służą podważeniu sensowności decyzji. Istotną cechą jest powielanie tych samych fraz, co wskazuje na skoordynowaną amplifikację przekazu lub działanie kont o wysokiej aktywności.

⬆️ Powrót na górę


🕵️ Afera szpiegowska: Analiza nastrojów antyukraińskich, radykalizacji i kryzysu zaufania do państwa

Sentyment ost 24h: 🟢 10% / 🔴 63% / ⚫ 9% / 🟡 11% / 🟣 7%

1. Cel analizy

Celem niniejszego raportu jest analiza publicznej reakcji na zatrzymanie dwojga Ukraińców pod zarzutem szpiegostwa. Analiza opiera się na danych z monitoringu mediów społecznościowych, identyfikując kluczowe narracje, podział opinii, dominujące emocje oraz sposób, w jaki incydent ten wpłynął na debatę o polityce migracyjnej, bezpieczeństwie narodowym i relacjach polsko-ukraińskich.

2. CEO BRIEF

Zatrzymanie dwojga Ukraińców pod zarzutem szpiegostwa wywołało gwałtowną i w przeważającej mierze antyukraińską reakcję w mediach społecznościowych. Aż 84% komentarzy wyraża brak zaufania wobec migrantów i popiera działania służb, podczas gdy zaledwie 12% apeluje o powściągliwość. Dyskusję napędzają silne emocje – strach przed infiltracją, gniew na państwo i poczucie zdrady, co prowadzi do radykalizacji oczekiwań: żądań zaostrzenia kontroli granicznej, masowej weryfikacji migrantów i surowszych kar. Winą za sytuację obarczany jest rząd (zarówno obecny, jak i poprzedni) za zbyt liberalną politykę migracyjną oraz sami Ukraińcy jako zbiorowość, co świadczy o rosnących nastrojach antyimigracyjnych.

Warto zwrócić uwagę na poniższe wnioski:

Dominująca metanarracja brzmi: „Ukraińcy wykorzystali polską pomoc i teraz stanowią realne zagrożenie dla naszego bezpieczeństwa”. Centralnym motywem jest przekonanie, że państwo polskie zostało oszukane przez tych, którym wcześniej udzieliło wsparcia, a obecne incydenty szpiegowskie są dowodem na systemowe błędy i naiwność władz. Ta narracja, oparta na schemacie „pomoc-zdrada”, wzmacnia poczucie zagrożenia, utratę zaufania i potrzebę radykalnych działań ochronnych, co przekłada się na silne oczekiwania interwencji państwa.

3. Raport Szczegółowy: Omówienie Danych Ilościowych

3.1. Podział stanowisk

W debacie na temat zatrzymania Ukraińców podejrzanych o szpiegostwo dominuje przytłaczająca przewaga głosów popierających działania służb i wyrażających niechęć wobec migrantów.

  • Stanowisko ZA (popierające działania służb, wzywające do restrykcji): 84%

  • Stanowisko PRZECIW (krytyczne wobec generalizacji, broniące społeczności ukraińskiej): 12%

  • Neutralne lub niejednoznaczne: 4%

3.2. Główne argumenty

Zwolennicy restrykcyjnego podejścia (zdecydowana większość) traktują zatrzymanie jako dowód realnego zagrożenia dla bezpieczeństwa Polski. Podkreślają konieczność ochrony przed zagrożeniem wywiadowczym i krytykują politykę „otwartych granic”. W tej narracji Ukraińcy są postrzegani jako potencjalne narzędzie rosyjskiego wywiadu, a solidarność z Ukrainą musi mieć swoje granice.

✅ Stanowisko ZA – 84%

  • Bezpieczeństwo narodowe jako wartość nadrzędna – Polska musi się chronić przed zagrożeniem, bez względu na pochodzenie podejrzanych.

  • Krytyka polityki otwartych granic – obecna polityka migracyjna jest zbyt liberalna i nieadekwatna.

  • Ukraińcy jako narzędzie rosyjskiego wywiadu – są łatwi do zwerbowania przez GRU.

  • Konieczność prewencji i represji – potrzeba większego zaangażowania służb i zaostrzenia prawa.

  • Solidarność z Ukrainą musi mieć granice – sytuacja wymaga rewizji polityki i skupienia się na polskim interesie narodowym.

Strona przeciwna (mniejszość) tworzy spójny zestaw postaw krytycznych wobec generalizacji i narracji antyukraińskich. Przestrzega przed pochopnym ocenianiem całej społeczności ukraińskiej i wskazuje na możliwość rosyjskiej prowokacji. Komentarze te są zwykle bardziej wyważone i argumentacyjne.

❌ Stanowisko PRZECIW – 12%

  • Nie wszyscy Ukraińcy są szpiegami – apel o nierozciąganie winy na całą grupę.

  • Możliwość rosyjskiej prowokacji – wskazanie, że może to być element operacji dezinformacyjnej.

  • Zachowanie zasad praworządności – przypomnienie o domniemaniu niewinności i potrzebie rzetelnego procesu.

  • Krytyka histerii społecznej – wskazanie, że reakcje społeczne są przesadzone.

  • Obrona solidarności międzynarodowej – mimo incydentów należy kontynuować wsparcie dla Ukrainy.

3.3. Oczekiwania internautów

Na podstawie analizy komentarzy sformułowano pięć głównych, często radykalnych oczekiwań, które odzwierciedlają rosnące poczucie zagrożenia.

  • Zaostrzenie kontroli granicznej i polityki migracyjnej
    Najczęściej powtarzane oczekiwanie dotyczy natychmiastowego ograniczenia napływu cudzoziemców, zwłaszcza spoza strefy Schengen. Internauci wzywają do ponownego wprowadzenia ścisłej weryfikacji tożsamości, przeszłości i powiązań osób przybywających do Polski, a część postuluje nawet czasowe zamknięcie granicy z Ukrainą. Żądania te obejmują również natychmiastowe cofnięcie zezwoleń pobytowych dla osób podejrzanych, co świadczy o dążeniu do radykalnego uszczelnienia granic.

  • Zintensyfikowanie działań służb specjalnych
    Użytkownicy oczekują bardziej proaktywnych i prewencyjnych działań ze strony ABW, SKW i innych służb. Domagają się rozbudowy infrastruktury kontrwywiadowczej i zwiększenia środków na monitoring strategicznych sektorów państwa. Często pojawia się opinia, że działania służb są spóźnione i reagują post factum, zamiast zapobiegać zagrożeniom. Oczekiwanie to jest również wezwaniem do lepszej współpracy międzynarodowej, zwłaszcza z sojusznikami z NATO.

  • Wprowadzenie surowszych kar za działalność szpiegowską
    Zdecydowana większość komentujących postuluje zaostrzenie sankcji prawnych dla osób podejrzanych o szpiegostwo. W opinii internautów obecne przepisy są niewystarczające, a orzecznictwo zbyt łagodne. Często pojawiają się sugestie o konieczności zastosowania kary bezwzględnego więzienia, a nawet deportacji po odbyciu wyroku. Oczekiwanie to wskazuje na społeczną potrzebę radykalnego zwiększenia represyjności państwa wobec tego typu przestępstw.

  • Zakończenie „naiwnej” polityki wobec Ukrainy
    Internauci oczekują, że Polska zrewiduje swoje dotychczasowe, bezwarunkowe wsparcie dla Ukrainy. Komentarze sugerują potrzebę wprowadzenia relacji opartych na wzajemności i ścisłej kontroli, a nie na jednostronnej pomocy. Wiele głosów wyraża przekonanie, że dotychczasowa polityka „otwartych serc” stworzyła pole do nadużyć. Jest to wezwanie do postawienia granic solidarności, aby Polska nie stała się „bezbronnym zapleczem” dla nieprzyjaznych działań.

  • Publiczne ujawnienie szczegółów operacji i transparentność działań państwa
    Internauci domagają się od rządu i służb większej transparentności w informowaniu o zagrożeniach. Oczekują przedstawienia szczegółów dotyczących przebiegu zatrzymania, skali działalności szpiegowskiej i realnych zagrożeń. Wskazują na potrzebę jawności informacji, które mają wpływ na bezpieczeństwo publiczne. Zaufanie do instytucji państwowych jest, według komentujących, uzależnione od poziomu ich przejrzystości i skuteczności.

4. 🔍 Wektory dystrybucji narracji

4.1. Propagatorzy i źródła

  • Użytkownicy o poglądach antyimigracyjnych, antyukraińskich oraz prorosyjskich, a także konta o charakterze tożsamościowo-patriotycznym.

  • Platformy X (Twitter) i Facebook, w komentarzach pod postami informacyjnymi o działaniach ABW i SKW.

4.2. Formy przekazu

  • Użycie krótkich, emocjonalnych haseł („pomogliśmy – zdradzili”, „szpiedzy zza wschodniej granicy”).

  • Dominują kontrastowe zestawienia: wdzięczność Polski kontra zdrada Ukrainy; pomoc humanitarna kontra szpiegostwo.

  • Masowe udostępnianie informacji z oficjalnych kont, dodawanie jednoznacznych ocen i wtórne powielanie tych samych fraz.

5. 📊Podsumowanie wyników analizy

Analiza komentarzy wskazuje, że dominującym tematem wpływającym na sentyment jest poczucie zdrady i zagrożenia ze strony migrantów z Ukrainy oraz niezadowolenie z polityki państwa.

🔴 63 procent komentarzy wyraża negatywny stosunek i koncentruje się głównie na niekontrolowanym napływie cudzoziemców, braku skuteczności służb i zdradzie ze strony Ukraińców. Wśród emocji dominują złość (41%), strach (34%) i rozczarowanie (25%).

🟢 10 procent komentarzy ma charakter pozytywny i wskazuje przede wszystkim na skuteczność działań ABW i SKW oraz potrzebę zdecydowanej polityki bezpieczeństwa. Dominujące emocje to satysfakcja (48%), nadzieja (32%) i entuzjazm (20%).

Negatywny sentyment najsilniej podbijają wątki związane ze „zdradą Ukraińców” oraz „zaniedbaniami rządu”. Pozytywny sentyment wzmacnia wątek „sprawności służb”.

6. 📌Wnioski końcowe

Analiza dyskursu internetowego jednoznacznie wskazuje na ukształtowanie się dominującej metanarracji, której fundamentem jest oskarżenie o niewdzięczność i zagrożenie.

„Ukraińcy wykorzystali polską pomoc i teraz stanowią realne zagrożenie dla naszego bezpieczeństwa.”

Główne przesłanie tej narracji koncentruje się na przekonaniu, że państwo polskie zostało oszukane przez tych, którym udzieliło wsparcia, a obecne incydenty szpiegowskie są dowodem na systemowe błędy i naiwność władz. Przekaz ten, oparty na silnych emocjach, wzmacnia poczucie zagrożenia, utratę zaufania i potrzebę radykalnych działań ochronnych, co prowadzi do eskalacji nastrojów antyimigracyjnych.

7. Komentarz analityka: Wzorce manipulacyjne

W analizowanym zbiorze występują wzorce powtarzalne i manipulacyjne – widoczne są liczne komentarze o niemal identycznej treści, szczególnie te zawierające sformułowania „pomogliśmy im, a oni nas zdradzają” lub „czas na zamknięcie granic”. Tego rodzaju powielanie ma istotny wpływ na podbicie sentymentu negatywnego, wzmacniając wrażenie jednomyślności. Wykryto również fragmenty mogące pochodzić z koordynowanej dystrybucji narracji (gotowe formuły oskarżeń, memiczne porównania), co może zaniżać udział ocen mieszanych i neutralnych, radykalizując odbiór całości.

⬆️ Powrót na górę


🗳️ Polityka


🟥 Apel Prezydenta o Mowie Nienawiści: Analiza polaryzacji, walki o wolność słowa i kryzysu zaufania

Sentyment ost 24h: 🟢 26% / 🔴 45% / ⚫ 8% / 🟡 12% / 🟣 9%

1. Cel analizy

Celem niniejszego raportu jest analiza publicznej reakcji na apel prezydenta Karola Nawrockiego o udział w konsultacjach dotyczących ustawy o mowie nienawiści. Analiza opiera się na danych z monitoringu mediów społecznościowych, identyfikując kluczowe narracje, podział opinii, dominujące emocje oraz sposób, w jaki temat ten stał się areną fundamentalnego sporu o granice wolności słowa i cenzury w Polsce.

2. CEO BRIEF

Apel prezydenta Karola Nawrockiego w sprawie ustawy o mowie nienawiści podzielił polski Internet na dwa zwalczające się obozy, wywołując głęboką polaryzację. Debatę zdominowały obawy o cenzurę, a stanowisko przeciwne nowym regulacjom, wspierające apel prezydenta, zdobyło przewagę (58% komentarzy). Rząd Donalda Tuska jest postrzegany jako główny architekt potencjalnej „miękkiej dyktatury”, podczas gdy sam prezydent budzi skrajne emocje – dla jednych jest obrońcą wolności, dla drugich stronniczym graczem politycznym. Co istotne, internauci, niezależnie od poglądów, wyrażają niejednoznaczne oczekiwania: jednocześnie domagają się ochrony wolności słowa i skutecznej walki z hejtem, wskazując jednak na potrzebę precyzji prawnej i egzekucji istniejących przepisów, a nie tworzenia nowych, podatnych na nadużycia ustaw.

Warto zwrócić uwagę na poniższe wnioski:

Dominująca metanarracja przeciwko rządowi to oskarżenie o próbę wprowadzenia cenzury pod pretekstem walki z mową nienawiści, z prezydentem jako obrońcą wolności słowa. Rząd koalicji KO-PSL-2050-Lewica jest głównym „winnym” w tej narracji, a jego działania postrzegane są jako zagrożenie autorytaryzmem. Sam prezydent Nawrocki wzbudza silne, spolaryzowane emocje, będąc jednocześnie bronionym i atakowanym. Debata ujawnia także schematyczne powielanie narracji, co ogranicza przestrzeń do merytorycznej dyskusji.

3. Raport Szczegółowy: Omówienie Danych Ilościowych

3.1. Podział stanowisk

W debacie na temat apelu prezydenta i ustawy o mowie nienawiści zarysowuje się wyraźna przewaga głosów sprzeciwiających się nowym regulacjom.

  • ZA (sprzeciw wobec ustawy, poparcie dla apelu prezydenta): 58% komentarzy

  • PRZECIW (poparcie dla ustawy, krytyka apelu prezydenta): 42% komentarzy

3.2. Główne argumenty

Zwolennicy apelu prezydenta koncentrują się na obronie wolności słowa jako fundamentalnego prawa, obawiając się, że nowa ustawa stanie się narzędziem cenzury. Narracja ma charakter antyrządowy, z dominującą krytyką Donalda Tuska. Ustawa jest porównywana do praktyk reżimów autorytarnych.

✅ Stanowisko ZA (58%)

  • Wolność słowa jest nadrzędną wartością – jakiekolwiek ograniczenia prowadzą do cenzury.

  • Rząd Tuska dąży do cenzury – oskarżenia o próbę uciszenia przeciwników politycznych.

  • Porównania do reżimów autorytarnych – ustawa porównywana do działań rządów w Chinach, Rosji czy PRL-u.

  • Krytyka tzw. „lewackiego hejtu” – zarzut, że regulacje będą działać wybiórczo, uderzając tylko w prawą stronę sceny politycznej.

Przeciwnicy apelu prezydenta bronią idei wprowadzenia ograniczeń dla mowy nienawiści jako koniecznej ochrony przed przemocą i dezinformacją. Jego działania postrzegają jako motywowane politycznie i destabilizujące. Często pojawiają się zarzuty o hipokryzję ze strony PiS i samego prezydenta.

❌ Stanowisko PRZECIW (42%)

  • Potrzeba regulacji dla bezpieczeństwa społecznego – ustawa ma chronić jednostki przed nienawiścią, szczególnie młodzież.

  • Hipokryzja prezydenta i PiS – zarzut, że środowiska te wcześniej same stosowały mowę nienawiści.

  • Ustawa nie ogranicza wolności słowa, a hejterstwo – rozróżnienie między konstruktywną krytyką a wulgarnym hejtem.

  • Apel prezydenta jako polityczna manipulacja – oskarżenie o działanie w interesie PiS.

  • Potrzeba odpowiedzialności za słowo – wolność wypowiedzi nie może oznaczać bezkarności.

3.3. Główne oczekiwania internautów wobec walki z niekorzystnymi zjawiskami w sieci

Analiza komentarzy wskazuje na zróżnicowane i mocno uzależnione od stanowiska politycznego oczekiwania. Mimo polaryzacji, można zidentyfikować pięć najczęściej powtarzających się postulatów.

  • Ochrona wolności słowa i unikanie cenzury – 34%
    Najczęstszym oczekiwaniem jest zagwarantowanie, że państwo nie otrzyma narzędzi do blokowania treści wyłącznie z powodów politycznych lub ideologicznych. Internauci domagają się, aby wolność wypowiedzi była traktowana jako fundament demokracji, a nie przywilej warunkowany decyzją urzędników. W ramach tego postulatu pojawia się również żądanie transparentności działań platform cyfrowych oraz ograniczenia wpływu polityków na proces moderacji treści, co ma zapewnić neutralność i ochronę przed arbitralną cenzurą.

  • Skuteczne ściganie realnych przestępstw internetowych – 22%
    Wielu użytkowników uważa, że zamiast tworzenia nowych, ogólnych ustaw, państwo powinno skupić się na efektywnym egzekwowaniu istniejącego prawa karnego. Oczekiwanie to dotyczy zwłaszcza ścigania konkretnych przestępstw, takich jak groźby karalne, zniesławienia i uporczywe nękanie w sieci. Wskazywane są systemowe braki: zbyt długi czas reakcji organów ścigania, poczucie bezkarności anonimowych użytkowników oraz brak skutecznych narzędzi do ich identyfikacji, co prowadzi do frustracji i braku zaufania do wymiaru sprawiedliwości.

  • Rozróżnienie między hejtem a krytyką polityczną – 17%
    Internauci wyrażają obawę, że nieprecyzyjne definicje „mowy nienawiści” będą nadużywane do blokowania uzasadnionej krytyki politycznej i opinii. Oczekiwane są jasne i obiektywne kryteria, które pozwolą odróżnić konstruktywną debatę od hejtu. W tej grupie pojawia się również postulat wprowadzenia niezależnego nadzoru nad algorytmami platform społecznościowych i decyzjami moderacyjnymi, aby zapewnić, że narzędzia te nie będą wykorzystywane do cenzurowania debaty publicznej.

  • Odpowiedzialność platform cyfrowych – 14%
    Część komentujących postuluje zwiększenie odpowiedzialności firm technologicznych, takich jak Meta czy Google, za treści promowane i tolerowane na ich platformach. Oczekiwania te dotyczą wprowadzenia skuteczniejszych mechanizmów weryfikacji tożsamości użytkowników, co miałoby ograniczyć anonimowość sprzyjającą agresji. Ponadto, internauci domagają się szybszej reakcji na zgłoszenia naruszeń oraz wprowadzenia jasnych regulaminów zgodnych z polskim prawem, co ma zmusić globalnych gigantów do respektowania lokalnych norm.

  • Edukacja cyfrowa i społeczna – 9%
    Mniejszościowa, ale istotna grupa komentujących wskazuje, że samo prawo nie rozwiąże problemu hejtu. Pojawiają się głosy domagające się długofalowych działań o charakterze edukacyjnym, takich jak nauka odpowiedzialnego korzystania z sieci, rozróżniania faktów od dezinformacji oraz promowanie kultury wypowiedzi. Jest to postulat inwestycji w kompetencje społeczne i obywatelskie, które powinny być rozwijane od najmłodszych lat, jako fundament zdrowej debaty publicznej.

4. 🔍 Wektory dystrybucji narracji

4.1. Propagatorzy i źródła

  • Użytkownicy utożsamiający się z prawicą, przeciwnicy obecnego rządu, sympatycy PiS oraz konta antyrządowe.

  • Platformy: głównie Facebook (komentarze pod postami politycznymi i newsowymi), Twitter (tagi #StopCenzurze, #WolnośćSłowa, #Nawrocki, #DSA).

4.2. Formy przekazu

  • Powtarzające się hasła i frazy: „Stop cenzurze”, „wolność słowa”, „Tusk = cenzura”, „nie zamkniecie nam ust”.

  • Stosowanie kontrastowych zestawień: wolność vs cenzura, prawda vs propaganda, społeczeństwo vs rząd.

  • Uproszczenia i oskarżenia: rząd = dyktatura, ustawa = knebel, konsultacje = fikcja.

  • Ironia, memiczne zwroty, alarmistyczny ton, wykorzystanie historycznych porównań (PRL, Białoruś, Chiny).

5. 📊Podsumowanie wyników analizy

Analiza komentarzy wskazuje, że dominującym tematem wpływającym na sentyment jest napięcie wokół granicy między wolnością słowa a regulacją mowy nienawiści.

🔴 45 procent komentarzy wyraża negatywny stosunek i koncentruje się głównie na zarzutach wobec prezydenta o stronniczość, manipulację i wykorzystywanie tematu do walki politycznej. Wśród emocji dominują złość (47%), frustracja (34%) i rozczarowanie (19%).

🟢 26 procent komentarzy ma charakter pozytywny i wskazuje na poparcie dla obrony wolności słowa, opór wobec cenzury i solidarność z przekazem prezydenta. Dominujące emocje to entuzjazm (41%), satysfakcja (37%) i nadzieja (22%).

Negatywny sentyment najsilniej wzmacnia temat instrumentalizacji wolności słowa przez prezydenta. Wektor pozytywny opiera się na przekonaniu, że ustawa może ograniczyć swobodę wypowiedzi.

6. 📌Wnioski końcowe

Analiza dyskursu internetowego jednoznacznie wskazuje na ukształtowanie się dominującej metanarracji po stronie krytyków rządu, której fundamentem jest oskarżenie o próbę wprowadzenia cenzury.

„Tusk chce cenzury, bo boi się prawdy i wolnych ludzi w Internecie”

Główne przesłanie tej narracji koncentruje się na przekonaniu, że projekt ustawy o mowie nienawiści jest jedynie pretekstem dla rządu Donalda Tuska do wprowadzenia cenzury, mającej na celu tłumienie krytyki. W tej opowieści prezydent Karol Nawrocki słusznie staje w obronie wolności słowa, przedstawianej jako jeden z ostatnich bastionów niezależności społeczeństwa wobec elit politycznych.

7. Komentarz analityka: Wzorce manipulacyjne

W analizowanym zbiorze widoczne są wyraźne wzorce manipulacyjne, wskazujące na celowe budowanie nastrojów poprzez schematyczne powielanie fraz. Po stronie krytyków rządu dominują zestandaryzowane oskarżenia o „powrót cenzury” i „dyktaturę Tuska”, operujące skrajnie uproszczonymi dychotomiami („wolność kontra reżim”). Po stronie przeciwników prezydenta zauważalne są mechanizmy personalizacji ataku, skupiające się na jego cechach i przeszłości, a nie na treści ustawy. Obie strony często stosują ironię, szyderstwo i skrajne porównania historyczne jako narzędzie ośmieszania, co rozmywa granicę między debatą a spektaklem, wzmacnia polaryzację i utrudnia wypracowanie spójnej przestrzeni dyskusji.

⬆️ Powrót na górę


🟦 Afera Pegasusa i Nagrania Giertycha: Analiza narracji o państwie podsłuchu, polaryzacji i kryzysu zaufania

Sentyment ost 24h: 🟢 14% / 🔴 44% / ⚫ 8% / 🟡 11% / 🟣 23%

1. Cel analizy

Celem niniejszego raportu jest analiza publicznej reakcji na ujawnione nagrania Romana Giertycha z systemu Pegasus. Analiza opiera się na danych z monitoringu mediów społecznościowych, identyfikując kluczowe narracje, podział opinii, dominujące emocje oraz sposób, w jaki sprawa ta stała się epicentrum sporu o naturę władzy, granice prawa i instrumentalizację instytucji państwowych.

2. CEO BRIEF

Sprawa nagrań Romana Giertycha z Pegasusa stała się epicentrum politycznej wojny informacyjnej, wywołując skrajną polaryzację w sieci. Zdecydowana większość komentujących (62%) nie ma wątpliwości, że działania CBA były bezprawnym, politycznym zleceniem mającym na celu inwigilację opozycji. W tej narracji Giertych jest jedynie pretekstem, a lista winnych, z Bogdanem Święczkowskim na czele, układa się w „schemat zależności mafijnych”. Po drugiej stronie barykady mniejszość (34%) jest przekonana, że podsłuch był legalny i uzasadniony, a sam Giertych to „medialny aktor” i symbol hipokryzji dawnych elit. Niezależnie od strony sporu, obie grupy domagają się ujawnienia materiałów, choć w skrajnie różnych celach: jedni, by oczyścić Giertycha i rozliczyć służby, drudzy, by go „dobić” i udowodnić winę.

Warto zwrócić uwagę na poniższe wnioski:

Dominująca metanarracja przedstawia PiS jako twórcę państwa podsłuchu, w którym aparat państwowy został użyty do walki z opozycją przy pomocy nielegalnych metod operacyjnych. Bogdan Święczkowski jest najczęściej wskazywany jako bezpośrednio odpowiedzialny za operację, stając się symbolem nadużyć. Debata jest silnie spolaryzowana (62% vs 34%), a oczekiwania społeczne skrajnie odmienne: od żądań likwidacji CBA i rozliczeń po postulaty postawienia Giertychowi zarzutów. To wszystko wskazuje na głęboki kryzys zaufania do instytucji państwowych, takich jak CBA, prokuratura i sądy.

3. Raport Szczegółowy: Omówienie Danych Ilościowych

3.1. Podział stanowisk

W debacie na temat inwigilacji Romana Giertycha zarysowuje się wyraźna przewaga głosów popierających tezę o nadużyciu władzy przez służby.

  • ZA (działania CBA były nadużyciem władzy): 62%

  • PRZECIW (inwigilacja była zasadna lub legalna): 34%

  • Neutralne/Niejasne: 4%

3.2. Główne argumenty

Zwolennicy tezy o nadużyciu (większość) wyrażają sprzeciw wobec użycia Pegasusa i praktyk operacyjnych CBA pod rządami PiS. Wskazują na polityczne motywacje, systemowe naruszenia prawa (w tym tajemnicy adwokackiej) i brak efektów śledztwa mimo ogromnej skali podsłuchów. Narracja ta porównuje działania służb do zorganizowanej grupy przestępczej.

✅ Komentarze ZA – 62%

  • Działania służb były polityczne, a nie prawne – podsłuch jako element walki z opozycją.

  • Brak zarzutów po 3000 rozmowach podważa sens operacji – wyśmiewanie faktu braku efektów śledztwa jako dowodu na szukanie „haków”.

  • Złamano prawo – tajemnica adwokacka i zasady operacyjne – argument o naruszeniu norm etycznych i zawodowych.

  • Święczkowski i współpracownicy działali jak grupa przestępcza – porównania do „mafii państwowej”.

  • Należy rozliczyć działania PiS i zlikwidować CBA – oczekiwanie zmian strukturalnych w służbach.

Przeciwnicy tej tezy (mniejszość) podważają wiarygodność Giertycha i bronią legalności działań służb. Uznają, że jeśli istniały podejrzenia, podsłuchy były uzasadnione, a cała afera jest próbą odwrócenia uwagi od faktów. Nagrania są postrzegane jako potencjalne źródło dowodów na nielegalne działania Giertycha.

❌ Komentarze PRZECIW – 34%

  • Giertych był podejrzany – służby działały legalnie – odniesienia do standardowych procedur i konieczności zgody sądu.

  • Obrońcy Giertycha próbują odwrócić uwagę od faktów – argumenty Giertycha jako manipulacja.

  • Nagrania mogą zawierać nieujawnione dotąd przestępstwa – postulat publikacji jako potencjalnego dowodu.

  • Giertych jest osobą niewiarygodną, medialnie agresywną – krytyka postawy publicznej i porównania do „człowieka Tuska”.

  • Obrona Giertycha to element większej gry opozycji – teza, że narracja o Pegasusie ma zdyskredytować byłe władze.

3.3. Oczekiwania internautów w sprawie Romana Giertycha

Na podstawie analizy komentarzy sformułowano dwa przeciwstawne bloki oczekiwań, które odzwierciedlają głęboką polaryzację opinii publicznej.

  • Pociągnięcie do odpowiedzialności Bogdana Święczkowskiego i funkcjonariuszy CBA
    Najważniejszym oczekiwaniem tej grupy jest pociągnięcie do odpowiedzialności karnej lub dyscyplinarnej osób, które zleciły i realizowały inwigilację. Internauci domagają się śledztwa, które wyjaśni, kto wydał polecenia użycia Pegasusa i kto manipulował materiałami. Jest to postulat przywrócenia praworządności i zakończenia bezkarności funkcjonariuszy publicznych, którzy nadużyli władzy.

  • Likwidacja lub gruntowna reforma CBA
    Częstym postulatem, wynikającym z całkowitej utraty zaufania do służby, jest jej likwidacja lub głęboka reforma strukturalna. Propozycje obejmują zarówno całkowite rozwiązanie CBA, jak i jej włączenie w inne struktury lub zbudowanie nowej agencji z odmiennymi procedurami kontroli. To oczekiwanie świadczy o przekonaniu, że instytucja ta została nieodwracalnie skompromitowana i w obecnej formie stanowi zagrożenie dla demokracji.

  • Upublicznienie wszystkich nagrań z podsłuchów
    Zwolennicy domagają się pełnej transparentności, czyli publikacji całości materiałów z podsłuchów lub ich analizy przez niezależne instytucje. Oczekują, że ujawnienie nagrań ostatecznie potwierdzi brak jakichkolwiek podstaw do postawienia zarzutów i zdemaskuje polityczny charakter całej operacji. Jest to postulat na rzecz prawdy i zamknięcia pola do dalszych spekulacji.

  • Oczyszczenie Giertycha z zarzutów i uznanie go za ofiarę systemu
    Postulat ten obejmuje zarówno oczekiwania natury prawnej, jak i symbolicznej. Internauci domagają się wycofania wszystkich śledztw prowadzonych wobec Giertycha, które postrzegają jako politycznie motywowane. Oczekują również symbolicznego zadośćuczynienia lub rehabilitacji politycznej, co miałoby stanowić oficjalne uznanie go za ofiarę systemowych nadużyć.

  • Systemowe zabezpieczenie obywateli przed nadużyciem Pegasusa i służb
    Oczekiwania te wykraczają poza sprawę Giertycha i dotyczą przyszłości. Postulowane jest stworzenie przepisów, które jednoznacznie zabraniałyby użycia zaawansowanych systemów inwigilacji (takich jak Pegasus) wobec dziennikarzy, prawników i polityków bez jawnej i uzasadnionej zgody sądu. Jest to wezwanie do wprowadzenia twardych gwarancji prawnych chroniących prywatność i swobody obywatelskie.

  • Ujawnienie kompromitujących materiałów z podsłuchów
    Przeciwnicy Giertycha domagają się ujawnienia nagrań, ale w zupełnie innym celu. Wierzą oni, że materiały te zawierają dowody przestępstw lub nieetycznych działań, a ich brak publikacji jest formą manipulacji medialnej i ukrywania prawdy. Postulat ten jest wyrazem przekonania o winie Giertycha i dążeniem do jego publicznej kompromitacji.

  • Postawienie Giertychowi zarzutów karnych i pociągnięcie do odpowiedzialności
    Część komentujących oczekuje formalnego aktu oskarżenia lub wznowienia spraw związanych z wcześniejszymi wątkami śledczymi (np. afera Polnord). Postulat ten jest motywowany przekonaniem, że Giertych unika odpowiedzialności za rzekome malwersacje i inne przestępstwa, a obecna afera jest jedynie próbą odwrócenia od nich uwagi. Jest to żądanie, aby organy ścigania dokończyły przerwane śledztwa.

  • Ograniczenie aktywności medialnej Giertycha
    Komentarze z tej grupy często sugerują, że publiczne wystąpienia Giertycha są szkodliwe społecznie i mają charakter dezinformacyjny. W skrajnej formie pojawiają się postulaty zakazu pełnienia przez niego funkcji publicznych. Jest to wyraz dążenia do ograniczenia jego wpływów w sferze publicznej, którą, zdaniem tych komentujących, zatruwa swoją narracją.

  • Ograniczenie wpływów środowisk prawniczo-politycznych powiązanych z KO
    Giertych jest w tej narracji postrzegany jako część szerszej „elity” związanej z poprzednią władzą. Oczekiwania obejmują „oczyszczenie” sfery publicznej z osób, które, zdaniem komentujących, są współodpowiedzialne za patologie III RP. Jest to postulat o charakterze ideologicznym, dążący do dekonstrukcji wpływów środowisk liberalnych.

4. 🔍 Wektory dystrybucji narracji

4.1. Propagatorzy i źródła

  • Użytkownicy o liberalnych, opozycyjnych poglądach; osoby krytyczne wobec PiS.

  • Dominacja na platformie X (Twitter), w szczególności wśród kont zaangażowanych politycznie.

  • Komentarze pod artykułami z mediów takich jak Onet, udostępniane na Facebooku.

4.2. Formy przekazu

  • Powtarzające się hasła: „państwo podsłuchu”, „zorganizowana grupa przestępcza”, „3000 rozmów i nic”.

  • Ironia i kontrasty: kpiny z liczby nagrań vs. brak zarzutów, określenia typu „hakownia”, „mafijne metody”.

  • Techniki: kopiowanie fraz w wielu komentarzach, zestawianie nazwisk (Święczkowski-Ziobro-CBA) jako „układ”.

5. 📊Podsumowanie wyników analizy

Analiza komentarzy wskazuje, że dominującym tematem wpływającym na sentyment jest użycie Pegasusa przez CBA jako narzędzia politycznej inwigilacji wobec opozycji.

🔴 44 procent komentarzy wyraża negatywny stosunek i koncentruje się głównie na oskarżeniach o nadużycie władzy przez CBA i prokuraturę oraz manipulacje operacyjne. Wśród emocji dominują złość (48%), frustracja (31%) i rozczarowanie (21%).

🟢 14 procent komentarzy ma charakter pozytywny i wskazuje przede wszystkim na legalność działań służb i przekonanie o winie podsłuchiwanego. Dominujące emocje to satysfakcja (41%), nadzieja (33%) i entuzjazm (26%).

🟣 23 procent komentarzy ma charakter ironiczny lub sarkastyczny i w humorystyczny sposób komentuje głównie medialne wystąpienia Giertycha i absurdy całej sytuacji.

Negatywny sentyment najsilniej wzmacniają wątki dotyczące bezkarności osób związanych z rządem PiS. Sentyment pozytywny najczęściej wzmacnia przekonanie o legalności podsłuchów.

6. 📌Wnioski końcowe

Analiza dyskursu internetowego jednoznacznie wskazuje na ukształtowanie się dominującej metanarracji, której fundamentem jest oskarżenie o stworzenie mafijnego państwa podsłuchu.

„PiS wykorzystał CBA i Pegasusa do nielegalnego podsłuchiwania Giertycha, żeby kontrolować opozycję jak mafia.”

Główne przesłanie tej narracji koncentruje się na przedstawieniu działań CBA jako elementu systemowego nadużycia władzy, mającego na celu polityczną inwigilację, a nie ściganie przestępstw. Brak zarzutów mimo tysięcy rozmów i osobiste zaangażowanie kluczowych postaci aparatu państwa są opisywane jako dowód na to, że działał on jak zorganizowana grupa przestępcza, eliminująca przeciwników politycznych.

7. Komentarz analityka: Wzorce manipulacyjne

W analizowanym zbiorze widoczna jest obecność kilku typowych wzorców manipulacyjnych. Najczęściej stosowaną techniką jest powtarzanie tych samych fraz („3000 rozmów i nic”, „państwo podsłuchu”), co tworzy iluzję powszechnego przekonania. Wiele komentarzy operuje językiem skrajnie emocjonalnym i upraszczającym, wykorzystując etykietowanie („koń”, „mafioso”) zamiast argumentów, co prowadzi do dehumanizacji. Wzmacniany jest efekt polaryzacji – jedna strona to sprawca, druga to ofiara, co eliminuje niuanse. W komentarzach pozytywnych wobec służb dominuje sugestywna insynuacja („skoro był podsłuchiwany, to znaczy że coś musiał zrobić”), co jest argumentem ad personam. Obserwuje się też manipulację kontekstem – zestawianie faktów z silnie nacechowanymi emocjonalnie komentarzami bez wskazania ich znaczenia prawnego.

⬆️ Powrót na górę


💰 Gospodarka & 🔬 Nauka


✈️ CPK działka 🟥 Telus (publikacja 🎙️ WP): Analiza gniewu, narracji o korupcji i systemowej bezkarności

Sentyment ost 24h: 🟢 6% / 🔴 69% / ⚫ 7% / 🟡 11% / 🟣 7%

1. Cel analizy

Celem niniejszego raportu jest analiza publicznej reakcji na aferę sprzedaży działki pod Centralny Port Komunikacyjny przez ministra Roberta Telusa w ostatnich dniach rządów Prawa i Sprawiedliwości. Analiza opiera się na danych z monitoringu mediów społecznościowych, identyfikując kluczowe narracje, podział opinii, dominujące emocje oraz oczekiwania internautów wobec osób i instytucji zaangażowanych w transakcję.

2. CEO BRIEF

Afera sprzedaży działki pod CPK wywołała w mediach społecznościowych falę oburzenia i jednomyślnej krytyki, z sentymentem negatywnym na poziomie 69% i aż 93% komentarzy o charakterze krytycznym. Głównymi winnymi w ocenie internautów są Robert Telus (58%) i Prawo i Sprawiedliwość jako partia (23%), oskarżani o świadome, korupcyjne działanie na szkodę państwa tuż przed oddaniem władzy. Afera jest postrzegana jako przykład systemowego rozkładu państwa i braku odpowiedzialności elit, co wpisuje się w szerszy kontekst kryzysu zaufania do instytucji. Klarowne są również oczekiwania: postawienia zarzutów karnych, wywłaszczenia działki i politycznego rozliczenia PiS.

Warto zwrócić uwagę na poniższe wnioski:

Dominująca metanarracja brzmi: „PiS ukradł działkę pod CPK za grosze, żeby znajomy mógł ją później sprzedać za miliony – klasyczny pisowski przekręt zrobiony na odchodne”. Centralnym motywem jest oskarżenie Roberta Telusa i całego PiS o zaplanowany, korupcyjny transfer majątku publicznego w celu zabezpieczenia interesów osoby powiązanej z polityką. Działanie to jest określane jako szczyt hipokryzji i dowód na systemowe złodziejstwo, co potęguje gniew i frustrację społeczną.

3. Raport Szczegółowy: Omówienie Danych Ilościowych

3.1. Podział stanowisk

W debacie na temat afery sprzedaży działki pod CPK dominuje przytłaczająca przewaga głosów krytycznych wobec działań PiS i ministra Telusa.

  • Komentarze krytyczne wobec PiS i Telusa (łącznie): 93%

  • Komentarze broniące PiS i Telusa (łącznie): 4%

  • Neutralne lub inne: 3%

3.2. Główne argumenty

Zwolennicy tezy o aferze (zdecydowana większość) podkreślają, że minister Telus ponosi bezpośrednią odpowiedzialność za podpisanie zgody na sprzedaż strategicznej działki. Wskazują na fakt, że sprzedaż nastąpiła tuż przed przekazaniem władzy, co sugeruje planowaną akcję transferu aktywów. Podnoszony jest również argument o sprzedaży ziemi znacznie poniżej jej rynkowej wartości oraz o konflikcie interesów związanym z powiązaniami polityczno-biznesowymi nabywcy.

✅ TOP 5 argumentów wspierających temat (krytykę PiS/Telusa):

  • Telus podpisał zgodę na sprzedaż strategicznej działki – 33%

  • Dawtona była darczyńcą KO i Trzaskowskiego – 25%

  • Sprzedaż nastąpiła tuż przed przekazaniem władzy – 21%

  • Ziemia była sprzedana znacznie poniżej rynkowej wartości – 15%

Przeciwnicy tej tezy (marginalna mniejszość) próbują przedstawiać transakcję jako legalną, zgodną z przepisami. Pojawia się również argument, że PiS nie miał pełnej wiedzy o wartości inwestycyjnej działki, co miałoby świadczyć o nieświadomości, a nie celowym działaniu.

❌ TOP 5 argumentów przeciwnych tematowi (broniących PiS/Telusa):

  • Transakcja była zgodna z prawem – 4%

  • PiS nie miał wiedzy o wartości inwestycyjnej działki – 3%

3.3. Oczekiwania internautów wobec afery działki CPK

Na podstawie analizy komentarzy sformułowano główne oczekiwania, które wskazują na dążenie do rozliczeń prawnych, materialnych i politycznych.

  • Postawienie zarzutów karnych / śledztwo prokuratorskie – 31%
    Najczęściej formułowanym oczekiwaniem jest pociągnięcie winnych do odpowiedzialności karnej. Internauci oczekują, że sprawa zakończy się formalnym śledztwem i postawieniem zarzutów za przekroczenie uprawnień lub działanie na szkodę Skarbu Państwa. Wskazuje to na głębokie przekonanie o przestępczym charakterze transakcji i potrzebę reakcji wymiaru sprawiedliwości. Wielu komentujących wprost wskazuje, że Telus, Romanowski i osoby z KOWR powinny stanąć przed sądem, co jest wyrazem żądania sprawiedliwości, a nie tylko politycznego rozliczenia.

  • Wywłaszczenie działki przez państwo / odzyskanie gruntu – 24%
    Drugim kluczowym postulatem jest odwrócenie skutków transakcji. Liczne głosy domagają się, aby państwo, poprzez KOWR lub CPK, skorzystało z ustawowej możliwości odkupu działki po cenie pierwotnej. Komentarze podkreślają, że odpowiedni mechanizm prawny istnieje, a jego niezastosowanie jest postrzegane jako decyzja polityczna i przejaw bierności nowego rządu. To oczekiwanie ma charakter pragmatyczny i dąży do natychmiastowego odzyskania strategicznego majątku państwowego.

  • Zaniechanie inwestycji CPK / dalsze opóźnienia – 18%
    Część komentujących postrzega aferę jako kolejny argument przeciwko kontynuacji projektu CPK. Padają głosy, że cała sprawa pogłębi kryzys wokół inwestycji i może stać się pretekstem do jej całkowitego zaniechania lub dalszego opóźniania. W tej narracji afera jest postrzegana jako celowe działanie sabotażowe, które ma ostatecznie pogrążyć flagowy projekt poprzedniej władzy.

  • Rozliczenie i kompromitacja PiS / efekt wyborczy – 16%
    Niezależnie od poglądów politycznych, internauci prognozują, że afera może znacząco uderzyć w wiarygodność i poparcie dla Prawa i Sprawiedliwości. Oczekiwane jest, że sprawa stanie się jednym z głównych tematów przyszłych kampanii wyborczych i posłuży do politycznego rozliczenia poprzedniej ekipy rządzącej. Jest to postulat wykorzystania afery jako narzędzia w walce politycznej i osłabienia przeciwnika.

  • Brak realnych konsekwencji / „sprawa przycichnie” – 11%
    Sceptyczna część użytkowników wyraża przekonanie, że mimo medialnego szumu, nikt nie poniesie realnej odpowiedzialności. Argumentują, że sprawa zostanie przeciągnięta w czasie lub umorzona, podobnie jak wiele poprzednich afer politycznych. To oczekiwanie, a właściwie jego brak, jest wyrazem głębokiego cynizmu i braku zaufania do zdolności państwa do skutecznego rozliczania elit politycznych.

4. 🔍 Wektory dystrybucji narracji

4.1. Propagatorzy i źródła

  • Komentujący o poglądach antysystemowych, anty-PiS i wyborcy opozycji.

  • Zwolennicy Konfederacji oraz część komentatorów rozczarowanych rządami PO-PiS.

  • Najczęściej pojawia się na Facebooku pod postami polityków opozycji, niezależnych mediów i profilach informacyjnych.

4.2. Formy przekazu

  • Powtarzalne frazy: „PiS ukradł”, „Telus sprzedał”, „działka za 22 mln, teraz warta 400 mln”, „ostatni wał PiS”, „skok na kasę”.

  • Wysokie nasycenie wulgaryzmami, ironią i hiperbolą („zrobili wał jak z Obajtkiem”, „koryto”).

  • Techniki: kontrastowe porównania cenowe, uproszczenia procesu (decyzja = kradzież), wizualizacje zysku, memy z nazwiskami zaangażowanych osób.

5. 📊Podsumowanie wyników analizy

Analiza komentarzy wskazuje, że dominującym tematem wpływającym na sentyment jest oskarżenie o celowy, korupcyjny transfer strategicznej działki państwowej w ostatnich dniach rządów PiS.

🔴 69 procent komentarzy wyraża negatywny stosunek i koncentruje się głównie na zarzutach wobec PiS i Telusa o sprzedaż działki za zaniżoną cenę i powiązania polityczne. Wśród emocji dominują gniew (45%), frustracja (33%) i rozczarowanie (22%).

🟢 6 procent komentarzy ma charakter pozytywny i wskazuje przede wszystkim na legalność transakcji oraz argumenty o rzekomym braku wiedzy ministra. Dominujące emocje to nadzieja (48%), satysfakcja (32%) i radość (20%).

Negatywny sentyment najsilniej podbijają tematy związane z działaniem z premedytacją przez Roberta Telusa oraz oceną PiS jako formacji odpowiedzialnej za transfer majątku.

6. 📌Wnioski końcowe

Analiza dyskursu internetowego jednoznacznie wskazuje na ukształtowanie się dominującej metanarracji, której fundamentem jest oskarżenie o zaplanowany i korupcyjny transfer majątku publicznego.

„PiS ukradł działkę pod CPK za grosze, żeby znajomy mógł ją później sprzedać za miliony – klasyczny pisowski przekręt zrobiony na odchodne”

Główne przesłanie tej narracji koncentruje się na przedstawieniu sprzedaży działki jako działania z premedytacją, mającego na celu zabezpieczenie interesów osoby powiązanej z polityką, przy jednoczesnym pozorowaniu legalności procesu. Działanie to, dokonane w ostatnich dniach rządów, jest określane jako szczyt hipokryzji i dowód na systemowe złodziejstwo, co potęguje społeczne oburzenie i żądanie rozliczeń.

7. Komentarz analityka: Wzorce manipulacyjne

W analizowanym zbiorze widoczne są pewne wzorce manipulacyjne. Szczególnie liczne jest powielanie tej samej frazy: „PiS sprzedał działkę za 22 mln, teraz warta 400 mln”, która pojawia się w identycznej formie w dziesiątkach komentarzy, co może wskazywać na częściowo skoordynowaną akcję lub silny efekt wiralowy. Niektóre konta wykazują oznaki automatyzacji (spamowe wklejanie cytatów z mediów), co może częściowo zaburzać autentyczność rozkładu sentymentu. Nie stwierdzono jednak masowego udziału kont typowo botycznych, co sugeruje, że dominujący przekaz ma w dużej mierze organiczny charakter, choć jest wzmacniany przez techniki powielania.

⬆️ Powrót na górę


📈 Program Konwencji PiS #MyślącPolska: Analiza polaryzacji, populizmu i oczekiwań społecznych

Sentyment ost 24h: 🟢 27% / 🔴 43% / ⚫ 10% / 🟡 12% / 🟣 8%

1. Cel analizy

Celem niniejszego raportu jest analiza publicznej reakcji na program Prawa i Sprawiedliwości zaprezentowany podczas konwencji #MyślącPolska. Analiza opiera się na danych z monitoringu mediów społecznościowych, identyfikując kluczowe narracje, podział opinii, dominujące emocje oraz oczekiwania internautów wobec propozycji programowych i przyszłości partii.

2. CEO BRIEF

Konwencja programowa PiS #MyślącPolska spotkała się z silnie spolaryzowanym, lecz w przeważającej mierze krytycznym odbiorem, z 66% komentarzy o charakterze negatywnym. Debata publiczna zogniskowała się wokół dwóch skrajnych biegunów: zwolennicy oczekują kontynuacji i uszczegółowienia polityki socjalno-narodowej, podczas gdy przeciwnicy domagają się jej całkowitego odrzucenia i rozliczenia partii z przeszłości. Kluczowym wnioskiem jest powszechna nieufność wobec „gołych haseł” – obie strony sporu, niezależnie od poglądów, domagają się konkretów, liczb i dowodów, a nie politycznego storytellingu. Program PiS jest postrzegany nie jako lista obietnic, lecz jako test na wiarygodność i zdolność do wyciągania wniosków z własnej historii.

Warto zwrócić uwagę na poniższe wnioski:

Dominującą metanarracją jest przekonanie, że program PiS to populistyczne rozdawnictwo finansowane kosztem przyszłych pokoleń – nie jako plan reform, lecz strategia odzyskania władzy. Zwolennicy PiS oczekują kontynuacji kursu socjalno-narodowego, ale domagają się większej konkretności. Przeciwnicy żądają końca populizmu i rozliczenia przeszłości, a ich kluczowe triggery emocjonalne to frustracja i ironia. Komentarze po obu stronach wskazują na silną potrzebę zmiany formy komunikacji politycznej – oczekiwany jest język konkretu, a nie sloganów.

3. Raport Szczegółowy: Omówienie Danych Ilościowych

3.1. Podział stanowisk

W debacie na temat programu PiS zaprezentowanego na konwencji #MyślącPolska zarysowuje się wyraźna przewaga głosów krytycznych.

  • PRZECIW – 66%

  • ZA – 27%

  • Neutralne lub nienależące do żadnej kategorii – 7%

3.2. Główne argumenty

Zwolennicy programu koncentrują się na pozytywnej ocenie konwencji jako forum programowego, doceniając jej skalę i otwartość. Podkreślają konkretne propozycje socjalne (bon 100 tys. zł, waloryzacja 800+), które traktują jako „inwestycję w przyszłość narodu”. Wskazują również na wagę obrony wartości narodowych i chrześcijańskich oraz kontrastują program PiS z rzekomym brakiem propozycji ze strony opozycji.

✅ Komentarze ZA programem PiS – 27%

  • Otwartość i skala konwencji – postrzegana jako forum poważnej debaty i szacunku do obywateli.

  • Bezpieczeństwo i gospodarka – nacisk na suwerenność energetyczną i programy infrastrukturalne.

  • Wsparcie rodzin i demografia – propozycje socjalne oceniane jako odważna i potrzebna polityka prorodzinna.

  • Tożsamość i wartości – obrona chrześcijaństwa, patriotyzmu i tradycji przed „lewicowymi” zagrożeniami.

  • Kontrast z PO i innymi partiami – wskazanie, że PiS „przedstawia coś konkretnego”, w przeciwieństwie do opozycji.

Przeciwnicy programu wyrażają głęboką krytykę zarówno warstwy merytorycznej, jak i ogólnej wiarygodności partii. Propozycje socjalne są uznawane za nierealistyczne ekonomicznie i populistyczne. Podnoszony jest zarzut braku rozliczenia z błędów poprzednich rządów (nepotyzm, afery, zadłużenie). Krytykowana jest również hipokryzja i propaganda oraz skupienie na atakowaniu przeciwników zamiast prezentacji własnego programu.

❌ Komentarze PRZECIW programowi PiS – 66%

  • Nierealność ekonomiczna programu – propozycje uznawane za populistyczne i zagrażające stabilności budżetu.

  • Brak rozliczenia poprzednich rządów – krytyka konwencji jako kontynuacji działań bez refleksji nad błędami.

  • Propaganda i hipokryzja – wskazywanie na brak spójności między przekazem a działaniami.

  • Atakowanie przeciwników zamiast prezentacji programu – taktyka odwracająca uwagę od własnych niedociągnięć.

  • Znużenie i radykalizacja debaty – zmęczenie narracją wojny i nawoływanie do zmiany elit.

3.3. Oczekiwania internautów wobec programu PiS

Analiza komentarzy wskazuje na silnie spolaryzowane oczekiwania, które, choć mają odmienne cele, często dotykają podobnych obszarów – konkretu i rozliczalności.

  • Zwiększenie konkretności i przejrzystości programu
    Najważniejszym oczekiwaniem tej grupy jest przełożenie ogólnych haseł programowych na szczegółowe plany działań. Zwolennicy domagają się jasno określonych beneficjentów, terminów wdrożenia i kosztów poszczególnych propozycji. Wyraźnie artykułowana jest potrzeba konkretu, która ma uwiarygodnić obietnice – internauci chcą wiedzieć „co dokładnie i kiedy zostanie wdrożone”, co świadczy o pragmatycznym podejściu i oczekiwaniu realnych efektów.

  • Kontynuacja polityki prodemograficznej i socjalnej
    Zwolennicy oczekują dalszego rozwoju i kontynuacji polityki wsparcia rodzin, mieszkalnictwa i usług publicznych. Koncepcje takie jak „bony”, „obiady szkolne” czy „preferencyjne kredyty” cieszą się popularnością. Jednocześnie pojawia się istotne zastrzeżenie dotyczące ich „realnego wdrożenia”, co pokazuje, że nawet w tej grupie istnieje obawa, iż obietnice mogą pozostać jedynie na papierze.

  • Wzmocnienie polityki tożsamościowej i narodowej
    W tej grupie występuje silne zapotrzebowanie na działania broniące tradycyjnych wartości – chrześcijaństwa, rodziny i polskiej kultury. Oczekiwane są konkretne reformy w obszarze szkolnictwa i mediów, które miałyby promować konserwatywny światopogląd i politykę historyczną. Jest to postulat wzmocnienia ideologicznego rdzenia partii i aktywnej obrony tożsamości narodowej.

  • Twarda polityka wobec instytucji UE i przeciwników politycznych
    Postulaty tej grupy dotyczą zaostrzenia kursu w polityce zagranicznej i wewnętrznej. Oczekiwane jest wyraźniejsze odcięcie się od Brukseli, zmiana retoryki na bardziej „suwerenną” oraz przejęcie inicjatywy w walce z opozycją. Zwolennicy domagają się „konkretnych aktów odwetu”, co świadczy o potrzebie bardziej konfrontacyjnej i asertywnej postawy partii.

  • Odstąpienie od populizmu i socjalnych obietnic bez pokrycia
    Kluczowym oczekiwaniem w tej grupie jest całkowite zaprzestanie strategii „kupowania elektoratu” za pomocą transferów socjalnych. Internauci żądają „trzeźwego rachunku ekonomicznego” i przedstawienia programu opartego na długofalowej logice budżetowej, a nie na doraźnych obietnicach. Jest to fundamentalny sprzeciw wobec tego, co jest postrzegane jako nieodpowiedzialne i szkodliwe dla państwa „rozdawnictwo”.

  • Rozliczenie rządów 2015-2023
    Wśród przeciwników widoczna jest silna presja na to, by PiS publicznie rozliczyło się ze swoich poprzednich rządów. Oczekują oni refleksji nad błędami, zaniechaniami i aferami. Brak takiej autorefleksji jest uznawany za jednoznaczny sygnał, że partia nie jest zdolna do zmiany i będzie powielać te same schematy działania.

  • Wycofanie postulatów ideologicznych
    Negatywnie oceniane są propozycje oparte na narracji „chrystianofobii”, kulturowych konfliktach i nacjonalizmie. Internauci oczekują odejścia od „polityki strachu” i marginalizacji grup społecznych. Jest to postulat na rzecz bardziej otwartej i mniej konfrontacyjnej debaty publicznej.

  • Profesjonalizacja i merytoryczność
    Przeciwnicy domagają się programu pisanego „dla ludzi”, a nie pod kampanię wyborczą. Oczekują, że propozycje będą oparte na danych, konsultacjach z ekspertami i środowiskami branżowymi, a nie na „wystąpieniach medialnych”. Jest to wezwanie do profesjonalizacji procesu tworzenia polityki i oparcia go na merytorycznych podstawach.

  • Większa konkretność – internauci z obu stron żądają precyzyjnych propozycji zamiast ogólników.

  • Rozliczalność i wiarygodność – oczekiwane są mechanizmy oceny skuteczności zapowiedzi.

  • Autentyczność przekazu – krytyka „teatralności” dotyczy obydwu stron politycznego sporu.

4. 🔍 Wektory dystrybucji narracji

4.1. Propagatorzy i źródła

  • Użytkownicy o nastawieniu antyrządowym, przeciwnicy poprzednich rządów PiS.

  • Komentatorzy z otoczenia KO, Lewicy, środowisk liberalnych i centrowych.

  • Platformy: głównie Facebook i Twitter/X, często w komentarzach pod relacjami z konwencji PiS.

4.2. Formy przekazu

  • Uproszczenia i kontrastowe zestawienia: „100 tys. za dziecko vs brak pieniędzy w budżecie”, „bon + dochód podstawowy = bankructwo”.

  • Powtarzające się frazy: „kupowanie wyborców”, „kolejna wersja 500+”, „rozdawnictwo bez pokrycia”.

  • Styl: ironia, sarkazm, emocjonalne oskarżenia, często użycie memicznych porównań (np. do pralek, PRL-u).

5. 📊Podsumowanie wyników analizy

Analiza komentarzy wskazuje, że dominującym tematem wpływającym na sentyment jest ocena ekonomicznej realności propozycji socjalnych.

🔴 43 procent komentarzy wyraża negatywny stosunek i koncentruje się głównie na krytyce populizmu, nieodpowiedzialności budżetowej i hipokryzji przedstawicieli PiS. Wśród emocji dominują złość (45%), frustracja (36%) i rozczarowanie (19%).

🟢 27 procent komentarzy ma charakter pozytywny i wskazuje na potrzebę kontynuacji programu społecznego, wagę wartości narodowych oraz skuteczność organizacyjną konwencji. Dominujące emocje to entuzjazm (41%), nadzieja (37%) i satysfakcja (22%).

Negatywny wektor najmocniej napędza krytyka propozycji ekonomicznych, postrzeganych jako nierealne. Pozytywny sentyment najsilniej wzmacnia obrona polityki prorodzinnej i postulatów tożsamościowych.

6. 📌Wnioski końcowe

Analiza dyskursu internetowego jednoznacznie wskazuje na ukształtowanie się dominującej metanarracji, której fundamentem jest oskarżenie o cyniczny populizm wyborczy.

„PiS rozdaje gruszki na wierzbie za pożyczone pieniądze, żeby tylko wrócić do władzy”

Główne przesłanie tej narracji koncentruje się na przedstawieniu programu PiS jako populistycznego mechanizmu służącego jedynie odzyskaniu władzy, a nie jako realnego planu reform. Propozycje partii są opisywane jako ekonomicznie nierealne, obliczone wyłącznie na przekupstwo wyborców i ignorujące długofalowe skutki dla finansów publicznych.

7. Komentarz analityka: Wzorce manipulacyjne

W analizowanym zbiorze widoczne są subtelne wzorce manipulacyjne, oparte na powielaniu schematów językowych i emocjonalnych. Najczęstszym mechanizmem jest emocjonalne przeskalowanie (hiperbolizacja negatywnych ocen, np. „katastrofa”, „bankructwo państwa”). Często pojawia się konfliktowa redukcja, sprowadzająca cały program do jednego, kontrowersyjnego postulatu. Z kolei część wypowiedzi pozytywnych stosuje pozorną symetrię („przynajmniej coś robią”), co maskuje rzeczywistą ocenę. Użytkownicy często wykorzystują kontrasty emocjonalne („oni kradną – my budujemy”) jako technikę binarnej polaryzacji. W efekcie powstaje środowisko komunikacyjne, w którym odbiorca konfrontowany jest z emocjonalnie zapętlonymi kliszami, a nie z argumentami.

⬆️ Powrót na górę

 

Privacy Preference Center