Raport sytuacyjny: Komunikacja strategiczna Rosji (16–22 lutego 2025 r.)
Wstęp
Analiza komunikacji strategicznej Rosji w dniach 16–22 lutego 2025 r. wskazuje na dominację tematów związanych z polityką międzynarodową, wojną na Ukrainie oraz relacjami z USA i NATO. Przekaz medialny koncentruje się na narracjach o negocjacjach międzynarodowych, wielobiegunowym porządku świata oraz krytyce Zachodu. Komunikacja kładzie nacisk na podkreślanie pozycji Rosji jako globalnego gracza, jej roli w stabilizacji konfliktów oraz na osłabienie pozycji Ukrainy i jej sojuszników.
1. Struktura przekazu
Podział dominujących tematów w analizowanym okresie:
-
Polityka międzynarodowa i negocjacje (40%)
- Spotkania z USA w Rijadzie i ich konsekwencje
- Relacje z Chinami, Indiami, Południową Afryką i Turcją w kontekście G20
- Rozmowy o stabilności strategicznej i nowym porządku światowym
-
Wojna na Ukrainie (30%)
- Krytyka Ukrainy i jej przywódców (m.in. narracja o „upadku” Ukrainy)
- Doniesienia o sukcesach militarnych Rosji
- Oskarżenia o terroryzm i prowokacje ze strony Ukrainy
-
Krytyka Zachodu i NATO (15%)
- Oskarżenia o chęć przedłużania wojny i destabilizację regionu
- Podkreślanie niechęci Zachodu do realnych negocjacji
- Twierdzenia o słabnącej pozycji USA i UE
-
Narracja historyczna i tożsamościowa (10%)
- Pamięć o II wojnie światowej i roli ZSRR w wyzwoleniu Europy
- Podkreślanie znaczenia Dnia Obrońcy Ojczyzny (23 lutego)
- Krytyka prób „fałszowania historii” przez Zachód
-
Gospodarka i sankcje (5%)
- Kreowanie wizerunku odporności Rosji na sankcje
- Rozwój alternatywnych rynków i współpracy międzynarodowej
2. Efektywność komunikacji
Analiza zaangażowania odbiorców na podstawie reakcji, komentarzy i udostępnień:
-
Największe zainteresowanie (4–8% interakcji)
- Treści dotyczące negocjacji z USA i spotkań na szczeblu międzynarodowym
- Krytyka Ukrainy i jej przywódców
-
Średnie zainteresowanie (2–4% interakcji)
- Sukcesy militarne i narracja o osłabieniu Zachodu
- Wypowiedzi o wielobiegunowym porządku światowym
-
Najmniejsze zainteresowanie (1–2% interakcji)
- Wątki historyczne i narracje tożsamościowe
- Społeczno-gospodarcze kwestie niezwiązane bezpośrednio z wojną
3. Kluczowe narracje i ich intensywność
-
„Rosja jako globalny stabilizator” (40%)
- Podkreślanie roli w negocjacjach z USA i w organizacjach międzynarodowych
-
„Zachód przedłuża konflikt” (25%)
- Oskarżenia o celowe podsycanie wojny na Ukrainie
-
„Upadek Ukrainy” (20%)
- Twierdzenia o kryzysie politycznym i militarnym Kijowa
-
„Wielobiegunowy świat” (10%)
- Narracja o współpracy z Chinami, Indiami i innymi państwami
-
„Historyczna misja Rosji” (5%)
- Odwołania do II wojny światowej i pamięci historycznej
4. Wnioski operacyjne
- Komunikacja strategiczna Rosji koncentruje się na przedstawianiu kraju jako siły stabilizującej w globalnej polityce i jednocześnie oskarżaniu Zachodu o celowe eskalowanie konfliktów.
- Największe zainteresowanie odbiorców generują treści związane z wojną na Ukrainie oraz negocjacjami z USA, co sugeruje, że rosyjska opinia publiczna jest szczególnie wyczulona na kwestie geopolityczne.
- Przekaz buduje obraz Ukrainy jako państwa upadającego, a Zachodu jako niezdolnego do prowadzenia skutecznej polityki.
- W przyszłości można spodziewać się dalszego wzmacniania narracji o wielobiegunowym świecie i kryzysie Zachodu, szczególnie w kontekście wyborów w USA i sytuacji politycznej w Europie.
Podsumowując, strategia komunikacyjna Rosji w analizowanym okresie koncentrowała się na narracjach geopolitycznych, mających na celu umocnienie wizerunku kraju jako kluczowego gracza w nowym porządku światowym oraz osłabienie pozycji Zachodu i Ukrainy w oczach opinii publicznej.