Raport sytuacyjny: Komunikacja strategiczna Białorusi (24-31.02.25)

Wstęp

Analiza komunikacji strategicznej Białorusi w ostatnich siedmiu dniach wskazuje na dominację narracji związanych z polityką wewnętrzną, relacjami międzynarodowymi oraz sytuacją geopolityczną. Przekaz skupia się na wizerunku stabilności państwa, kontynuacji dotychczasowego kursu oraz podkreślaniu negatywnego wpływu Zachodu. Istotną rolę odgrywa też prezentowanie Białorusi jako kluczowego uczestnika procesów międzynarodowych oraz promowanie osobistego przekazu prezydenta Aleksandra Łukaszenki.

1. Struktura przekazu

• Polityka wewnętrzna i stabilność państwa (40%) – Informowanie o wyborach, wizerunek rządu, podkreślanie sukcesów gospodarczych i społecznych.
• Relacje międzynarodowe (25%) – Komentarze dotyczące Zachodu, współpracy z Rosją i Chinami, integracja w ramach organizacji międzynarodowych.
• Bezpieczeństwo i obrona (15%) – Deklaracje o gotowości militarnej, zabezpieczenie granic, relacje z sojusznikami wojskowymi.
• Krytyka Zachodu i polityka informacyjna (10%) – Oskarżenia o ingerencję w sprawy wewnętrzne, sankcje, podkreślanie podwójnych standardów.
• Kwestie społeczne i ekonomiczne (10%) – Inicjatywy gospodarcze, promocja białoruskiego przemysłu, rozwój technologiczny.

2. Efektywność komunikacji

• Największe zaangażowanie generują treści dotyczące polityki wewnętrznej (1-1,5%), co wskazuje na kontrolowaną narrację i aktywne promowanie stabilności państwa.
• Relacje międzynarodowe osiągają 0,5-1% interakcji, co pokazuje zainteresowanie tematami współpracy z Rosją i Chinami.
• Bezpieczeństwo i obrona uzyskują 0,4-0,9% zaangażowania, co sugeruje umiarkowane zainteresowanie społeczne tym obszarem.
• Krytyka Zachodu generuje 0,3-0,7% interakcji, co oznacza, że odbiorcy w dużej mierze podzielają ten przekaz.
• Treści gospodarcze i społeczne osiągają najniższe wskaźniki interakcji (0,2-0,5%), co sugeruje, że odbiorcy mniej angażują się w tematy ekonomiczne.

3. Kluczowe narracje i ich nasycenie w komunikacji

• Stabilność polityczna i wybory prezydenckie (30%) – Podkreślanie sprawnego przeprowadzenia wyborów, promocja sukcesów wewnętrznych.
• Relacje z Rosją i Chinami (25%) – Budowanie wizerunku kluczowego sojusznika, rozwój współpracy gospodarczej i wojskowej.
• Bezpieczeństwo granic i gotowość militarna (15%) – Deklaracje o obronie państwa i gotowości na zagrożenia zewnętrzne.
• Krytyka Zachodu i sankcji (15%) – Narracja o zewnętrznych naciskach i podwójnych standardach polityki międzynarodowej.
• Rozwój gospodarczy i inwestycje (10%) – Prezentacja projektów przemysłowych i sukcesów ekonomicznych.
• Propaganda historyczna i kulturowa (5%) – Wykorzystywanie narracji historycznych do wzmacniania tożsamości narodowej.

4. Wnioski operacyjne

• Najsilniejszy przekaz dotyczy wewnętrznej stabilności i sukcesów politycznych, co ma na celu legitymizację władzy i budowanie pozytywnego wizerunku.
• Narracja o współpracy z Rosją i Chinami jest kluczowym elementem strategii międzynarodowej, co sugeruje dalsze zacieśnianie sojuszy.
• Tematy związane z obronnością są obecne, ale nie dominują przekazu, co może wynikać z chęci uniknięcia eskalacji napięć.
• Krytyka Zachodu i sankcji stanowi istotny element strategii informacyjnej, co sugeruje dążenie do utrzymania postawy konfrontacyjnej.
• Tematy gospodarcze i społeczne mają najmniejsze zaangażowanie, co może wskazywać na konieczność modyfikacji strategii komunikacyjnej w tym obszarze.

Podsumowując, komunikacja strategiczna Białorusi koncentruje się na wzmacnianiu wizerunku państwa jako stabilnego i suwerennego podmiotu, jednocześnie utrzymując narrację o zagrożeniach zewnętrznych i podkreślając rolę sojuszy z Rosją i Chinami.