Raport sytuacyjny: Komunikacja strategiczna Rosji (9–15 lutego 2025)

Wstęp

Analiza komunikacji strategicznej Rosji w okresie 9–15 lutego 2025 r. wskazuje na dominację tematów związanych z wojną na Ukrainie, stosunkami z USA oraz krytyką Zachodu. Kluczowe narracje koncentrowały się na rzekomych sukcesach operacji wojskowych, próbie dyskredytacji Ukrainy i jej sojuszników oraz przedstawianiu Rosji jako ofiary zachodnich działań. Istotnym elementem komunikacji były również narracje historyczne i podkreślanie znaczenia współpracy z Chinami oraz globalnym Południem.

1. Struktura przekazu

  • Wojna na Ukrainie i działania wojskowe (40%) – Raporty o rosyjskich sukcesach na froncie, oskarżenia wobec Ukrainy o rzekome prowokacje, wsparcie dla rosyjskich żołnierzy.
  • Stosunki z USA i Zachodem (25%) – Komunikacja o rozmowach Putina z Trumpem, krytyka NATO, zarzuty wobec USA i UE o destabilizację globalnej sytuacji.
  • Krytyka Ukrainy i jej sojuszników (15%) – Oskarżenia o neonazizm, rzekome ataki na elektrownie jądrowe, fałszywe doniesienia o rzekomej dezintegracji Ukrainy.
  • Narracje historyczne i rocznice wojenne (10%) – Odwołania do II wojny światowej, wyzwolenia miast przez Armię Czerwoną, heroizacja działań Rosji w przeszłości.
  • Współpraca międzynarodowa poza Zachodem (10%) – Akcentowanie relacji z Chinami, Afryką i Globalnym Południem, przedstawianie Rosji jako lidera nowego porządku światowego.

2. Efektywność komunikacji

  • Największe zaangażowanie generowały treści dotyczące wojny na Ukrainie (2-6%), co wskazuje na silne zainteresowanie rosyjskich odbiorców tym tematem.
  • Stosunki z USA i Zachodem angażowały 1-4% użytkowników, co sugeruje, że temat ten jest istotny, ale nieco mniej dominujący niż kwestie wojenne.
  • Krytyka Ukrainy i jej sojuszników osiągała 1-3% interakcji, co pokazuje, że jest to kluczowy element rosyjskiej propagandy, ale nie dominuje całkowicie.
  • Narracje historyczne miały umiarkowane zainteresowanie (0,5-2%), co wskazuje na ich rolę jako wspierającego tła dla bieżących tematów.
  • Treści dotyczące współpracy międzynarodowej poza Zachodem angażowały 0,5-1,5% odbiorców, co sugeruje, że Rosja stara się kreować wizerunek globalnego lidera, ale nie przyciąga to szerokiej uwagi krajowej publiczności.

3. Kluczowe narracje i ich nasycenie

  • Rosyjskie sukcesy wojenne i rzekome klęski Ukrainy (40%) – Raporty o postępach na froncie, liczba ukraińskich strat, narracje o „zwycięstwie nad neonazizmem”.
  • Nacisk na relacje z USA i zmiana polityki Trumpa (25%) – Przekaz o telefonicznej rozmowie Putina z Trumpem, narracje o możliwej zmianie polityki USA.
  • Dyskredytacja Ukrainy i Zachodu (15%) – Oskarżenia o ataki terrorystyczne, zarzuty o prowokacje jądrowe, podważanie suwerenności Ukrainy.
  • Podkreślanie roli Rosji w historii i legitymizacja działań wojennych (10%) – Obchody rocznic wojennych, heroizacja przeszłych działań wojskowych.
  • Współpraca z Chinami, Afryką i Globalnym Południem (10%) – Akcentowanie nowych sojuszy, narracja o izolacji Zachodu.

4. Wnioski operacyjne

  • Rosja koncentruje się na kreowaniu obrazu sukcesów wojennych i upadku Ukrainy, co wskazuje na strategiczne utrzymywanie narracji o zwycięstwie.
  • Relacje z USA i Trumpem są kluczowym elementem komunikacji, co sugeruje oczekiwania Kremla wobec ewentualnych zmian w amerykańskiej polityce zagranicznej.
  • Krytyka Ukrainy i Zachodu jest istotnym elementem propagandy, ale nie dominuje całkowicie nad innymi tematami, co może wskazywać na próby dywersyfikacji przekazu.
  • Narracje historyczne są wykorzystywane do legitymizacji obecnych działań Rosji, co jest zgodne z długofalową strategią informacyjną Kremla.
  • Współpraca z Chinami i krajami Globalnego Południa jest eksponowana, ale nie stanowi głównego nurtu komunikacji, co może oznaczać, że Rosja nie uznaje tego jeszcze za kluczowy element strategii medialnej.
Podsumowując, komunikacja strategiczna Rosji w analizowanym okresie koncentrowała się na promowaniu sukcesów wojennych, podkreślaniu kontaktów z Trumpem, dyskredytacji Ukrainy oraz budowaniu wizerunku Rosji jako obrońcy tradycyjnych wartości i globalnego lidera w opozycji do Zachodu.